แม้เขาไม่รู้ว่าจะมอบหมายงานอะไรให้เขา แต่ดูท่าทางคนอื่นเคารพตาเฒ่าไป๋มาก ไปกับเขาน่าจะถูกต้องแล้ว
ตาเฒ่าไป๋เดินนำทางโดยไม่หันมามอง ลู่ฝานเดินตามไปติดๆ
ไม่นาน ตาเฒ่าไป๋พาลู่ฝานมาถึงหน้าห้องเล็กๆ ห้องหนึ่ง ชี้ไปที่ห้องแล้วพูดว่า “ตั้งแต่วันนี้นายมาทำงานบนเขา เครื่องมือที่นายต้องใช้อยู่ข้างในทั้งหมด”
ลู่ฝานมองห้องเล็กๆ แล้วขมวดคิ้วเบาๆ ลางสังหรณ์ไม่ดีผุดขึ้นในใจ
ค่อยๆ เปิดประตูห้อง สิ่งที่ปรากฏในสายตาคือห้องว่างเปล่า มีเพียงไม้กวาดวางอยู่ข้างประตูหนึ่งอัน
ลู่ฝานหยิบไม้กวาดขึ้นมา มองตาเฒ่าไป๋อย่างไม่เข้าใจแล้วพูดว่า “ผู้อาวุโส นี่คือ……”
ตาเฒ่าไป๋พูดอย่างเฉยเมยว่า “ใช่ ตั้งแต่วันนี้นายรับผิดชอบทำความสะอาดบนเขา ถ้ายังมีอะไรไม่เข้าใจ มาหาฉันได้ ฉันชื่อไป๋หยิน อยู่บนเขานี่แหละ นายไปสอบถามใครดูก็ได้ ตอนบ่ายอย่าลืมทำความสะอาดห้องตัวเองให้สะอาดก่อน พรุ่งนี้เช้าค่อยเริ่มงาน!”
พูดจบ ตาเฒ่าไป๋เดินออกไปอย่างรวดเร็ว
ลู่ฝานมองไม้กวาดในมือตัวเองแล้วหัวเราะเบาๆ
หลิงเหยาพูดเสียงเบาว่า “ลู่ฝาน พวกเขารู้ตัวตนของพวกเราแล้วหรือเปล่า เลยจงใจทำแบบนี้เพื่อให้เราอับอาย”
ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ไม่ถึงขั้นนั้นหรอก ถ้าเราโดนจับได้ น่าจะโดนทุกคนไล่ฆ่า คงไม่มากวาดขยะอยู่ที่นี่หรอก”
ลองยกไม้กวาดในมือเพื่อกะน้ำหนัก ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “เป็นงานที่ไม่เลวจริงๆ!”
“ลู่ฝาน! ลู่ฝานอยู่ไหน”
ขณะที่ลู่ฝานกำลังปลงกับงานใหม่ของตัวเอง จู่ๆ มีเสียงตะโกนดังสนั่น
เงาใครบางคนพุ่งขึ้นมาบนเขาเทียนนู่เหมือนสายลม มาถึงศูนย์กลางของตระกูลหั่วอย่างรวดเร็ว
คนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นหั่วตันซูที่กำลังโมโหเดือดดาล
ลู่ฝานได้ยินเสียงตะโกน ถือไม้กวาดเดินไปอย่างรวดเร็ว
ลู่ฝานเห็นเงาหั่วตันซูยืนตระหง่านอยู่ไกลๆ
เขาเท้าเอวตะโกนเรียกชื่อลู่ฝาน
พวกผู้ฝึกชี่ชุดคลุมม่วงทองที่อยู่รอบๆ ล้อมเขาไว้ทันที
“ไอ้บ้าซู มาเอะอะโวยวายอะไรอีก ไร้เหตุผลสิ้นดี!”
ผู้อาวุโสคนหนึ่งตำหนิเสียงดัง
หั่วตันซูพูดเสียงดังว่า “หั่วเจ๋อนายออกมาเลยนะ นายพาหัวหน้าองครักษ์ส่วนตัวของฉันไปไหน เอาคนคืนมาให้ฉัน!”
หั่วเจ๋อเดินออกมาจากกลุ่มคน มองหั่วตันซูที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโห หั่วเจ๋อขมวดคิ้วพูดว่า “นายโวยวายอะไร ตอนนี้ฉันไม่ได้ดูแลหัวหน้าองครักษ์ส่วนตัวของนายแล้ว ฉันส่งเขาให้คนอื่นแล้ว”
หั่วตันซูตวาดว่า “ฉันไม่สนว่าเขาเป็นใคร ส่งคนมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะซัดเขาให้ฟันร่วงเลย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...
เปลี่ยนชื่อเว็บไซต์อีกครั้งเป็นครั้งที่3นับแต่ได้เข้ามาอ่าน สัญญานของการไปต่อ...
พยายามชำระเงินจากทั่ให้บนprofile จำนวน$4.99 แต่ไม่สำเร็จ ทดลองจ่ายเงินซื้อสินค้าออนไลน์ก็ผ่าน ซึ่งแสดงว่าcardไม่มีปัญหา บอกได้ไหมว่ามีปัญหาที่ไหน หรือว่ายังไม่ได้แปลเพิ่ม จึงยังไม่ต้องจ่าย มีข้อสงสัยมากมาย ชี้แจงสักหน่อยได้ไหม...
รอจนหมดหวัง...
อ่านถึง2276ครบ2รอบแล้วครับ ไม่แปลต่อแล้วเหรอ...