เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 153

พลังปราณเหมือนเปลวเพลิง พลานุภาพเหมือนสายลม

พลานุภาพของลู่ฝานกับอี้ว์หวา พลุ่งพล่านขึ้นเรื่อยๆ ทั้งสองโจมตีพร้อมกัน

อี้ว์หวาใช้พลังปราณทั้งตัว ใส่เข้าไปในขวาน ทันใดนั้น ขวานใหญ่ขึ้นห้าเท่า ฟันไปที่ลู่ฝานทันที

ขวานยักษ์ทำลาย!

เพื่อจะแสดงพลานุภาพของคณะหยินหยาง อี้ว์หวาใช้เคล็ดวิชาบู๊ของคณะหยินหยางทันที ทำลายคู่ต่อสู้ด้วยกระบวนท่าเดียว

ขวานยักษ์พร้อมด้วยพลังมหาศาลฟันลงไป ปกคลุมพื้นที่ที่ลู่ฝานจะหลบได้

ลู่ฝานยิ้มบางๆ เขาไม่คิดจะหลบสักนิด

อี้ว์หวาอยากกำจัดเขาด้วยกระบวนท่าเดียว มีหรือที่ลู่ฝานจะไม่คิดเช่นนี้

สะบัดกระบี่หนักในมือ พลังอันแข็งแกร่ง กระแทกลงบนขวานยักษ์ ปราณชี่ในตัวลู่ฝานผ่านค่ายกลหยินหยาง แปรเปลี่ยนเป็นพลังปราณ

พลังที่เหนือกว่าอี้ว์หวาหลายเท่า ถูกปล่อยออกมา กระบี่หนักฟันภาพลวงตาขวานยักษ์ของอี้ว์หวา

อี้ว์หวามองกระบี่หนักของลู่ฝานที่ฟาดฟันกระบวนท่าของเขาอย่างไม่อยากเชื่อ กระบี่ใหญ่มาพร้อมกับพลานุภาพรุนแรง โจมตีโดนเขา

เสียงดังพลั่ก อี้ว์หวาโดนตบจนจมดิน พลังปราณทั้งตัวสั่นไหว

ลู่ฝานใช้โอกาสตอนนี้ ฟันลงไปอีก แต่ทว่าอี้ว์หวา เด้งตัวขึ้นมา ฟันขวานออกมาอีกครั้ง

ขวานยังไม่ทันโดนตัวลู่ฝาน ลู่ฝานใช้หมัดซ้าย ชกไปที่ท้องน้อยของเขาอย่างไม่เกรงใจ

หมัดถล่มเขา!

พลังพุ่งออกมา อี้ว์หวาโดนต่อยจนกระเด็น

ตัวบิดอยู่กลางอากาศ หล่นลงมาบนพื้น ฝ่าเท้าจมลึกลงไปในดิน

การโจมตีติดต่อกันอย่างรุนแรง ทำให้พวกนักเรียน ตะโกนออกมาอย่างสะใจ สีหน้าของเหลิ่งหานกับเยียนหราน ไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก

นักเรียนที่พนันว่าอี้ว์หวาชนะ พากันตะโกนขึ้นมา

"เป็นไปได้ยังไง อี้ว์หวาของคณะหยินหยาง สู้ด้านพละกำลังกับไอ้คนคณะหนึ่งเดียวไม่ได้"

"อี้ว์หวา วันนี้นายไม่ได้กินข้าวเหรอ"