เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1556

จากนั้นเดินไปทางจุดดำอย่างรวดเร็ว

ห้าตระกูลใหญ่มีคนทั้งหมดสิบกว่าคน พากันเข้าไปในจวนอากาศธาตุเกือบทั้งหมด

แต่ด้านนอกยังมีสามคนที่ยืนนิ่งอยู่

คนแรกคือลู่ฝาน ส่วนอีกสองคนคือสุ่ยหมิงคงกับสุ่ยโม่หราน

ผู้อาวุโสตระกูลอื่นมองทั้งสามคนด้วยใบหน้าสงสัย

หั่วตันซูผลักลู่ฝานเบาๆ “ลู่ฝาน ทำไมนายยังไม่ไปกลั่นยาอีก!”

ลู่ฝานหันมามองหั่วตันซู เขายิ้มแต่ไม่พูดอะไร

ผู้อาวุโสตระกูลมู่กระแอมเบาๆ เขาไม่สนใจลู่ฝาน แต่พูดกับคนตระกูลสุ่ยว่า “สุ่ยหมิงคง สุ่ยโม่หราน คนตระกูลสุ่ยแบบพวกนายจะประมาทขนาดนี้จริงเหรอ หรือจะให้เวลาลูกหลานตระกูลอื่นงั้นเหรอ”

เมื่อพูดออกมา ผู้อาวุโสตระกูลจิน ผู้อาวุโสตระกูลถู่พากันหัวเราะ

อริยปราชญ์ด้านยาก็ยิ้มกว้างเหมือนกัน

ผู้อาวุโสตระกูลสุ่ยยกน้ำเต้าใส่เหล้ากรอกใส่ปากตัวเอง “ยอมให้พวกนาย แล้วยังไงล่ะ”

ผู้อาวุโสสามของตระกูลหั่วขมวดคิ้วเบาๆ พูดกับลู่ฝานเสียงเบาว่า “ลู่ฝาน นายก็ยอมให้พวกเขาเหมือนกันเหรอ”

ลู่ฝานยิ้มบางๆ “ผู้อาวุโสสาม นี่ไม่ใช่เรื่องยอมหรือไม่ยอม!”

สุ่ยหมิงคงหัวเราะแต่ไม่พูดอะไร แค่มองลู่ฝานอย่างประหลาดแวบหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าไอ้หมอนี่ยังไม่ไป

สุ่ยโม่หรานกับสุ่ยหมิงคงมองหน้ากัน หลังจากนั้นสุ่ยโม่หรานตะโกนใส่ลู่ฝาน “ผู้ฝึกชี่ตระกูลหั่วท่านนี้ นายอยู่ต่อทำไม”

ลู่ฝานหันมามองสุ่ยโม่หราน พูดตามตรงว่าผู้หญิงคนนี้สวยมาก มีทรวดทรงองค์เอว รูปร่างน่าภูมิใจสุดๆ ใบหน้างดงาม แล้วก็ดวงตาโตมีชีวิตชีวาคู่นั้นด้วย จุดบกพร่องเพียงอย่างเดียวก็คือเตี้ยไปหน่อย