สุ่ยโม่หรานพยักหน้า “ขอบคุณอริยปราชญ์ด้านยาที่ชี้แนะ ฉันรู้ปัญหาของตัวเอง ผู้อาวุโสรีบพูดว่ายาของลู่ฝานเป็นยังไงเถอะ”
เห็นได้ชัดว่าสุ่ยโม่หรานรอไม่ไหวแล้ว เธออยากฟังว่ายาของลู่ฝานเป็นยังไงจนทนไม่ไหวแล้ว
จนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่ค่อยเชื่อว่ามีคนสามารถกลั่นยาออกมาได้โดยไม่ทำให้ฤทธิ์ยาเสียหาย
เธอคิดไปคิดมาก็คิดวิธีชุบยาวิธีอื่นไม่ออก วิธีไหนที่ทำให้ฤทธิ์ยาไม่เสียหาย และชุบถึงขีดสุดได้
ตอนนี้ทุกคนก้าวมาข้างหน้า จ้องยาในมือลู่ฝานเขม็ง พวกเขาก็อยากฟังเหมือนกันว่ายาเม็ดนี้เป็นยังไง
ผู้ฝึกชี่ทั้งหมดในประเทศตันเซิ่งเบิกตาโต รอฟังอย่างกระตือรือร้น
ผู้อาวุโสเคราขาวยิ้มยาที่ลู่ฝานกลั่นขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม
ผู้อาวุโสเคราขาวถอนหายใจแล้วพูดว่า “ฉันไม่รู้จะพูดยังไงดี!”
เพียงประโยคเดียว ทำให้ทุกคนสับสนมึนงง
นี่กำลังบอกว่ายาของลู่ฝานมีข้อผิดพลาด หรือยาของลู่ฝานไร้ที่ติกันแน่
เงียบครู่หนึ่ง ผู้อาวุโสเคราขาวจ้องหน้าลู่ฝาน “ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าใครคืออาจารย์นาย สอนศิษย์แบบนี้ออกมาได้ เขาคงภูมิใจและพอใจมากแน่ๆ”
ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสพูดเรื่องยาเถอะ”
ผู้อาวุโสเคราขาวยกยาขึ้นมาแล้วพูดว่า “ยาเม็ดนี้ไร้ที่ติ ถึงเป็นผู้ฝึกชี่ที่คิดสูตรยานี้ขึ้นมา ยาสวรรค์บันดาลในบัดดลที่กลั่นออกมาก็คงงั้นๆ”
เพิ่งพูดจบ ทุกคนที่อยู่รอบๆ ใบหน้าเหยเก
สุ่ยโม่หรานแย่งยามาจากมือลู่ฝานแล้วมองอย่างละเอียด
ใช้เล็บจิกยาออกมาเล็กน้อย จากนั้นใส่เข้าไปในปากตัวเอง เธออยากลองดูว่ายาเม็ดนี้ไร้ที่ติเหมือนที่ผู้อาวุโสเคราขาวพูดหรือเปล่า
วินาทีต่อมา สุ่ยโม่หรานพูดอย่างตกใจว่า “ฤทธิ์ยานี้ต่อต้านฉัน นายโกง!”
สุ่ยโม่หรานชี้หน้าลู่ฝานแล้วตะโกนเสียงดัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า