เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1572

หลงอีตอบว่า “การรวมชี่กับบู๊เป็นหนึ่ง ไม่สามารถหาคำตอบได้จริงๆ แต่มุกหกเต๋าหุ้นตุ้น ในสำนักมารเริ่มมีวี่แววให้เห็นแล้ว”

เด็กชายขมวดคิ้วพูดว่า “วี่แววอะไร”

หลงอีพูดว่า “การแข่งนานาประเทศอีกสองปี ผู้สืบทอดของล่วนเซิ่งจะเข้าร่วมด้วย บนตัวเธอมีมุกหกเต๋าหุ้นตุ้น!”

เด็กชายพูดเสียงดุว่า “ข้อมูลจริงเหรอ”

หลงอีกับหลงหลิงพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “ไม่กล้าโกหกอริยบุคคล”

แววตาของเด็กผู้ชายเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ผู้สืบทอดของล่วนเซิ่งเหรอ ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย รู้ไหมว่ามุกในมือเธอคืออะไร ตอนนี้อยู่ไหน”

หลงอีพูดว่า “ตอนนี้ไม่รู้ว่าอยู่ไหน เจ้าสำนักมารใช้วิชาไร้เทียมทาน เปิดตาทิพย์ก็เห็นแค่ตอนเธอปรากฏตัวในการแข่งนานาประเทศอีกสองปี ถือมุกวิญญาณดับมอดแห่งหุ้นตุ้น”

เมื่อเด็กชายได้ยินคำว่ามุกวิญญาณดับมอด สายตาเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก

ทันใดนั้น เด็กผู้ชายใช้ฝ่ามือตบลงบนทางช้างเผือก วินาทีต่อมาฟ้าดินถล่มทุกอย่างกลับสู่ความเวิ้งว้าง

เด็กผู้ชายพูดเบาๆ ท่ามกลางความมืด “เธอชื่ออะไร”

หลงอีพูดเหมือนจะขาดใจ “จางเยว่หาน! เธอชื่อจางเยว่หาน!”

..….

เช้าตรู่วันต่อมาที่เมืองในเมฆ

ลู่ฝานและคนอื่นเงยหน้ามองฟ้า ดวงจันทร์ดวงอาทิตย์ดวงดาวที่ยังดีๆ อยู่เมื่อวาน วันนี้กลับหายไป เป็นเรื่องแปลกจริงๆ

แต่เหมือนไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรกับเมืองในเมฆ ทุกคนยังทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป

เหาะไปทางเจดีย์ยาเมฆขาว วันนี้คนในเมืองในเมฆเห็นลู่ฝาน ต่างพากันคำนับทำความเคารพ

อาจเป็นเพราะการแสดงออกของลู่ฝานเมื่อวานนี้ทำให้คนพวกนี้ยอมรับ

ไม่ว่าอยู่ที่ไหน ผู้ฝึกชี่ที่มีความสามารถล้วนได้รับความเคารพเลื่อมใส

เหมือนคนในเมืองตันเซิ่งชอบอัจฉริยะมาก สายตาที่พวกเขามองลู่ฝานดูร้อนแรงกว่าคนในประเทศอู่อานเยอะเลย

แต่เมื่อคิดดูดีๆ ลู่ฝานพอเข้าใจเรื่องราวภายในนั้น

คนในประเทศอู่อาน มีสักกี่คนที่เป็นนักบู๊ พวกเขาชมการประลอง ไม่มีอะไรมากไปกว่าการดูเรื่องสนุก หลายครั้งพวกเขายังไม่รู้เลยมั้งว่าลู่ฝานใช้กระบวนท่าอะไร ใช้พลังอะไร ดังนั้นการเลื่อมใสจึงมีขีดจำกัด รู้เพียงว่าลู่ฝานแข็งแกร่งมากเท่านั้น

แต่ในประเทศตันเซิ่ง คนเกือบ 70-80 เปอร์เซ็นต์เป็นผู้ฝึกชี่

พวกเขาไม่ได้รู้แค่ว่าลู่ฝานแข็งแกร่งมาก ยังรู้ว่าลู่ฝานแข็งแกร่งจนเป็นแบบไหน