เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1598

เมื่อลู่ฝานฟังถึงตรงนี้ เขาเบิกตาโตแล้วยกมือตัวเองขึ้นมา ชี้แหวนจิ่วเซียวแล้วพูดว่า “หินประหลาดที่ผู้อาวุโสพูดถึง ใช่มันหรือเปล่า!”

ลู่ฝานตื่นเต้นขึ้นมาทันที ผู้อาวุโสชุดดำยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ นายคิดเยอะไปแล้ว”

ลู่ฝานสลดไปครู่หนึ่ง เรื่องดีแบบนี้ไม่เกิดขึ้นกับเขาตามคาด

ผู้อาวุโสชุดดำพูดต่อ “พลังของหินประหลาดแข็งแกร่งมาก จะมีใครเอามันมาขัดเป็นแหวนได้ล่ะ เริ่มตั้งแต่เย่เจินเป็นต้นมา เจ้าสำนักจิ่วเซียวแต่ละรุ่นก็อาศัยหินประหลาดก้อนนี้เร่งความเร็วในการฝึกฝน เพิ่มพลัง หลังจากนั้นขยายอำนาจของสำนัก แต่เจ้าสำนักแต่ละรุ่นตายเร็วมาก เพราะยังไงพลังที่ได้รับจากหินประหลาดก็ไม่ใช่ของตัวเอง เจ้าสำนักจิ่วเซียวแต่ละรุ่นจึงตายอย่างน่าเวทนามาก จนกระทั่งเมื่อสองร้อยปีก่อน ตอนสงครามปราบมาร เจ้าสำนักจิ่วเซียวรุ่นที่ 13 สืบทอดตำแหน่ง แต่เขาไม่ได้ใช้หินประหลาด แต่กลับโยนมันเข้าไปในส่วนลึกของหุ้นตุ้นต่อหน้าต่อตาทุกคน”

ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “เขาทำแบบนี้ไม่ทำให้เกิดการต่อต้านของสำนักเหรอ”

ผู้อาวุโสชุดดำพูดว่า “เกิดสิ เกิดอยู่แล้ว ก่อนเขาจะโยนหินประหลาดทิ้ง มีคนในสำนักคัดค้านเขาเกือบครึ่ง หลังจากเขาโยนหินประหลาดทิ้ง สำนักจิ่วเซียวแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายแรกยังชื่อสำนักจิ่วเซียว ส่วนอีกฝ่ายชื่อว่าเสินหวง”

ลู่ฝานถามว่า “แล้วผู้อาวุโสอยู่ฝ่ายไหน”

ผู้อาวุโสชุดดำหัวเราะแล้วพูดว่า “ก็ต้องสำนักจิ่วเซียวอยู่แล้ว”

ลู่ฝานพูดอย่างไม่เข้าใจ “ทำไมล่ะ”

ผู้อาวุโสชุดดำพูดด้วยตาเป็นประกาย “เพราะเจ้าสำนักรุ่นที่ 13 คืออัจฉริยะตัวจริงที่หายากในโลก เขาเข้าสู่แดนปราณฟ้าตอนอายุ 18 เป็นเซียนบู๊ตอนอายุ 30 เป็นนักบุญระดับสูงสุดตอนอายุ 40 คนเรียกกันว่าเทพบู๊เสินเซียว!”

ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจแล้วพูดว่า “ทำลายจากภายในงั้นเหรอ ดูเหมือนพวกสำนักเล็กๆ ที่เคยอยู่ใต้บังคับบัญชาเป็นคนก่อเรื่อง”

ผู้อาวุโสชุดดำหัวเราะแล้วพูดว่า “นายมองได้ทะลุปรุโปร่งจริงๆ ฉันคิดว่านายจะถามว่าสำนักพวกนั้นคือสำนักอะไร!”

ลู่ฝานส่ายหน้ายิ้มแหย “ถึงฉันถามผู้อาวุโสก็ไม่บอกใช่ไหม”

ผู้อาวุโสชุดดำพูดว่า “ใช่ สำนักจิ่วเซียวของเรากลายเป็นอดีตไปแล้ว ทำไมต้องให้นายไปเจอยักษ์ใหญ่ในตอนนี้อีกล่ะ บางทีรอจนวันหนึ่งนายไร้เทียมทานในใต้หล้า ฉันอาจบอกนายก็ได้”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “อืม ฉันคิดว่าแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน”