เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1614

ถู่ห่วงสะบัดมือ วิญญาณยักษ์แห่งศิลายื่นฝ่ามือออกมาจับกระบี่ยักษ์สีทองที่จินอีหมิงปล่อยออกมา

มู่จึฉีหัวเราะร่า “น่าสนใจ น่าสนใจมาก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นฉันขอร่วมด้วย!”

บีบวิชาในมือ พลังธาตุไม้พลุ่งพล่าน พ่นลงบนตัวยักษ์หินทันที

เห็นด้วยตาเปล่าว่ามีเกราะไม้แหลมคมปรากฏขึ้นบนตัวยักษ์หิน

เกราะหนามไม้ขนาดใหญ่ปกคลุมตัวยักษ์หินอย่างรวดเร็ว มีแค่ตากับแขนของเขาโผล่ออกมา

“โฮก!”

ยักษ์หินเงยหน้าส่งเสียงคำรามดังสนั่น เสียงสะเทือนจนค่ายกลเพลิงที่หั่วหลงจู้ปล่อยออกมาพังทลาย

ถู่ห่วงหัวเราะร่า “ตระกูลถู่ จิน มู่รวมเป็นหนึ่ง ในใต้หล้าจะมีใครเทียบได้ ตายซะเถอะหั่วหลงชิ่ง!”

ยกฝ่ามือขึ้นสูง มีแสงสลัวสว่างขึ้นบนแขนขวาของถู่ห่วง

ยักษ์หินยกกระบี่ยักษ์สีทองขึ้นสูงตามการเคลื่อนไหวของเขา

หั่วหลงชิ่งช็อกไปแล้ว รีบเรียกมารเพลิงรอบๆ มารวมตัวด้านหน้าเขา

ผู้ฝึกชี่นับไม่ถ้วนในประเทศตันเซิ่งส่งเสียงอุทานด้วยความตกใจ

“ที่แท้วิชารวมวัตถุสามารถประกอบกันแบบนี้ได้ด้วย!”

“ได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ”

“หั่วหลงชิ่งจะต้องชดใช้กับความอวดดีของตัวเองแล้ว!”

หน้าหอสวรรค์วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ผู้อาวุโสสามหลับตาลงอย่างสิ้นหวัง

ไม่ต้องดูก็รู้ หั่วหลงชิ่งแพ้แน่นอน

แม้ตอนนี้วิชาไฟถ้ำเซียนของหั่วหลงชิ่งเก่งกาจมาก แต่ถึงเก่งแค่ไหนก็เทียบไม่ได้กับวิชาที่สามคนนี้ร่วมมือกันหรอก

หั่วหลงชิ่งกับหั่วหลงจู้แพ้แน่นอน!

หั่วหลงชิ่งกัดฟันยืนกลางอากาศ ผมกับเสื้อผ้าสะบัดอย่างรุนแรง

ยักษ์หินยังไม่ทันฟันกระบี่ลงมา เขาก็สัมผัสถึงพลังมหาศาลได้แล้ว ไม่มีทางต้านทานได้เลย!

จากความสามารถของสุ่ยหมิงคง เจอกับวิชาที่สามคนนี้ร่วมมือกัน ก็ยังเสียเปรียบมาก

หั่วหลงชิ่งแย่กว่าสุ่ยหมิงคงนิดหน่อย เจอวิชาแบบนี้ เขารู้สึกว่าภัยแห่งความตายใกล้เข้ามาตรงหน้าแล้ว

หั่วหลงจู้ช็อกไปแล้ว ตอนนี้เขาไม่มีความอวดดีหรือเย่อหยิ่งอีกแล้ว

ถู่ห่วงแผดเสียงดุดัน “ฟาดฟัน!”

กระบี่ยักษ์สีทองฟันลงมาทันที พุ่งตรงไปข้างหน้าหั่วหลงชิ่ง

มารเพลิงระเบิดอย่างบ้าคลั่ง เหมือนจะใช้พลังระเบิดทำลายยักษ์หินให้กระจายเป็นเสี่ยงๆ

เพียงประโยคเดียวทำให้หั่วตันซูอายจนหน้าแดง เขากำหมัดแน่น

ผู้ฝึกชี่นับไม่ถ้วนในประเทศตันเซิ่งพากันอ้าปากค้างไม่อยากเชื่อ

“ฉันไม่ได้หูฝาดใช่ไหม ลูกหลานตระกูลหั่วยอมแพ้งั้นเหรอ”

“นี่อับอายขายหน้าสุดๆ ไม่เหลือแม้แต่ศักดิ์ศรีของตระกูล เขากล้ายอมแพ้ได้ยังไง”

“นี่คงเป็นครั้งแรกสินะ เมื่อก่อนไม่เคยมีใครยอมแพ้มาก่อน”

“ลูกหลานของห้าตระกูลใหญ่มีความสามารถไม่ใช่หรือไง ยอมตายแต่ไม่ยอมแพ้ไม่ใช่เหรอ หั่วหลงจู้ใช่คนตระกูลหั่วไหม”

พวกผู้ฝึกชี่ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง เสียงตะโกนดังขึ้นเรื่อยๆ

โดยเฉพาะในสวรรค์ชั้นหนึ่ง พวกผู้ฝึกชี่ที่ภูมิใจในตระกูลหั่วทุบห้าธาตุสรวงสวรรค์ หั่วหลงจู้ทำให้คนทั้งสวรรค์ชั้นหนึ่งอับอาย!

หั่วหลงชิ่งอ้าปากค้างมองหั่วหลงจู้กลางอากาศ “นายยอมแพ้ได้ยังไง!”

หั่วหลงจู้พูดเสียงสั่นเครือ “พี่ ฉันไม่อยากตายนะ!”

หั่วหลงชิ่งโมโหจนหน้าซีด กระอักเลือดออกมาแล้วสลบไป

บนรูปปั้น ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ แล้วพูดว่า “เกิดอะไรขึ้น แค่ยอมแพ้เอง เหมือนพวกจินอีหมิงประหลาดใจมากเลย”

สีหน้าสุ่ยหมิงคงก็ตะลึงเหมือนกัน เขาพูดว่า “ไม่ใช่แค่ประหลาดใจ ฉันไม่เคยเห็นคนกลัวตายขนาดนี้มาก่อน เขาไม่คู่ควรเป็นลูกหลานห้าตระกูลใหญ่!”