เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1621

หลังผ่านไปเจ็ดวัน ที่สวรรค์ชั้นหกของประเทศตันเซิ่ง

จวนอากาศธาตุที่มีทัศนียภาพงดงามแห่งหนึ่ง ลู่ฝานนั่งอยู่บนเรือนสูงๆ ทอดมองวิวทิวทัศน์ทั้งจวนอากาศธาตุ

เห็นคน แม่น้ำ ภูเขาอยู่ในสายตาทั้งหมด ถือถ้วยชาในมือ บนโต๊ะมีอาหารว่างสองสามจาน ลู่ฝานเพลิดเพลินกับความสงบซึ่งหาได้ยากด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม

ที่นี่มีชื่อว่าเรือนธรรมชาติ เป็นร้านน้ำชาที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวงประเทศตันเซิ่ง ตั้งอยู่ในจวนอากาศธาตุที่มีแสงหลากหลายสีสัน

พูดตามตรง วิวและอาหารที่นี่ไม่เลวเลยจริงๆ ถ้าที่นี่อนุญาตให้ดื่มเหล้าทุกอย่างน่าจะสุดยอดกว่านี้

“คุณชายลู่ฝาน คุณคือคุณชายลู่ฝานจริงด้วย พระเจ้า ฉันขอลายเซ็นได้ไหม”

หญิงสาวรูปร่างอ้อนแอ้นสองคนเดินขึ้นมาชั้นบนของร้านน้ำชา ก็เห็นลู่ฝานที่นั่งอยู่ริมหน้าต่างทันที

เหมือนพวกเธอวิ่งเหยาะๆ มาหาลู่ฝาน หน้าอกกระเพื่อมตามลมหายใจ ผู้หญิงทั้งสองคนมองลู่ฝานด้วยสายตาเร่าร้อน จากนั้นยื่นกระจกจำภาพออกมาสองบาน

ลู่ฝานยิ้มแล้วพยักหน้า สะบัดมือปล่อยแสงลงบนกระจกจำภาพสองบาน กลายเป็นรูปตราประทับ

ในประเทศตันเซิ่ง ลายเซ็นที่ว่าก็คือตราประทับนั่นเอง

ยังจำได้เมื่อเจ็ดวันก่อน กว่าลู่ฝานจะลงมาจากเขตวิถีในเมฆได้ เกือบกลายเป็นเรื่องตลกไปแล้ว

คนจำนวนมากมาขอลายเซ็นเขา เขาเซ็นชื่อตัวเองให้คนอื่นจริงๆ

ผลปรากฏว่าคนอื่นมองเขาอย่างงุนงง บอกให้เขาใช้พลังชี่วาดตราประทับอีกครั้ง ด้วยเหตุนี้ลู่ฝานจึงทำได้แค่ใช้พลังชี่ของตัวเองออกแบบตราประทับออกมา ถึงทำให้ทุกคนพอใจได้

แต่ต่อมาทุกคนกลับสนใจกระจกจำภาพที่ลู่ฝานใช้ปากกาเซ็นลงไปมากกว่า ด้วยเหตุนี้จึงทำให้กระจกจำภาพที่ลู่ฝานเซ็นเป็นอันแรกๆ ขายได้ราคาสูงเสียดฟ้า แน่นอนว่าลู่ฝานไม่รู้เรื่องนี้

สองสาวเห็นลู่ฝานสะบัดมือใช้วิชา พวกเธอส่งเสียงออกมาเบาๆ “สุดยอดมาก!”

ลู่ฝานมองหลิงเหยาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “วันนี้ว่างขนาดนั้นเลยเหรอ”

หลิงเหยาพูดอย่างมีความสุขสุดขีด “ลู่ฝาน ข่าวดี หั่วหลงจู้จะโดนไล่ออกจากตระกูลหั่วแล้ว”

ลู่ฝานเลิกคิ้วขึ้นเบาๆ “เธอได้ข่าวจากไหน ข่าวจริงหรือไม่”

หลิงเหยาพูดอย่างได้ใจ “จริงสิ ฉันต้องจ่ายไปตั้งเยอะ กว่าจะให้นักบู๊ไปหลอกถามจากปากของผู้อาวุโสตระกูลหั่ว ผู้อาวุโสคนนี้พอดื่มจนเมาก็ชอบพูด ฉันถึงได้ข่าวนี้มาไง”

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “นักบู๊ที่เธอหามาใช้ประโยชน์ได้จริงๆ หั่วหลงจู้โดนไล่ออกจากตระกูลหั่วฟังดูไม่เลว ฉันเกลียดไอ้หมอนี่ แต่นี่ไม่ใช่เรื่องที่น่าดีใจเท่าไรนัก”

หลิงเหยาพูดว่า “นายฟังไม่เข้าใจหรือไง หั่วหลงจู้จะโดนไล่ออกไปแล้วนะ!”