เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1621

หลังผ่านไปเจ็ดวัน ที่สวรรค์ชั้นหกของประเทศตันเซิ่ง

จวนอากาศธาตุที่มีทัศนียภาพงดงามแห่งหนึ่ง ลู่ฝานนั่งอยู่บนเรือนสูงๆ ทอดมองวิวทิวทัศน์ทั้งจวนอากาศธาตุ

เห็นคน แม่น้ำ ภูเขาอยู่ในสายตาทั้งหมด ถือถ้วยชาในมือ บนโต๊ะมีอาหารว่างสองสามจาน ลู่ฝานเพลิดเพลินกับความสงบซึ่งหาได้ยากด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม

ที่นี่มีชื่อว่าเรือนธรรมชาติ เป็นร้านน้ำชาที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวงประเทศตันเซิ่ง ตั้งอยู่ในจวนอากาศธาตุที่มีแสงหลากหลายสีสัน

พูดตามตรง วิวและอาหารที่นี่ไม่เลวเลยจริงๆ ถ้าที่นี่อนุญาตให้ดื่มเหล้าทุกอย่างน่าจะสุดยอดกว่านี้

“คุณชายลู่ฝาน คุณคือคุณชายลู่ฝานจริงด้วย พระเจ้า ฉันขอลายเซ็นได้ไหม”

หญิงสาวรูปร่างอ้อนแอ้นสองคนเดินขึ้นมาชั้นบนของร้านน้ำชา ก็เห็นลู่ฝานที่นั่งอยู่ริมหน้าต่างทันที

เหมือนพวกเธอวิ่งเหยาะๆ มาหาลู่ฝาน หน้าอกกระเพื่อมตามลมหายใจ ผู้หญิงทั้งสองคนมองลู่ฝานด้วยสายตาเร่าร้อน จากนั้นยื่นกระจกจำภาพออกมาสองบาน

ลู่ฝานยิ้มแล้วพยักหน้า สะบัดมือปล่อยแสงลงบนกระจกจำภาพสองบาน กลายเป็นรูปตราประทับ

ในประเทศตันเซิ่ง ลายเซ็นที่ว่าก็คือตราประทับนั่นเอง

ยังจำได้เมื่อเจ็ดวันก่อน กว่าลู่ฝานจะลงมาจากเขตวิถีในเมฆได้ เกือบกลายเป็นเรื่องตลกไปแล้ว

คนจำนวนมากมาขอลายเซ็นเขา เขาเซ็นชื่อตัวเองให้คนอื่นจริงๆ

ผลปรากฏว่าคนอื่นมองเขาอย่างงุนงง บอกให้เขาใช้พลังชี่วาดตราประทับอีกครั้ง ด้วยเหตุนี้ลู่ฝานจึงทำได้แค่ใช้พลังชี่ของตัวเองออกแบบตราประทับออกมา ถึงทำให้ทุกคนพอใจได้

แต่ต่อมาทุกคนกลับสนใจกระจกจำภาพที่ลู่ฝานใช้ปากกาเซ็นลงไปมากกว่า ด้วยเหตุนี้จึงทำให้กระจกจำภาพที่ลู่ฝานเซ็นเป็นอันแรกๆ ขายได้ราคาสูงเสียดฟ้า แน่นอนว่าลู่ฝานไม่รู้เรื่องนี้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า