เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1632

ลู่ฝานก็รู้จุดนี้เหมือนกัน ดังนั้นจึงรีบผนึกการไหลเวียนของเลือดตัวเอง

สัมผัสถึงพลังแปลกประหลาดมากมายในร่างกาย ลู่ฝานเริ่มให้จิตวิญญาณของตัวเองชำระล้างทุกอย่าง

“พลังแห่งกฎ พลังแห่งวิถี แข็งแกร่งมากจริงๆ!”

ลู่ฝานแอบกัดฟัน ตอนนี้ค่ายกลของไอ้เก้าก็เสร็จแล้วเหมือนกัน

หัวมังกรทั้งหมดจับจ้องสุ่ยหมิงคง เปลวไฟรวมตัวในปากอย่างบ้าคลั่ง

สีแดง ฟ้า ม่วง ขาว ดำ ไฟทั้งห้าสีรวมตัวกัน สุ่ยหมิงคงเห็นแล้วหนังตากระตุก เปลวไฟน่ากลัวแบบนี้ ถึงเขาใช้ร่างแห่งน้ำ ก็ต้องโดนแผดเผาเป็นผุยผงภายในพริบตา!

สุ่ยหมิงคงมองลู่ฝานแล้วพูดเสียงดัง “ดูเหมือนเราต้องพังพินาศไปด้วยกันแล้วล่ะ”

ลู่ฝานพูดเสียงดังว่า “ยังไม่รู้หรอกว่าใครจะตาย! กล้าพนันกันไหมล่ะ”

สุ่ยหมิงคงหัวเราะเสียงดัง “ได้สู้กับคู่แข่งแบบนาย แม้ตายก็ไม่เสียดาย!”

เมื่อพูดจบ ทั้งสองแผดเสียงออกมาพร้อมกัน

มังกรยักษ์ทั้งหมดบนท้องฟ้าพ่นเปลวเพลิงออกมา ค่ายกลเปลวเพลิงรอบๆ ระเบิดออก ทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง

หมอกโลหิตพุ่งออกจากตัวลู่ฝาน จากนั้นโดนเปลวเพลิงท่วมตัว

ผู้ฝึกชี่ทั้งหมดในประเทศตันเซิ่งเบิกตาโตมองห้าธาตุสรวงสวรรค์ตรงหน้า!

“ใครชนะ”

“อย่าบอกนะว่าพังพินาศไปด้วยกัน”

“พระเจ้า ทำไมถึงสู้กันโหดเหี้ยมขนาดนี้!”

…...

ตระกูลหั่วในสวรรค์ชั้นหนึ่ง

หลิงเหยาดูการต่อสู้เงียบๆ ข้างๆ เธอคือผู้อาวุโสตระกูลหั่ว ผู้อาวุโสห้าก็อยู่ในนั้นด้วย

มองประกายไฟทั่วท้องฟ้า สีหน้าผู้อาวุโสห้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ดูเหมือนลู่ฝานท่าจะไม่ดีแล้วล่ะ!”

เมื่อหลิงเหยาได้ยิน เธอตอบอย่างราบเรียบ “ลู่ฝานไม่เป็นอะไรแน่นอน!”

ผู้อาวุโสห้าพูดอย่างเฉยเมย “เธอมั่นใจขนาดนั้นเลย”

หลิงเหยายิ้มแล้วพูดว่า “มั่นใจขนาดนั้นเลยล่ะ!”

หน้าตำหนักใหญ่ที่เขตวิถีในเมฆ

ผู้อาวุโสห้าตระกูลใหญ่ร่วมมือกันปล่อยกระบวนท่าออกมาอีกครั้ง ปัดทะเลเพลิงเต็มฟ้าออกไปจนหมด