เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1644

สีหน้าลู่ฝานตกใจเล็กน้อย เขาเคยได้ยินอสูรหินเหล็กกับอสูรหนามแหลม ไม่ใช่สัตว์อสูรที่แข็งแกร่งเท่าไร นักบู๊แดนปราณดินสามารถจัดการได้ แต่คิดไม่ถึงว่าสัตว์อสูรแบบนี้สามารถเติบโตได้ถึงขั้นนี้

ตัวของสัตว์เทพหิมะโดนอาวุธวิเศษนับไม่ถ้วนแทงทะลุภายในพริบตาเดียว แต่สัตว์เทพหิมะก็ยังตบลงบนตัวอสูรอาวุธวิเศษ

อสูรอาวุธวิเศษโดนตบจนรูปร่างเปลี่ยนไป แสงสีดำ ขาว เทาทำให้มันร้องโหยหวนออกมาดังสนั่น

เมื่อสัตว์อสูรตัวอื่นเห็นว่าพวกมันเอาจริงแล้ว ต่างพากันถอยหนีทันที พวกสัตว์อสูรที่ดูอ่อนแอหน่อยรีบหนีออกไปมองดูจากไกลๆ

โฮก! โฮก! โฮก!

สัตว์เทพหิมะกับอสูรอาวุธวิเศษ ไม่ยอมอ่อนข้อให้กันเลย พวกมันโจมตีใส่กันอีกครั้ง

การต่อสู้ของสัตว์อสูรป่าเถื่อนมากจริงๆ ไม่มีคำว่าทักษะเทคนิค สู้กันแบบเอาถึงชีวิต

เหมือนสัตว์เทพหิมะคำนึงถึงเรื่องที่ถ้าสู้กันแบบนี้ จะทำให้เกาะด้านล่างเท้าโดนโจมตีจนกระจุย ดังนั้นจึงตัดสินใจเด้งตัวขึ้นฟ้า ดึงอาวุธวิเศษทั้งหมดขึ้นมากลางอากาศ

ในเวลาเดียวกันอ้าปากโจมตีแสงสีขาวดำเป็นวงกลมใส่ตัวอสูรอาวุธวิเศษ ทันใดนั้นลู่ฝานเห็นหลุมดำขนาดใหญ่ปรากฏกลางฟ้าดิน

เงาของสัตว์เทพหิมะกับอสูรอาวุธวิเศษจมลงไปในหลุมดำแล้ว

เสียงต่อสู้ของอสูรขนาดใหญ่สองตัวดังออกมาจากหลุมดำอย่างต่อเนื่อง ลู่ฝานก็มองไม่ค่อยชัดว่าเกิดอะไรขึ้นข้างใน

พลังที่สัตว์อสูรสองตัวนี้แสดงให้เห็น เก่งกาจกว่าเขาเยอะมากจริงๆ

ทันใดนั้นหลุมดำโดนแสงเก้าสีทำลาย เงาสัตว์อสูรสองตัวปรากฏให้เห็นอีกครั้ง

เห็นแขนหินขนาดใหญ่ทั้งสองข้างของสัตว์เทพหิมะบีบตัวอสูรอาวุธวิเศษเอาไว้แน่น

ใช้แรง ใช้แรงเพิ่มขึ้นอีก!

อสูรอาวุธวิเศษส่งเสียงร้องโอดครวญดังสนั่น ปล่อยแสงเก้าสีออกมาไม่หยุด แทงทะลุตัวของสัตว์เทพหิมะ แต่ไม่ได้ผลสักนิด

ทันใดนั้นสัตว์เทพหิมะคำรามออกมา อ้าปากหินขนาดใหญ่ของมันกัดลงบนตัวของอสูรอาวุธวิเศษ

แควก!

อสูรอาวุธวิเศษโดนกัดจนขาดเป็นสองท่อน สัตว์เทพหิมะเหวี่ยงมันลงบนเกาะ

เสียงดังสนั่น!

ตัวท่อนหนึ่งของอสูรอาวุธวิเศษกระแทกลงข้างหน้าลู่ฝาน อีกนิดเดียวลู่ฝานเกือบโดนตัวใหญ่ยักษ์ของอสูรอาวุธวิเศษกระแทกใส่แล้ว

สัตว์เทพหิมะส่งเสียงคำรามดังสนั่นออกมาอีกครั้ง ตอนนี้สัตว์อสูรตัวอื่นพากันถอยหนี ไม่กล้าไปหาเรื่องมันอีกแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นโลกมนุษย์หรือโลกสัตว์อสูร ผู้เข้มแข็งที่สุดเท่านั้นถึงจะอยู่รอด

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “วัสดุดี วัสดุของอาวุธแต่ละชิ้นดีๆ ทั้งนั้น แกไม่รู้สึกเหรอว่าถ้าเอาอาวุธพวกนี้มาหลอมจะได้อาวุธวิเศษชิ้นหนึ่งเลยนะ”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ดูเหมือนเจ้านายได้ของดีอีกแล้ว”

ลู่ฝานเอายกกระบี่ขึ้นมาปักลงบนตัวอสูรอาวุธวิเศษ ใส่ปราณชี่ทั้งตัวเข้าไปในกระบี่ ลู่ฝานผ่าลำตัวของอสูรอาวุธวิเศษอย่างโหดเหี้ยม

ไอ้เวรอสูรอาวุธวิเศษ ถึงมันตายไปแล้วแต่ตัวก็ยังแข็งใช้ได้เลย ถ้าลู่ฝานไม่ใส่พลังแห่งโลกเข้าไป คงผ่ามันยากแน่ๆ

ลู่ฝานยื่นมือล้วงเข้าไปในตัวอสูรอาวุธวิเศษ เหมือนกำลังหาอะไรอยู่

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่หาอะไรอยู่เหรอ”

ลู่ฝานพูดว่า “แก้วหินสัตว์อสูร สัตว์อสูรแข็งแกร่งขนาดนี้ น่าจะมีแก้วหินนะ เอ๊ะ เดี๋ยวนะ นี่มัน”

จู่ๆ ลู่ฝานคลำอะไรบางอย่างได้ เขาล้วงมันออกมา

กระบี่ยาวสีเลือดปรากฏในสายตาลู่ฝาน เพิ่งเอาออกมาก็รวมพลังฟ้าดินเป็นไฟขึ้นมาเอง

“กระบี่ปีศาจไฟ!”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดออกมาด้วยความตกใจ