เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1684

เต๋าอันยิ่งใหญ่รอบๆ ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังน่ากลัวโจมตีฉุดกระชากตัวเขาอีกแล้ว

“จะตายหรือยัง”

ลู่ฝานพูดในใจเสียงเบา

ตอนนี้เขาไม่มีโอกาสหนีเลยแม้แต่น้อย!

เหมือนเจดีย์เสวียนเก้ามังกรกำลังตะโกนอะไรในตัว แต่ลู่ฝานไม่ได้ยินแล้ว

ด้านหน้าเขามีเพียงหินสีดำขลับก้อนนี้เท่านั้น ส่องแสงหม่นหมองออกมา

ลู่ฝานมองมัน ใบหน้าของลู่ฝานก็สะท้อนอยู่บนหิน

จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกว่านิ้วตัวเองร้อนขึ้นมา

แหวนเจ้าบ้านตระกูลลู่ของเขาร้อนระอุ

ร่างกายเขาจะพังทลายแล้วแท้ๆ เจ็บปวดไปทั้งตัว แต่เขาสัมผัสความร้อนจากนิ้วมือได้อย่างชัดเจน

ลู่ฝานฉีกยิ้มใส่หินอู๋หมิงแล้วพูดว่า “ถ้าแกเป็นคู่กับมัน ก็ช่วยชีวิตฉันสิ!”

เมื่อพูดจบ หินอู๋หมิงส่องแสงสว่างจ้าทันที

มีตัวอักษรสว่างขึ้นบนหิน

“ผู้บำเพ็ญเพียร ไม่มีอะไรนอกจากทำเรื่องเหนือธรรมชาติ!”

ลู่ฝานยังไม่ทันครุ่นคิดว่าประโยคนี้หมายถึงอะไร หินอู๋หมิงกลายเป็นแสงเข้ามาในแหวนเขาทันที

หลังจากนั้น ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังแห่งวิถีที่น่ากลัวรอบตัวนั้นสงบลงทันที

สถานการณ์ขึ้นๆ ลงๆ กะทันหันแบบนี้ทำให้ลู่ฝานปรับตัวไม่ทัน

ทันใดนั้นลู่ฝานได้ยินเสียงเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังจากในตัว

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ รีบหนีเร็ว ห้ามตายที่นี่เด็ดขาด!”

“หุบปาก!”

ลู่ฝานแผดเสียงเบาๆ เขาไม่ตายอยู่ที่นี่หรอก!

ลู่ฝานฝืนยืนขึ้นมา

เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง สัตว์อสูรนับไม่ถ้วนข้างนอกยังโจมตีเต๋าอันยิ่งใหญ่นั้นอย่างบ้าคลั่ง

ห่างแค่ไม่กี่ก้าวเท่านั้น แต่เหมือนอยู่ห่างกันคนละฟ้า

พวกมันแยกเขี้ยวยิงฟันใส่ลู่ฝานไม่หยุด แต่ลู่ฝานกลับปลอดภัยไม่เป็นอะไรเลย

ลู่ฝานลูบแหวนตัวเองแล้วพูดว่า “ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้”

เงยหน้ามองรอบๆ ตอนนี้ลู่ฝานพบว่าวิถีทั้งหมดไม่โจมตีเขาแล้ว เมื่อเต๋าอันยิ่งใหญ่เหล่านี้มาข้างตัวเขา มันจะหลีกทางให้เอง

ลู่ฝานเหมือนหินก้อนนั้น ไม่โดนเต๋าอันยิ่งใหญ่โจมตีเลย

ความรู้สึกนี้สุดยอดไปเลย!

ลู่ฝานเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว เพิ่งเดินได้เพียงก้าวเดียว ภายในตัวเคลื่อนไหวครู่หนึ่ง

เห็นด้วยตาเปล่าว่าลู่ฝานดูร่างกายตัวเองฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกันพลังประหลาดแผ่ซ่านในตัวเขา ด้านหน้ามีของเพิ่มขึ้นมากมาย

ลู่ฝานมองฝ่ามือตัวเอง เพิ่งโดนเต๋าอันยิ่งใหญ่โจมตีจนแผลเต็มไปหมด แต่ตอนนี้กลับสมานจนเป็นเหมือนเดิม อีกทั้งยังแข็งแกร่งกว่าเดิมด้วย

เขารู้สึกได้ว่าพลังนี้แข็งแกร่งกว่าพลังฟื้นฟูของไอ้เก้าเยอะมาก

ลู่ฝานแอบรู้สึกว่าตัวเองฝึกร่างอมตะสำเร็จแล้ว

ทันใดนั้นลู่ฝานนึกอะไรขึ้นได้

“วิถีแห่งชีวิต!”

น้ำยางของต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์ที่เขาจับเมื่อกี้ เหมือนแทรกซึมเข้าไปในตัวเขา

ตอนนี้เขาเหมือนประมุขประเทศตันเซิ่งแล้ว กลายเป็นคนที่มีวิถีแห่งชีวิต

ลู่ฝานมองไปยังต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์แล้วยกยิ้มมุมปาก ในใจยินดีจนไม่สามารถควบคุมได้!

ดีมาก ต้องการแบบนี้แหละ!

ตอนนี้เต๋าอันยิ่งใหญ่รอบๆ เคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว

ต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์หดอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นเข้าไปในเต๋าอันยิ่งใหญ่ แล้วหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ผลวิถียาอายุวัฒนะก็หายไปด้วย ลู่ฝานยังไม่ทันตั้งตัว เสียงโมโหดังขึ้นบนฟ้าเหมือนสายฟ้าฟาด

“สัตว์อสูรธรรมดาๆ กล้าบุกเข้ามาในสวรรค์ชั้นแปด สมควรตาย!”

ลู่ฝานฟังออกทันทีว่าเสียงนี้คือใคร

ฝ่ามือสั่นทันที แย่แล้ว ประมุขประเทศตันเซิ่งมาแล้ว!