เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1695

“ลู่ฝาน แข็งแกร่งมากจริงๆ!......”

ในประเทศตันเซิ่ง ผู้ฝึกชี่คนหนึ่งเอ่ยชม

แม้ลู่ฝานเปลี่ยนจากผู้แข็งแกร่งสุดโดดเด่นของประเทศตันเซิ่งเป็นจอมโจรหัวขโมย

แต่ผู้ฝึกชี่ทั้งหมดต้องยอมรับว่าความแข็งแกร่งของลู่ฝานเหนือความคาดหมายของพวกเขาจริงๆ

ทุกครั้งที่พวกเขาเข้าใจว่าตัวเองรู้แล้วว่าลู่ฝานแข็งแกร่งขนาดไหน ลู่ฝานจะใช้วิธีใหม่มาบอกพวกเขาว่าอันที่จริงยังเก่งได้อีก

ผู้ฝึกชี่นับไม่ถ้วนอ้าปากค้างมองลู่ฝานเลือดกระจายเต็มตัว แต่ยังออกไปได้แบบสบายๆ สุดท้ายยังดูดเลือดตัวเองกลับมาได้อีก

นี่ยังใช่คนหรือเปล่า

ที่ตระกูลสุ่ย สุ่ยหมิงคงเบิกตาโตจนดวงตาใกล้หลุดออกมาแล้ว

เขาจำได้ว่าตอนสู้ครั้งสุดท้ายกับลู่ฝาน เขาก็ใช้กระบวนท่านี้เหมือนกัน ต้องการจะดึงเลือดของลู่ฝานออกมา

ตอนนั้นเขาดึงเลือดลู่ฝานออกมาได้แค่หนึ่งในสามเท่านั้น สุ่ยหมิงคงเข้าใจว่าลู่ฝานพยายามสุดความสามารถถึงทำมันออกมาได้

แต่ดูเหมือนตอนนี้ ตอนนั้นถึงลู่ฝานให้เขาดึงเลือดออกมาจนหมดก็ไม่เป็นไร อย่าบอกนะว่าตอนลู่ฝานสู้กับเขา ลู่ฝานอ่อนให้งั้นเหรอ

สุ่ยหมิงคงรู้สึกเหมือนตัวเองกินหนูตาย คลื่นไส้ รู้สึกไม่ดีไปทั้งตัว

มิน่าล่ะตอนนั้นลู่ฝานถึงจัดการเขาอย่างง่ายดายด้วยหมัดสุดท้าย กำลังล้อเขาเล่นชัดๆ

สุ่ยโม่หรานที่อยู่ข้างๆ ก็ใบหน้าตกตะลึง

จู่ๆ เหมือนสุ่ยโม่หรานคิดอะไรได้ “พี่ เหมือนเราเอาป้ายของฉันให้ลู่ฝานใช่ไหม”

สุ่ยหมิงคงลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ให้ตายเถอะ ลู่ฝานหลอกเราเหมือนหลอกคนปัญญาอ่อนสองคน รีบไปกันเถอะ ขืนช้าจะไม่ทันการ”