เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1696

“ตายซะ!”

ทันใดนั้น เครื่องรางสิบกว่าอันพุ่งมาด้านหน้าหลิงเหยากับลู่ฝาน

ลู่ฝานโยนมุกเวิ้งว้างออกไป เก็บเครื่องรางส่วนใหญ่มาได้อย่างรวดเร็ว

แต่ยังมีเครื่องรางสองสามอันกระแทกโดนตัวลู่ฝาน

สายฟ้าและเปลวเพลิงระเบิดขึ้น ลู่ฝานแผดเสียงอึกทึกออกมา เจ้าดำสิงร่างทันที!

พลังเต็มเปี่ยมไปทั้งร่างกาย ลู่ฝานใช้ฝ่ามือตบลงบนมุกเวิ้งว้าง เครื่องรางด้านในพุ่งกลับไปกระแทกลงบนตัวผู้ฝึกชี่พวกนั้นทันที

พลั่ก! พลั่ก! พลั่ก!

เสียงดังติดต่อกัน ลู่ฝานสะบัดมือปล่อยมังกรยักษ์ออกมาห้าตัว

ตูม!

วิชาระเบิด คลื่นอากาศรุนแรงดันลู่ฝาน หลิงเหยารวมถึงเรือออกไปพร้อมกัน

หั่วหลงจู้กับหัวเยี่ยนโดนระเบิดจนเลือดเต็มตัว ร้องโหยหวนแล้วพูดว่า “เราเป็นลูกหลานตระกูลหั่ว!”

องครักษ์เทพจุติมองทั้งสองคนด้วยสายตาเฉยเมย สะบัดมือปล่อยแสงทะลุอกทั้งสองคน

เปลวเพลิงลุกโชน องครักษ์เทพจุติพูดอย่างเฉยเมย “สังหารคนทรยศ!”

เมื่อลู่ฝานเห็นภาพนี้ เขากระทืบเท้าลงบนเรืออย่างแรงแล้วแผดเสียงออกมาว่า “ไป!”

หลิงเหยารีบกระตุ้นเรือ เริ่มกะพริบอย่างรวดเร็ว

เงาของลู่ฝานกับหลิงเหยาหายไปจากที่เดิม

ในประเทศตันเซิ่งเต็มไปด้วยความโกลาหล

“ผู้ฝึกชี่ชุดคลุมยาวคือองครักษ์เทพจุติ พวกเขาฆ่าผิดคนเหรอ!”

“พระเจ้า ฆ่าคนตระกูลหั่วตายแบบนี้เหรอ ตระกูลหั่วคลั่งแน่ๆ!”

ในตระกูลหั่วที่สวรรค์ชั้นหนึ่ง เต็มไปด้วยความแตกตื่น

ผู้อาวุโสคำนับแล้วพูดว่า “ข้าน้อยมิกล้า”

ประมุขประเทศตันเซิ่งสะบัดมืออย่างแรง

วินาทีต่อมาแสงในตำหนักมืดลง ม่านแสงด้านหน้าขยายใหญ่ขึ้น

ข้างม่านแสงมีกราฟเป็นจุดๆ นอกอากาศเวิ้งว้างประเทศตันเซิ่งปรากฏออกมาหนึ่งแผ่น ด้านบนเต็มไปด้วยจุดแสง กำลังเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว

จุดแสงสีแดงตรงกลางสุด ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นพวกลู่ฝานแน่นอน

ส่วนจุดแสงสีขาวมากมายคือคนที่กำลังไล่ตามจับลู่ฝาน

ผู้อาวุโสมองดู เขาเห็นจุดแสงสีขาวนับไม่ถ้วนมีแนวโน้มจะล้อมเป็นวงกลม

จุดแสงสีแดงที่อยู่ข้างในใกล้หนีไปไหนไม่ได้แล้ว

ประมุขประเทศตันเซิ่งยิ้มเย็นชา “ฉันจะบอกนายให้ ฉันต้องการเห็นลู่ฝานโดนจับหรือโดนฆ่าด้วยตาตัวเอง ถ้าพวกเขาจับตัวลู่ฝานไม่ได้ ฉันจะลงมือเอง!”