เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1701

สรุปบท บทที่ 1701: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

สรุปเนื้อหา บทที่ 1701 – เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น

บท บทที่ 1701 ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“หนีไป! หลิงเหยา หนีไป!”

เมื่อลู่ฝานเห็นผู้อาวุโสห้า เขารีบตะโกนบอกหลิงเหยาทันที

ตะโกนสุดเสียง ลูกตาของลู่ฝานแดงก่ำ

หลิงเหยาน้ำตาคลอเบ้า เธอตะโกนเสียงดัง “เราต้องไปด้วยกันสิลู่ฝาน!”

เสียงเย็นยะเยือกของผู้อาวุโสห้าทะลุมาในอากาศเวิ้งว้าง “อยู่นี่ให้หมดนั่นแหละ อย่าคิดว่าจะหนีไปได้สักคน!”

โจมตีด้วยฝ่ามือ ทันใดนั้นลู่ฝานเห็นสีแดงโจมตีเข้ามาในอากาศเวิ้งว้าง

เขตวิถี นั่นคือเขตวิถีของอริยปราชญ์ เมื่อเห็นว่าเขตวิถีกำลังจะปกคลุมเขากับหลิงเหยา

ลู่ฝานสะบัดฝ่ามือ ตบลงบนเรือด้านล่างหลิงเหยาจากระยะไกล

ปรากฏเป็นรอยฝ่ามือชัดเจนบนเรือ เรือพาหลิงเหยาเหาะออกไปไกลทันที

ตัวลู่ฝานโดนเขตวิถีปกคลุมไว้ เปลวเพลิงลุกขึ้นมาจากด้านล่างเท้าของเขา เข้ามาในผิวหนังและกระดูกของเขาทันที

“แผดเผาอวัยวะภายใน!”

ผู้อาวุโสห้าก้าวเข้ามาหาลู่ฝานทีละก้าว ทุกก้าวที่เดิน เปลวเพลิงบนตัวลู่ฝานรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

หลิงเหยาเห็นภาพนี้ แสงสีทองสว่างขึ้นบนตัวทันที เธอกระโดดออกมาจากเรือ

ควันพุ่งออกมาจากตัวลู่ฝาน แต่เขายังยิ้มบางๆ แล้วพูดกับผู้อาวุโสห้าว่า “ไม่ต้องพูดจาสวยหรูขนาดนั้นหรอก ฉันอยู่ในตระกูลหั่ว เป็นแค่เครื่องมือให้ผู้อาวุโสใช้งาน อย่าบอกนะว่าผู้อาวุโสห้าจะปฏิเสธว่าไม่ได้ทำอะไรกับป้ายคำสั่งห้าธาตุของฉัน”

ผู้อาวุโสห้าส่งเสียงหึแล้วพูดว่า “ใช่แล้วยังไง ไม่มีอะไรนอกจากกลัวว่านายจะมีความคิดอื่นเท่านั้น ดูเหมือนตอนนี้ฉันคิดถูกแล้ว”

ลู่ฝานหัวเราะร่า “อาจไม่ใช่ก็ได้ ฉันว่าความคิดเดิมของผู้อาวุโสห้าคือฆ่าฉันทิ้งหลังจากใช้งานฉันเสร็จ แต่เห็นฉันชนะการประลองอย่างต่อเนื่อง ผู้อาวุโสเลยเสียดายฉันเท่านั้น ฉันพูดถูกหรือเปล่าล่ะผู้อาวุโสห้า”

ผู้อาวุโสห้ายกยิ้มมุมปาก “ใช่ นายพูดไม่ผิดเลยสักนิด ใครใช้ให้นายฆ่าลูกหลานตระกูลหั่วตั้งแต่เข้ามาในประเทศตันเซิ่งล่ะ อีกทั้งยังเอาตัวหั่วเยี่ยนไปอีก ถ้าไม่ฆ่านายจะชดใช้ยังไง”

หลิงเหยาอึ้งไป เธอไม่รู้จริงๆ ว่าผู้อาวุโสห้ามีความคิดฆ่าพวกเขาจริงๆ

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ดูออกแล้ว ตอนฉันเห็นพลังฟ้าดินในป้ายคำสั่งห้าธาตุก็รู้ความคิดของผู้อาวุโสแล้ว ในเมื่อผู้อาวุโสรู้ว่าฉันเป็นใคร แล้วก็รู้ว่าฉันเอาตัวหั่วเยี่ยนไป แต่กลับไม่พูดเรื่องหั่วเยี่ยนกับฉันเลย ฉันเลยเดาได้ว่าผู้อาวุโสต้องมีความคิดฆ่าฉันแน่นอน ไม่งั้นถ้าผู้อาวุโสไม่ถือสาหาความเรื่องที่ผ่านมาจริงๆ ต้องพูดให้ฉันปล่อยตัวหั่วเยี่ยนก่อนฉันไปประเทศตันเซิ่งสิ แต่ผู้อาวุโสไม่เพียงแต่ไม่ทำเช่นนี้ ยังให้ป้ายที่สามารถระเบิดฉันตายได้ตลอดเวลามาอีก นี่มันเจตนาฆ่าชัดๆ!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า