เข้าสู่ระบบผ่าน

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1783

จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกกังวลขึ้นมาในใจ เขาทำการสิงร่างเป็นครั้งแรก จึงไม่ค่อยมั่นใจเท่าไรนัก

แต่ถ้าจะพูดถึงประสบการณ์ เขาก็มีอยู่นิดหน่อย

เพราะตอนนั้นเขาเกือบโดนความโหยหาของจักรพรรดิอู่สิงร่าง เคยเจอกับตัวมาสักสองครั้ง เขารู้ว่าสิงร่างคนอื่นยังไง

ทันใดนั้น ร่างของ “องค์ชายใหญ่” ที่อยู่ตรงหน้าค่อยๆ ลืมตาขึ้น

ลู่ฝานกำกระบี่หนักไร้คมในมือแล้วพูดว่า “นายเป็นใคร”

องค์ชายใหญ่กะพริบตาแล้วพูดว่า “สหายลู่ฝาน วิธีนี้เสี่ยงอันตรายมาก จะทำยังไงกับยาศพในตัวนายล่ะ!”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าลู่ฝานทันที ดูเหมือนการสิงร่างสำเร็จแล้ว

สำเร็จภายในครั้งเดียว ก็ไม่ได้ยากขนาดนั้นนี่นา

ส่วนยาศพในตัวเขา ไอ้เก้าดูดฤทธิ์ยาออกไปเกือบครึ่งตั้งแต่กลืนลงท้องแล้ว

ตอนนี้เจดีย์เสวียนเก้ามังกรในตันเถียนของเขา กำลังฝ่าฟันกับแสงโลหิตและกลิ่นศพ ฤทธิ์ยาที่เหลือเพิ่งกระจายออกไป ก็โดนพลังแห่งโลกชะล้างจนหมด

ส่วนที่ยังหลงเหลืออยู่ ปกคลุมอยู่ด้านบนผิวเขา ลู่ฝานไม่สนใจสักนิด

“สำเร็จก็ดีแล้ว สหายหนานกง เช็ดเลือดซะ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป นายเป็นองค์ชายใหญ่ประเทศฉิงเทียนเหมือนเดิมแล้ว”

ลู่ฝานพูดด้วยรอยยิ้ม

หนานกงสิงพยักหน้าเบาๆ เช็ดเลือดแล้วลองขยับร่างกาย

“ทำยังไงต่อ”

หนานกงสิงถามขึ้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า