เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1792

แต่ขณะนั้นเหมือนลู่ฝานคิดอะไรออก “ในบรรดาคนพวกนี้มีผู้แข็งแกร่งหรือเสด็จพ่อของนายหรือเปล่า”

หนานกงสิงพูดว่า “ไม่มี”

ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจ “ดูเหมือนยังพอมีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้”

ลู่ฝานเพิ่งพูดจบ จู่ๆ ได้ยินผู้ฝึกชั่วร้ายที่พุงโตตบโต๊ะแล้วตะโกนว่า “มีสิทธิ์อะไรให้หน่วยที่ 18 ของเราให้คนตั้งห้าพันคน นั่นมันเนื้อคนสดใหม่เชียวนะ แต่ละคนเป็นร่างหลอมชั้นดีที่ใช้ออร่าปีศาจเร่งให้เติบโต ฉันไม่ยอม ฉันไม่ให้ ผู้อาวุโสซู่มั่นขอหน่วยอื่นเถอะ อย่างเช่นหน่วยที่ 24 พวกเขามีคนเยอะ”

เพิ่งพูดจบ ผู้ฝึกชั่วร้ายอีกคนกระโดดขึ้นบนโต๊ะแล้วพูดว่า “ทำไม การที่หน่วย 24 ของเรามีคนเยอะ เป็นผลจากความพยายามของพวกเรา ทำไมคนเยอะแล้วต้องให้เยอะเหรอ แล้วคนของเราไม่ใช่ร่างหลอมชั้นดีเหรอ? รนหาที่ตายใช่ไหมไอ้อ้วน ฉันจะกลืนนายลงท้อง!”

พูดจบ ตัวของสองคนนี้กลายเป็นหมอก สู้กันเสียงดังตุบตับ ผู้ฝึกชั่วร้ายที่อยู่ข้างๆ ตะโกนเชียร์ด้วย

ในที่สุดลู่ฝานก็เข้าใจแล้วว่าทำไมการรายงานที่เป็นเรื่องง่ายๆ ถึงใช้เวลานานขนาดนี้ คงเป็นเพราะคนบ้าพวกนี้ทะเลาะกัน

ผู้อาวุโสซู่มั่นมองพวกเขาแวบหนึ่ง จากนั้นพูดอย่างราบเรียบว่า “พวกนายสองคน ใครแพ้ต้องส่งคนให้ฉัน”

จากนั้นเธอชี้ผู้ฝึกชั่วร้ายอีกคนแล้วถามขึ้น

ตอนนี้ลู่ฝานขมวดคิ้วแน่นขึ้นอีก ซู่มั่น เขาคุ้นชื่อนี้อีกแล้ว

เคยได้ยินที่ไหนนะ

ลู่ฝานใช้ความคิดอย่างรวดเร็ว

ขณะนั้นประตูหินด้านหลังเปิดออกจนเกิดเสียงดัง

ทุกคนหยุดลงทันที รีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานกับหนานกงสิงก็ลุกขึ้นยืน มองไปด้านในประตูหิน