เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1793

“ตอนนี้คือช่วงใช้งานคน ไม่ต้องฆ่าคนหรอก!”

ผู้อาวุโสซู่มั่นมองบนใส่ราชาปีศาจฝันร้าย เหมือนเธอไม่เกรงกลัวสามปีศาจยิ่งใหญ่เท่าไรนัก

ธิดาเทพแห่งความมืดที่อยู่ข้างๆ กวาดตามองรอบๆ ผู้ฝึกชั่วร้ายที่ปะทะสายตากับธิดาเทพแห่งความมืดก้มหน้าลงทันที

มีเพียงลู่ฝานกับหนานกงสิงที่ยังเงยหน้ามอง ทันใดนั้นไอ้อ้วนด้านหลังตบหัวลู่ฝาน แล้วกดหัวหนานกงสิงลง

“อย่าสบตาธิดาเทพแห่งความมืด นายสองคนอยากตายหรือไง!”

ลู่ฝานรีบก้มหน้าลง ทันใดนั้นเขารู้สึกถึงสายตาแหลมคมเหมือนมีดมองมายังเขา

แค่สายตาก็ทำให้เขารู้สึกขนลุกแล้ว

วิทยายุทธระดับนี้เหนือกว่าอริยปราชญ์แน่นอน บอกว่าเป็นขุนพลังสุดเหนือฟ้า ลู่ฝานก็เชื่อ

หนานกงสิงรีบกลั้นหายใจ จนกระทั่งธิดาเทพแห่งความมืดละสายตาออกไป เขาถึงกล้าหายใจเบาๆ

“น่ากลัวมาก!”

หนานกงสิงพูดเบาๆ

ลู่ฝานหันไปมองด้านหลังแวบหนึ่ง

เห็นไอ้อ้วนไขมันเป็นชั้นๆ หน้าตาอัปลักษณ์

ลู่ฝานพูดว่า “ขอบใจมาก”

ไอ้อ้วนมองลู่ฝานอย่างประหลาดใจ จากนั้นหัวเราะแล้วพูดว่า “หายากจริงๆ ไม่เคยได้ยินคนขอบคุณฉันมานานมากแล้ว นายสองคนกล้ามาก อย่าบอกนะว่าไม่รู้จักวิชาดวงตาสังหารของธิดาเทพแห่งความมืด”

ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “เพิ่งได้ยินครั้งแรก”

ไอ้อ้วนหัวเราะร่า “งั้นถือว่าพวกนายโชคดีที่เจอไอ้อ้วนอย่างฉัน ถ้าเป็นคนอื่นคงดีใจที่เห็นพวกนายสองคนเลือดออกเจ็ดทวารและตายที่นี่ ไม่แน่ศพพวกนายสองคนอาจโดยคนอื่นกลั่นเป็นหุ่นเชิดก็ได้”

ลู่ฝานยิ้มแหย มองไอ้อ้วนอยู่นาน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

แม้เขาประหลาดใจว่าในบรรดาผู้ฝึกชั่วร้ายยังมี “คนดี” แบบไอ้อ้วนด้วย แต่เขาก็ไม่ให้ความสำคัญมากกว่าเดิมเพราะเหตุนี้หรอก

สำหรับผู้ฝึกชั่วร้าย แสร้งทำเป็นคนดีเป็นวิธีที่เห็นบ่อยมาก

ธิดาเทพแห่งความมืดมองจนหมดทุกคน จากนั้นพยักหน้าเบาๆ “ไม่เลว แม้ดูไม่ค่อยกลมกลืนกันตามที่ควรเป็นสักเท่าไรก็ตาม”

คำวิจารณ์นี้ทำให้ผู้ฝึกชั่วร้ายสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ไม่มีใครกล้าเถียง

หรือจะบอกว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าธิดาเทพแห่งความมืด พวกเขาทำได้แค่ยอมรับความไม่เข้ากันของตัวเอง

ผู้อาวุโสซู่มั่นหัวเราะแล้วมองธิดาเทพแห่งความมืด จากนั้นทำสิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึง

เห็นเธอเดินมาหน้าธิดาเทพแห่งความมืด ยื่นมือออกมากุมหน้าธิดาเทพแห่งความมืดแล้วพูดว่า “โม่โม่ เธอโตขึ้นอีกแล้ว ยิ่งโตยิ่งสวยจริงๆ!”

พวกผู้ฝึกชั่วร้ายอ้าปากค้างมองภาพนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาตกตะลึงมาก

ผู้อาวุโสธรรมดาๆ คนหนึ่ง มีท่าทีสนิทสนมกับธิดาเทพแห่งความมืดในตำนานได้ขนาดนี้เลยเหรอ

มีเพียงราชาปีศาจฝันร้ายที่เดินมาข้างผู้อาวุโสซู่มั่นพร้อมรอยยิ้ม “ผู้อาวุโสซู่มั่น คิดไม่ถึงว่าเธอจะสนิทสนมกับธิดาเทพแห่งความมืดขนาดนี้!”

ผู้อาวุโสซู่มั่นยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว ฉันรู้ว่านายกำลังคิดอะไร ถ้านายกล้าแตะต้องน้องสาวฉันแม้แต่นิดเดียว ฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่”

ราชาปีศาจฝันร้ายหัวเราะจนเห็นเขี้ยว “เธอแน่ใจเหรอ”

ผู้อาวุโสซู่มั่นยื่นมือออกมาลูบแหวนตัวเองแล้วพูดว่า “แน่ใจสิ!”

ราชาปีศาจฝันร้ายมองแหวนของผู้อาวุโสซู่มั่น สีหน้าเขาเปลี่ยนไปทันที

ราชาปีศาจฝันร้ายหุบยิ้ม ไม่พูดอะไรอีก จากนั้นเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

สามราชาปีศาจยิ่งใหญ่ออกไปแล้ว ประตูหินด้านหลังค่อยๆ ปิดลง

มองจนสามราชาปีศาจออกไป ทุกคนจึงกล้ายืดตัวตรง

ตอนนี้สายตาที่พวกเขามองผู้อาวุโสซู่มั่นเปลี่ยนไปแล้ว ใครจะไปคิดว่าผู้อาวุโสที่เป็นผู้ดูแลอย่างผู้อาวุโสซู่มั่น ไม่เห็นสามราชาปีศาจยิ่งใหญ่อยู่ในสายตา

เธอกล้าลูบหน้าธิดาเทพแห่งความมืด เธอยังกล้าขู่ราชาปีศาจฝันร้ายด้วย

สุดท้ายราชาปีศาจฝันร้ายที่คนขนานนามว่าไร้เหตุผลที่สุดกลับเป็นฝ่ายยอม แค่จุดนี้ก็ยืนยันความยิ่งใหญ่ของผู้อาวุโสซู่มั่นได้แล้ว

พวกผู้ฝึกชั่วร้ายนั่งอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยทันที ไอ้อ้วนที่เป็นผู้ฝึกชั่วร้ายด้านหลังลู่ฝาน กำลังพยายามเก็บไขมันตัวเองสุดชีวิต ไม่อวดดีและเหิมเกริมแบบเมื่อกี้แล้ว

ผู้อาวุโสซู่มั่นเห็นความเปลี่ยนแปลงของคนพวกนี้ เธอหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “พวกนายเป็นพวกไม่กลมกลืนกันเหมือนที่น้องสาวฉันพูดจริงๆ”