เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1843

เสียงของหัวหน้าผู้คุมกันดังมาก ซึ่งดึงดูดฝูงชนโดยรอบให้หยุดดูในทันที

เมื่อได้ยินคำว่าผู้ฝึกชั่วร้าย นักบู๊หลายคนที่มีความยุติธรรมก็เกิดความปั่นป่วน ก็เริ่มที่จะเผยให้เห็นความดุร้าย

ฮ่วนเย่ว์ตวาดว่า: “พูดอะไรน่ะ? ใครเป็นผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย! แกอย่ามาใส่ร้ายคนอื่นนะ!”

ผู้คุมกันกลุ่มหนึ่งก็ล้อมรอบลู่ฝานขึ้นมาในทันที และร่างที่ใหญ่โตก็บดบังทั้งสองคนไว้อย่างแน่นหนา หัวหน้าผู้คุมกันก็ก้าวไปข้างหน้า แสงบนตัวลานตา

มองลงไปที่ลู่ฝานกับฮ่วนเย่ว์ หัวหน้าผู้คุมกันพูดเสียงดังว่า: “ใช่ผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายหรือไม่ตรวจสอบดูก็รู้เอง!”

ฮ่วนเย่ว์กระทืบเท้าด่าว่า: “ตรวจสอบก็ตรวจสอบ พวกเรากลัวคนโง่ไร้สมองอย่างแกด้วยเหรอ?”

ลู่ฝานห้ามปรามฮ่วนเย่ว์ไหว้ เงยหน้ามองไปทางหัวหน้าผู้คุมกัน

ทันใดนั้น ลู่ฝานเห็นขวดเล็กๆบนปลายนิ้วของหัวหน้าผู้คุมกัน

ทันใดนั้น ลู่ฝานพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ถ้าหากแกต้องการใช้สิ่งนี้เพื่อใส่ร้ายฉัน ล้มเลิกสักดีกว่า!”

เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าผู้คุมกันคาดไม่ถึงว่าลู่ฝานจะตาแหลมคมขนาดนี้

ทันใดนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน และโยนขวดในมือใส่ลู่ฝานให้รู้แล้วรู้รอด

ทันใดนั้น เจดีย์เสวียนเก้ามังกรในร่างกายของลู่ฝานก็ตะโกนเสียงดัง: “แย่แล้ว เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เป็นน้ำยาละลายปีศาจ หลบเร็วเข้า!”

ลู่ฝานยังคงไม่ขยับเขยื้อน และทันใดนั้นก็โบกมือโบกไม้ปลอดปล่อยปราณชี่ไปยังขวดที่ตกลงมา

ในขณะนี้ ขวดแตกออก

มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ของเหลวกลายเป็นออร่าปีศาจล้นออกมา ดูเหมือนว่าจะสร้างมลพิษให้กับทุกสิ่งรอบตัว

ทันใดนั้นในดวงตาของลู่ฝานก็เปล่งประกายสดใส

ถ้าหากทำให้ออร่าปีศาจระเบิด ต่อให้เขามีหนึ่งหมื่นปากก็ไม่สามารถพูดให้ชัดเจนได้

เห็นได้ชัดว่าทีมผู้คุมกันเหล่านี้รนหาที่ตาย และจุดประสงค์คือทำให้ลู่ฝานถูกคิดว่าเป็นผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายในที่สาธารณะ

เป็นไปได้ว่า ถ้าหากลู่ฝานอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ถูกคิดว่าเป็นผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย สิ่งที่รอเขาอยู่ ก็คือโดนโจมตีจากทุกคนที่ไร้ความปรานี

ในเมืองฉิงเทียน ตอนนี้ทำได้แค่ใช้คำว่าเสือซุ่มมังกรซ่อนมาอธิบาย

ต่อให้ลู่ฝานเข้าสู่อริยปราชญ์ ภายใต้การล้อมรอบของยอดฝีมือในโลก ก็เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดที่จะมีชีวิตรอดได้

สิ่งนี้ต้องยืมมือของคนอื่น กำจัดเขาทิ้งไปโดยตรง ฝีมือโหดเหี้ยมมากนะ!

เมื่อมองสิ่งนี้ออก ลู่ฝานจะหลบไปได้อย่างไร

แล้วจะหลบออกไปได้อย่างไร?

ทันใดนั้น พลังเผด็จการก็กวาดล้างออกไป

ขวดที่กำลังจะแตกในกลางอากาศนั้น โดนลู่ฝานดูดซับไปในทันที

สะบัดมือ ลู่ฝานโยนขวดลงในเข็มขัดของตัวเอง

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมากๆ และเพียงแค่ในชั่วพริบตา

จากนั้น เปลวไฟที่พร่างพรายก็สว่างขึ้นบนตัวของลู่ฝาน และผู้คุมกันเมืองทั้งหมดที่อยู่รอบตัวก็ถูกเปลวเพลิงเผาจนราบเป็นหน้ากลอง

ลู่ฝานพูดในใจ: “ไอ้เก้า ขวดนั้นเป็นของนายแล้ว”

ไอ้เก้าก็หัวเราะสองสามครั้งในทันที และดูดซับน้ำยาละลายปีศาจในขวดไปทั้งหมดอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตามสำหรับมันแล้ว สิ่งเหล่านี้เป็นแค่พลังเท่านั้นเอง

หัวหน้าผู้คุมกันก็ถูกเผาจนกลิ้งไปมาอยู่บนพื้น ลู่ฝานมองดูเขาอย่างเย็นชา และพูดว่า: “พลังแค่นี้ ยังอยากใส่ร้ายฉัน ตลกสิ้นดี!”

ขณะที่พูดไปด้วย ลู่ฝานชี้นิ้ว ผู้คุมกันทั้งหมดก็ถูกไฟเผาในทันทีจนเป็นเถ้าถ่าน

ลู่ฝานไม่อยากที่จะไว้ชีวิตพวกเขาแม้แต่คนเดียว ถึงยังไงลูกน้องของผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย ฆ่าไปก็ไม่เสียดาย

คนอื่นๆบริเวณโดยรอบ มองดูเปลวไฟที่บริสุทธิ์และรุนแรงของลู่ฝาน ก็งงงวยเล็กน้อย