เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1846

ทางตะวันออกของประเทศฉิงเทียน แผงลอยริมถนนร้านหนึ่ง

โต๊ะและเก้าอี้ หุ้นตุ้นสองชาม ผู้อาวุโสซู่มั่นนั่งตรงข้ามกับคุณชายเฟิงเทียน มองดูถนนตรอกซอย และฝูงชนที่พลุกพล่านอย่างราบเรียบ

ขณะที่กินหุ้นตุ้นไปด้วย คุณชายเฟิงเทียนถามอย่างคลุมเครือไปด้วยว่า: “เธอรู้มั้ยว่ามีกี่ประเทศในโลกนี้? มีผู้แข็งแกร่งกี่คน?”

ผู้อาวุโสซู่มั่นวางตะเกียบลง และพูดว่า: “ไม่รู้ คำถามแบบนี้ เกรงว่าใครก็พูดไม่ถูกหรอก”

คุณชายเฟิงเทียนพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “เธอแค่ไม่เคยคิดเท่านั้นเอง ฉันจะบอกเธอให้ ประเทศในโลกนี้ อันที่จริงก็มีแค่ประเทศเดียว ผู้แข็งแกร่งในโลก อันที่จริงก็มีแค่คนเดียว”

ผู้อาวุโสซู่มั่นขมวดคิ้วพูดว่า: “คุณชายเฟิง ฉันไม่ค่อยเข้าใจคำพูดของนาย แม้ว่าฉันจะรู้ว่านายอาจต้องการนับวีรบุรุษของโลก แต่ฉันคาดไม่ถึงว่า นายจะบอกแค่คนเดียว! นายคงไม่ได้ตั้งใจ จะบอกว่าคนคนนั้น ก็คือนายหรอกนะ”

คุณชายเฟิงเทียนพูดว่า: “ใช่แล้ว การเดาของเธอแม่นยำมาก ฉันก็รู้สึกละอายใจที่จะยกย่องตัวเองแบบนี้ แต่เธอก็พูดความจริงนะ”

ผู้อาวุโสซู่มั่นหมดคำพูดอย่างฉับพลัน

คุณชายเฟิงเทียนพูดว่า: “ทำไม เธอคิดว่าฉันพูดไร้สาระอีกเหรอ? ฉันจะบอกเธอให้ ครั้งนี้ฉันไม่ได้จริงๆ”

คุณชายเฟิงยื่นนิ้วออกมา ชี้ไปที่ท้องฟ้า จากนั้นชี้ไปที่โลกแล้วพูดว่า: “ไม่นาน โลกนี้ ก็มีแค่ประเทศเดียว นั่นก็เรียกว่าประเทศเซิ่ง อันที่จริงชั่วร้ายไม่น่าฟังเลย แม้ว่าจะมีอำนาจเหนือมากแต่เราก็พูดเองเช่นกัน แต่ฟังดูแย่มาก รอถึงโลกนี้เหลือแค่ประเทศผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายของเรา ฉันจะต้องกำจัดชั่วร้ายนี้ไป และเปลี่ยนชื่อเป็นเซิ่ง”

ผู้อาวุโสซู่มั่นต่อคำพูดว่า: “จากนั้นนายก็จะเป็นผู้แข็งแกร่งเพียงคนเดียวของประเทศเซิ่ง?”

คุณชายเฟิงพยักหน้าพูดว่า: “ถูกต้อง ใครบอกว่าไม่ใช่ ฉันก็จะฆ่าเขา”

ผู้อาวุโสซู่มั่นปรบมือเบาๆและพูดว่า: “คำพูดของนาย ก็เหตุผลเสมอ”

คุณชายเฟิงหัวเราะเบาๆพูดว่า: “ไม่หรอก ไม่หรอก ซู่มั่น การแข่งนานาประเทศ จะเริ่มขึ้นเมื่อไหร่?”

ผู้อาวุโสซู่มั่นพูดว่า: “รออีกหน่อย สถานที่ถูกเลือกไว้ตั้งนานแล้ว แต่ต้องเลื่อนเวลาออกไปอีกหน่อย มีเจ้าเมืองจากประเทศสำคัญบางส่วน ยังมาไม่ถึง ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น!”

คุณชายเฟิงพยักหน้าพูดว่า: “เอาล่ะ ก็เอาตามนี้แหละ ใช่แล้ว ถึงเวลานั้นเธอช่วยจัดการให้ฉันด้วย ฉันก็ต้องการเข้าร่วมการแข่งนานาประเทศ!”

ผู้อาวุโสซู่มั่นนิ่งไปอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า: “อะไรน่ะ? คุณชายเฟิง นายกำลังล้อเล่นสินะ นายก็ต้องการเข้าร่วมการแข่งขันเหรอ?”

คุณชายเฟิงชี้ไปที่ใบหน้าของตัวเองแล้วพูดว่า: “ฉันเหมือนกำลังล้อเล่นเหรอ? ถูกต้อง เธอได้ยินชัดเจนมาก ฉันก็ต้องการเข้าร่วมการแข่งนานาประเทศ ยิ่งไปกว่านั้น จัดเตรียมคู่ต่อสู้ที่ทรงพลังให้ฉันมากหน่อย ยิ่งสนุกยิ่งดี”

ผู้อาวุโสซู่มั่นพูดในทันทีว่า: “ไม่ได้ คุณชายเฟิง ถึงเวลานั้นอริยบุคคลแห่งจักรวาลจะมา เทพบู๊หุ้นตุ้นก็จะมา ถ้าพวกเขาจำนายได้จะทำยังไง? สิ่งนี้จะทำลายแผนการทั้งหมดได้!”

คุณชายเฟิงหัวเราะสามครั้งแล้วพูดว่า: “แบบนี้สิถึงจะสนุก เอาล่ะ เธอไม่ต้องห้ามฉันหรอก เธอควรจะรู้ว่า เรื่องที่ฉันตัดสินใจ ใครก็ไม่สามารถห้ามได้หรอก สิ่งที่เธอทำได้ ก็คือจัดการเรื่องต่างๆให้เรียบร้อย อย่าได้เกิดความผิดพลาดก็พอ!”

ผู้อาวุโสซู่มั่นแอบกัดฟัน และหลังจากนั้นไม่นาน ก็ถอนหายใจยาว: “คุณชายเฟิง ถ้าหากนี่เป็นสิ่งที่นายตัดสินใจ งั้นฉันก็จะปฏิบัติตาม”

คุณชายเฟิงตบมือพูดว่า: “ดีมาก ใช่แล้ว เด็กหลายคนที่พวกเราส่งไปเข้าร่วมการแข่งนานาประเทศ พยายามอยู่ห่างจากฉัน อย่าได้เจอกับพวกเขา งั้นก็จะน่าเบื่อ สิ่งนี้เธอน่าจะทำได้นะ”

ผู้อาวุโสซู่มั่นพยักหน้าพูดว่า: “ไม่มีปัญหา”

ขณะที่พูด ชายในชุดดำที่อยู่ตรงหัวมุมก็เดินมาอย่างรวดเร็ว

เสียงฝีเท้าเร่งรีบ แล่นผ่านข้างกายของผู้อาวุโสซู่มั่นเหมือนสายลม

สีหน้าของผู้อาวุโสซู่มั่นหวั่นไหวเล็กน้อย แต่มีไข่มุกพิเศษอยู่ในมือเม็ดหนึ่ง

ผู้อาวุโสซู่มั่นเพียงชำเลืองมองไข่มุกแวบหนึ่ง สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

คุณชายเฟิงเทียนหัวเราะเบาๆแล้วพูดว่า: “นั่นนะสิ เป็นเรื่องยาก ก็เหมือนกับฉันในตอนนั้นที่พยายามอย่างเต็มที่ ที่จะชื่นชมเธอ!”

หลังจากที่พูดจบ คุณชายเฟิงเทียนมองดูดวงตาของผู้อาวุโสซู่มั่น

สักครู่หนึ่ง ทั้งคู่ก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน

ผู้อาวุโสซู่มั่น ลุกขึ้นมาพูดว่า: “คุณชายเฟิง ฉันกลับไปจัดการงานก่อน”

คุณชายเฟิงเทียนโบกมือแล้วพูดว่า: “ไปเถอะ ไปเถอะ”

พยักหน้า ร่างของผู้อาวุโสซู่มั่นหายไปอย่างรวดเร็วที่มุมถนน

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้วคุณชายเฟิงเทียนก็เช็ดปาก และลุกขึ้นเตรียมออกเดินทาง

ทันใดนั้น เจ้าของร้านก็ตะโกนเสียงดัง: “แขกท่านนี้ นายยังไม่ได้จ่ายเงินให้ฉันเลย”

คุณชายเฟิงเทียนนิ่งไปครู่หนึ่ง และต่อมาก็แอบด่าว่า: “อ้อ ให้ตายเถอะ ฉันลืมพกเงินอีกแล้ว ถ้ารู้ก่อนน่าจะให้ซู่มั่นกลับไปช้าหน่อย”

คุณชายเฟิงเทียนหันหน้ามองเจ้าของร้านแล้วพูดว่า: “ฉันไม่ได้พกเงินมาด้วย ฉันจ่ายด้วยอย่างอื่นได้หรือเปล่า?”

เจ้าของร้านขมวดคิ้วพูดว่า: “แค่หุ้นตุ้นชามเดียวเท่านั้นเอง นายตั้งใจเอาอะไรมาจ่าย?”

คุณชายเฟิงเทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มกว้างและพูดว่า: “ตัวอย่างเช่น ไม่ฆ่าแกเป็นไง?”

เจ้าของร้านผงะเล็กน้อย มองดูคุณชายเฟิงเทียนแล้วพูดว่า: “นายบ้าหรือเปล่า!”