เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1849

ผู้ศรัทธา?

ลู่ฝานขมวดคิ้วขึ้นมา เขาไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งจะมีผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายจำนวนมากขนาดนี้ศรัทธาเขา เขารู้สึกมาโดยตลอดว่าพวกผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายไล่ตามอยากจะฆ่าเขา ก็เป็นไปได้อยู่บ้าง

“หลีกทาง หลีกทาง!”

หลวี่เหวยตะโกนเสียงดัง และผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายก็รีบแยกตัวออกไปทั้งสองด้าน

แม้ว่าท่าทางพวกเขาจะดูตื่นเต้นมาก ต้องการกระโจนเข้ามา แต่ในความเป็นจริง ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ลู่ฝานภายในสามก้าว

ช่วยไม่ได้ สำหรับผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย เห็นต่างไปคนละทาง แม้แต่สายตาไม่ถูกกัน ก็เป็นเรื่องปกติมากที่จะนำหายนะมาสู่ตัวได้

พวกเขายังไม่อยากตาย ดังนั้นแค่ดู ไม่มีใครกล้าทำอะไรจริงๆ

ลู่ฝานก้าวใหญ่ไปข้างหน้า และข้างหูเต็มไปด้วยเสียงสนทนาจากพวกผู้ฝึกชั่วร้าย

“เขาก็ผู้ชายที่ท้าทายหัวหน้าสำนักหลายสิบด้วยตัวเองเหรอ ดูไปแล้วก็ไม่น่ากลัวเลย!”

“คนเราไม่อาจตัดสินกันด้วยหน้าตา แค่นี้นายก็ไม่รู้ ฉันแค่ดูหลังก็เห็นรัศมีอันชั่วร้ายของเขาออก เชื่อฉัน หมอนี่เป็นมังกรร้ายตัวหนึ่ง มันจะกิน ทุกคนที่ดูหมิ่นเขา!”

“แต่เขาหล่อมาก ฉันชอบเขามาก!”

“คนอื่นเขาชอบเธอหรือเปล่า หญิงวัยกลางคน ก็ยั่วยวนต่อหน้าของหัวหน้าสำนักที่ 15 !”

…….

มีการพูดคุยกันไม่รู้จบ ลู่ฝานกลับกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

คาดไม่ถึงว่าเขาทำร้ายหัวหน้าสำนักเหล่านั้น กลับทำให้เขาได้รับคำชมจากผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย

หรือว่าคนพวกนี้ไม่ใช่คนของสาขาสำนักเหรอ? หรือว่าในหมู่คนพวกนี้ ก็ไม่มีลูกน้องของหัวหน้าสำนักบางคนที่โดนลู่ฝานทำร้ายอย่างรุนแรงเหรอ?

คำตอบที่แน่นอน ไม่มีก็แปลกแล้ว

ทำได้แค่พูดว่า ผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายเหล่านี้ศรัทธาผู้แข็งแกร่งโดยธรรมชาติ

แม้ว่าลู่ฝานจะต่อสู้กับหัวหน้าสำนักของพวกเขา พวกเขาก็ศรัทธาพลังที่ลู่ฝานมี

ผู้แข็งแกร่งศรัทธาต่างหาก ที่เป็นแก่นแท้ของผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย

เดินไปจนถึงด้านหน้าสุด ในเวลานี้ลู่ฝานเห็นผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายชุดดำเหล่านั้นได้เก็บที่นั่งไว้ให้เขาแล้ว

แถวแรก หนึ่งในตำแหน่งที่ดีที่สุด

ข้างๆของเขา ยังมีหลายคนที่ดูไปแล้วรัศมีทรงพลัง ลู่ฝานแค่กวาดสายตาไปแวบหนึ่ง และพูดเบาๆว่า: “ล้วนเป็นหัวหน้าสำนักของสำนักอื่นๆ!”

เมื่อเห็นลู่ฝานนั่งลง หัวหน้าสำนักหลายคนก็สีหน้าแปลกไป

จากนั้น หลายคนก็ลุกขึ้นมาในทันที

ลู่ฝานมองดูพวกเขา คิดว่าพวกเขากำลังมาหาเรื่อง

ผลปรากฏว่าหัวหน้าสำนักหลายคนหันหลังกลับเดินออกไป โดยไม่รอช้าเลยสักนิด

ลู่ฝานพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “นี่เกิดอะไรขึ้น ที่ไม่พอหรือไง? ฉันมาแล้ว พวกเขาก็ไป?”

หลวี่เหวยกำลังจะตอบ จู่ๆชายวัยกลางคนที่อยู่ไม่ไกลจากลู่ฝานก็พูดว่า: “ไม่ใช่ว่าที่นั่งไม่พอหรอก แต่กลัวว่าจะโดนนายท้าเท่านั้นเอง หรือว่านายจำไม่ได้เหรอ สองคนนั้นในนั้น เคยโดนนายทำร้ายมาก่อน?”

ลู่ฝานเลิกคิ้วพูดว่า: “ขอโทษด้วย ฉันไม่จำชื่อของคนพ่ายแพ้”

ชายวัยกลางคนพยักหน้าและพูดว่า: “นิสัยดี ฉันก็เหมือนกัน นายชื่อเงามืดใช่มั้ย? หัวหน้าสำนักที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ของสำนักที่15 ฝีมือไม่เลว มีชื่อเสียงอย่างรวดเร็ว สิ่งเดียวที่ไม่ดี คือตอนนี้นายทำให้หัวหน้าสำนักขุ่นเคืองไปแล้วครึ่งหนึ่ง ฉันไม่รู้ว่านายทำได้ยังไง แต่ สิ่งที่ฉันจะบอกคือ ทำได้ดีมาก!”

ลู่ฝานหัวเราะ หมอนี่ดูเหมือนจะเป็นคนที่น่าสนใจทีเดียว

รอยแผลเป็นบนใบหน้า และบาดแผลที่ยาวและแคบนั้นทอดยาวจากหางตาไปจนถึงคอ

เสื้อผ้าถูกเปิดออก เผยให้เห็นร่างกายท่อนบนที่มีรอยแผลเป็น มีบาดแผลหลายแห่ง ดูราวกับว่าถูกคนแทงทะลุด้วยมีด

ลู่ฝานพูดว่า: “ถ้าอย่างนั้น ฉันทำให้นายขุ่นเคืองหรือเปล่า? นายมาจากสำนักไหน?”

ชายวัยกลางคนตอบว่า: “ฉันไม่ได้เข้าร่วมในการส่งเสริมสระปีศาจ ดังนั้น นายไม่ได้ทำให้ฉันขุ่นเคืองใจ ฉันเป็นหัวหน้าสำนักที่ 7 ต้วนชิง!”