เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1876

“เจ้านาย ข้าน้อยมีมารยาทแล้ว!”

ผมยาวถึงพื้น ดวงตาเหมือนดวงดาว เสื้อผ้าขาวกว่าหิมะ ใบหน้ายิ้มแย้มราวกับดอกไม้

ผิวหน้าสวยงดงาม ผิวพรรณขาวผ่อง นิ้วเรียวยาวยื่นดอกกล้วยไม้ออกมา วางไว้ตรงหน้าอก และทำความเคารพเล็กน้อย

ลู่ฝานขมวดคิ้วมองดูเธอ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ไม่นึกเลยว่าจะเป็นมารยาทโบราณด้วย!”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรโน้มเข้ามาในเวลานี้ มองดูหญิงสาวแล้วพูดว่า: “เป็นคนหรือผี?”

หญิงสาวถามเบาๆว่า: “สาวน้อยล่วนซิน ภูติอาวุธแห่งมุกวิญญาณดับมอด พลังของเจ้านายได้หลั่งไหลเข้าไปในมุกวิญญาณดับมอดทั้งหมด ทำให้ฉันเลือกเจ้านายเองแล้ว พลังที่เพิ่งบินออกมา เป็นรอยตราของมุกวิญญาณดับมอด เจ้านายรับไว้ได้เลย ไม่จำเป็นต้องหลบ”

รอยยิ้มที่มุมปากของลู่ฝานกว้างยิ่งขึ้น และเลิกคิ้วมองดูหญิงสาวแล้วพูดว่า: “เธอคือภูติอาวุธเหรอ?”

หญิงสาวตอบว่า: “ใช่ เจ้านาย”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรมองไปที่หญิงสาวด้วยความสงสัย และพูดอ้อมว่า: “เด็กดี นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นภูติอาวุธ นี่มันเป็นภูติอาวุธที่ใช้วิญญาณของมนุษย์กลั่นไม่ใช่เหรอ หน้าตาก็สวยดี ตอนที่มีชีวิตอยู่จะต้องเป็นสาวสวยแน่ๆ”

ในดวงตาของลู่ฝานเผยให้เห็นความแปลกใจ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ในเมื่อเธอยอมรับฉันเป็นเจ้านายของเธอแล้ว งั้นก็ปล่อยพลังทั้งหมดในไข่มุกออกมา ให้ฉันสำรวจดู ดูว่าในไข่มุก มีความลึกลับอะไรอยู่กันแน่!”

หญิงสาวตอบกลับอย่างราบเรียบว่า: “งั้นเจ้านายได้โปรดรับรอยตราไว้ก่อน!”

จากนั้น หญิงสาวก็เหวี่ยงลำแสงออกมาอีก

ลู่ฝานพูดเสียงดังว่า: “เดี๋ยวก่อน คนอย่างฉัน ไม่ชอบรอยตรามากนัก ฉันว่ารอยตราก็ไม่จำเป็นหรอก ในเมื่อเธอยอมรับฉันเป็นเจ้านาย งั้นก็ปล่อยออกมาเถอะ”

การแสดงออกของหญิงสาวเปลี่ยนไปเล็กน้อย และแสงบนร่างกายสั่นไหวเล็กน้อย

หลังจากนั้นไม่นาน หญิงสาวพูดว่า: “เจ้านาย ถ้าหากท่านไม่ยอมรับรอยตรา ถ้าอย่างนั้นก็จะได้แค่พลังวิถีวิญญาณดับมอดส่วนหนึ่งที่ฉันจะมอบให้ท่าน เป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยออกมาทั้งหมด ”

ลู่ฝานพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ฉันบอกว่าได้ก็ได้ไง ฉันเป็นเจ้านาย ฉันเป็นใหญ่ ถ้าเธอไม่ยอม ฉันคิดว่ากลั่นภูติอาวุธมาอีกอัน ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้”

สีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดอยู่ข้างๆว่า: “สาวน้อย เป็นศัตรูกับเจ้านายของฉัน ไม่มีอะไรดีเลย! ในฐานะภูติอาวุธ ก็ต้องมีจิตสำนึกของภูติอาวุธ สรุป ถูกกลั่นใหม่ ก็ไม่มีอะไรเลย เธอต้องพิจารณาให้ดีๆนะ”

หญิงสาวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพูดว่า: “งั้นก็ได้ เชิญเจ้านายใช้วิญญาณ ตามฉันเข้าไปในมุกวิญญาณดับมอด ฉันจะพาท่านดูทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับมุกวิญญาณดับมอด”

ลู่ฝานพูดว่า: “วิญญาณเหรอ? สิ่งนี้ก็ไม่จำเป็นหรอกนะ ฉันใช้พลังของฉันก็พอแล้ว ตอนนี้เธอไปยืนอยู่ข้างๆ ฉันมาสำรวจเอง เธอไม่จำเป็นต้องนำทาง!”

เมื่อพูดเช่นนี้ ลู่ฝานก็ได้ใส่พลังเข้าไปในมุกวิญญาณดับมอดอีก

แต่ทันใดนั้น หญิงสาวสะบัดมือแสงสีเทาก็ปิดกั้นปราณชี่ของลู่ฝาน

ลู่ฝานพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “เธอทำอะไรน่ะ?”

หญิงสาวใบหน้าไร้ความรู้สึก และพูดอย่างราบเรียบว่า: “ไม่อนุญาตให้เข้า เว้นแต่นายจะเป็นวิญญาณ”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรค่อนข้างทนดูไม่ไหวแล้ว และรีบพูดอยู่ข้างๆว่า: “สาวน้อย อย่าดื้อรั้น สำรวจดูเองไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ต่อไปถ้าเธอติดตามเจ้านาย ถ้าหากสร้างความทรงจำที่ไม่ดีให้กับเจ้านาย จะทำลายอนาคตของตัวเองไม่ใช่เหรอ ระวังเธอจะโดนกลั่นจริงๆ!”