เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1947

ลู่ฝานมองไปที่ซูตงอย่างราบเรียบ สีหน้าดูถูกเล็กน้อย

สำหรับคำพูดท้าทายของซูตง ลู่ฝานก็ได้ยินมามากพอแล้ว แต่จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่มีใครสามารถฆ่าเขาได้จริงๆ

ครั้งนี้ ลู่ฝานเชื่อเป็นเช่นเดียวกัน

ปีนั้น เผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งมากมายของประเทศตันเซิ่ง อันตรายกว่าการเผชิญหน้ากับซูตง ลู่ฝานก็ไม่เคยกลัวมาก่อน

ตอนนี้ แค่ซูตงคนเดียว พยายามทำให้ลู่ฝานกลัว คิดเพ้อเจ้อเกินไปจริงๆ

สำหรับผู้หญิงแบบนี้ ลู่ฝานได้แค่ยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยามให้กับเธอ ถือว่าเป็นคำตอบ

ซูตงดูเหมือนจะเห็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยการเหยียดหยามของลู่ฝาน ทันใดนั้นสีหน้าก็ดูน่าเกลียดเล็กน้อย

เธอไม่ได้ทำให้ลู่ฝานกลัว กลับถูกลู่ฝานทำให้โมโห

ลู่ฝานไม่อยากที่จะมองเธออีก และละสายตามองไปทางอื่น

หานเฟิงที่อยู่ข้างๆ พูดด้วยรอยยิ้ม “ศิษย์น้อง นายดูซูตงนั้น เหมือนกับว่าโดนนายทำให้โมโหเข้าอีกแล้ว ตอนแรกหน้าตาก็ไม่ได้สวยขนาดนั้น ตอนนี้ดูอัปลักษณ์ยิ่งกว่าเดิม”

เสียงของศิษย์พี่หานเฟิงตั้งใจปล่อยออกมา ทำให้ฝูงชนโดยรอบได้ยินอย่างชัดเจน

แต่สิ่งที่เกินความคาดหมายคือ ไม่นึกเลยว่าจะมีหลายคนโต้แย้งหานเฟิง และไม่มีใครเห็นด้วย

ลู่ฝานสามารถเดาเหตุผลได้ ส่วนใหญ่เป็นเพราะซูตงฆ่าคนของเก้าประเทศที่ทรงพลังอย่างต่อเนื่อง ซึ่งทำให้ทุกคนรู้สึกเกรงกลัวเธอเล็กน้อย ไม่กล้าแสดงความคิดเห็นที่เพ้อเจ้อ กลัวว่าซูตงจะได้ยินและหาเรื่องตัวเอง

คนที่กล้าพูดเสียงดังว่าเธออัปลักษณ์อย่างหานเฟิง ก็ยิ่งหาได้ยาก

ซูตงดูเหมือนจะได้ยินคำพูดของหานเฟิง และโกรธหานเฟิงในทันที

ความอาฆาตในดวงตา ชัดเจนมาก

หานเฟิงตรงไปตรงมามากกว่าลู่ฝาน สายตาดูถูกเหยียดหยามอะไร ศิษย์พี่หานเฟิงไม่รังเกียจที่จะใช้มัน ไม่ใช่เรื่องที่จะควรทำจริงๆ ไม่สุภาพเกินไปแล้ว

ชูนิ้วกลางสองนิ้ว ไปที่ซูตง ในเวลาเดียวกัน หานเฟิงก็ตะโกนเสียงดัง “มากัดฉันสิ นังบ้า”

นี่ต่างหากเป็นสิ่งที่ศิษย์พี่หานเฟิงทำ

ลู่ฝานส่ายหัว สายตามองไปทางการประลองอื่นๆต่อไป

เมื่อเทียบกับคำพูดของซูตง ลู่ฝานสนใจสิ่งแปลกใหม่ของแหวนจิ่วเซียวมากกว่าเมื่อกี้นี้

นี่เป็นเรื่องผิดปกติมาก ครั้งเดียวที่ลู่ฝานรู้สึกว่าแหวนจิ่วเซียวสั่นเทา อยู่ในประเทศตันเซิ่ง ตอนที่เห็นป้ายสถิตดวงวิญญาณของเทพบู๊เสินเซียว

ดูเหมือนว่าแหวนจิ่วเซียวก็มีแค่ตอนที่พบบางอย่างที่เกี่ยวกับเทพบู๊เสินเซียวถึงได้“ตื่นเต้น”เช่นนี้!

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เป็นไปได้มาก บนตัวของซูตง จะมีสิ่งของอย่างเทพบู๊เสินเซียว

ลู่ฝานไม่รู้ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร ก็ไม่รู้ว่าทำไมซูตงถึงมีของสิ่งนี้

แต่ลู่ฝานมั่นใจมาก เมื่อเขาต่อสู้กับซูตง จะต้องตรวจสอบเรื่องนี้ให้ชัดเจน

ในสมองมีความคิดต่างๆ ลู่ฝานค่อยๆจมดิ่งลงไปในห้วงความคิด

การประลองดำเนินการไปอีกหลายชั่วโมง การต่อสู้ดุเดือด วิชาทักษะวิชาบู๊ต่างๆ เปล่งประกายเจิดจ้า

แค่จากมุมมองของผู้ชม การแข่งนานาประเทศ เป็นงานใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อสู้จนถึงตอนนี้ แดนปราณฟ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่อีกต่อไปแล้ว

มีแค่คนที่เอาเขตวิถีออกมา ถึงเป็นผู้แข็งแกร่งที่แท้จริง

ประเทศหวนหยู่ ข่งหลิน ประเทศหลงอู่ โฉวล่วน ก็ชนะการประลองรอบนี้ได้อย่างราบรื่นโดยไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง

ทั้งสองคนดูเหมือนว่าจะมีฝีมือชำนาญ เห็นได้ชัดว่าไม่แสดงพลังออกมาอย่างเต็มที่

คู่ต่อสู้ของพวกเขา ไม่ได้อ่อนแอ แต่ต่อหน้าทั้งสองคน ยังค่อนข้างดูไม่เป็นผู้ใหญ่ เพื่อให้ทั้งสองเอาชนะคู่ต่อสู้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บเลยสักนิด และเข้าสู่รอบต่อไปอย่างราบรื่น

ต่อจากนั้น ประเทศว่านจุน หวงฝู่อู่ ประเทศตันเซิ่ง เริ่นหยู่ ก็เอาชนะคู่ต่อสู้ของตัวเองได้เช่นกัน

ความแข็งแกร่งของหวงฝู่อู่ ไม่ต้องพูดแล้ว

เมื่อลู่ฝานอ่านแผ่นพับนั้น คนคนนี้อยู่ในอันดับสี่ ฉายานักปราชญ์ปากกาวิเศษ!

วิชาของเขาแปลกมาก ทันทีที่ปากกาจรดลง ก็คือท่าสังหาร คำเดียว ก็กลายเป็นค่ายกล อริยปราชญ์ฟ้าดินอย่างไม่ต้องสงสัย

แม้ว่าจะไม่ได้ขยายเขตวิถี แต่วิชาห้าธาตุรวมตัวสัตว์ที่ยอดเยี่ยมของเขา ก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผู้คนเปิดหูเปิดตาจริงๆ

นั่นเป็นปากกาวิเศษที่จรดลงมาจริงๆ และสัตว์อสูรออกมา