เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1946

คำราม!

สายฟ้าลงมายังโลก เปล่งแสงสีดำและขาวจางๆออกมา

มองออกได้ว่า ความแข็งแกร่งของโฉวหรงได้มาถึงขอบของเซียนบู๊แล้ว พลังแห่งเต๋าที่มั่นคงนี้ ดูเหมือนจะห่างจากพลังหยินหยาง และพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

อ้าปาก สายฟ้าขนาดใหญ่ตกลงมาจากท้องฟ้า และพุ่งไปฆ่าเจี่ยหมิง

ทุกคนจ้องมองที่การเคลื่อนไหวของเจี่ยหมิง พวกเขาก็อยากจะดูว่า “ฝึกทั้งบู๊และชี่”ในตำนานนั้นแข็งแกร่งมากขนาดนั้นจริงหรือเปล่า!

แม้แต่ลู่ฝาน ก็จ้องมองมือซ้ายของเจี่ยหมิง

ถ้าหากอีกฝ่ายเป็นผู้ฝึกทั้งบู๊และชี่เหมือนกับเขาจริงๆ ในเวลานี้ก็น่าจะปลดปล่อยพลังชี่รวมวิชาแล้ว!

แต่เรื่องราวที่ทำให้ลู่ฝานประหลาดใจก็เกิดขึ้น เจี่ยหมิงเพียงแค่ขยับนิ้ว ไม่ได้จะปลดปล่อยพลังออกมาเลยสักนิด วินาทีต่อมา ค่ายกลก็ปรากฏด้านหลังของเขา ยิ่งไปกว่านั้นเป็นค่ายกลเชื่อมโยง!

หนึ่งหน่วย สองลักษณ์ สามผู้รู้ สี่รูป ห้าธาตุ หกทิศ เจ็ดดาว แปดไตรแกรม เก้าวัง

ค่ายกรเก้ารูปแบบซ้อนทับอยู่ด้วยกัน ก่อตัวเป็นค่ายกลที่น่าสะพรึงกลัว

ในเวลานี้ ในร่างของลู่ฝาน ก็มีเสียงของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังก้องขึ้นมา

“ค่ายกลทำลายแบบเชื่อมโยง! นี่เป็นวิชาลับของฉีเซิ่งไม่ใช่เหรอ!”

เสียงของไอ้เก้าเพิ่งจะลดลง ค่ายกลเชื่อมโยงก็ทำลายเสาสายฟ้าขนาดใหญ่โดยตรง

ค่ายกรเก้ารูปแบบแบ่งเสาสายฟ้าขนาดใหญ่ออกเป็นจุดแสงนับไม่ถ้วน ต่อจากนั้น กดทับบนตัวมังกรของโฉวหรงอย่างแน่นหนา

ค่ายกรเก้ารูปแบบผสานเป็นหนึ่งเดียวในชั่วพริบตา ลำแสงที่ไม่มีที่สิ้นสุด ปิดผนึกร่างมังกร!

โฉวหรงพยายามดิ้นรนอย่างสู้สุดชีวิต กลับยังไม่สามารถหลุดพ้นจากค่ายกลทรงพลังนี้ได้

ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าและตกลงมาพร้อมกับเสียงคำราม และกระแทกบนเกาะอย่างแรง แทบจะในทันทีขจ เกาะถูกกระแทกจนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ในเวลาเดียวกัน เจี่ยหมิงถือกระบี่ยาวไว้ในมือ และพลังปราณทะยานขึ้นสู่บนฟ้า

พลังปราณที่เปล่งประกายรวมตัวกันเป็นกระบี่ขนาดใหญ่ ราวกับดาบสวรรค์ และแทงไปที่ร่างของโฉวหรงอย่างดุเดือด

เกล็ดมังกรส่งเสียงแตกละเอียดอย่างคมชัด เจี่ยหมิงก็ตะโกนเสียงดังพร้อมกัน “ตายซะ!”

ผลัวะ!

กระบี่ยาวไม่ได้จมเข้าไปในร่างมังกรของโฉวหรง

ทันใดนั้น โฉวหรงก็เปล่งเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด จากนั้นร่างกายจะหดตัวอย่างรวดเร็ว

ท้ายที่สุดแล้วมังกรไม่ใช่มังกรตัวจริง พลังปราณกระจัดกระจาย ก็จะฟื้นคืนสู่ร่างมนุษย์

หน้าอกของโฉวหรงเต็มไปด้วยเลือด แต่กลับถูกเจี่ยหมิงแทงหน้าอกในกระบี่เดียว

เจี่ยหมิงมองไปที่โฉวหรงอย่างภาคภูมิใจ และพูดเสียงดังว่า “เป็นเกียรติของแกที่แพ้พ่ายอยู่ในมือของฉันได้”

หลังจากที่พูดจบ กระบี่ยาวก็หมุน และดึงออกมาในทันที

โฉวหรงกระอักเลือดออกมา แหงนหน้าขึ้นล้มลงกับพื้น

เจี่ยหมิงหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาอย่างสง่างาม และเช็ดเลือดบนดาบด้วยสีหน้าเย็นชา

การกระทำเช่นนี้ เหมือนกับนักฆ่ามังกรจริงๆ ดึงดูดผู้หญิงนับไม่ถ้วน ให้กรีดร้อง

“ลู่ฝานฌด ฉันรักนายจะตาย!”

ในฝูงชน ลู่ฝานยิ้มอย่างมีความสุข

แม้ว่าคนคนนี้จะจะขโมยชื่อของเขาไปใช้ แต่เมื่อได้ยินเสียงตะโกนเช่นนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน