เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1980

ค่ำคืนนี้มีการเคลื่อนไหวทุกทิศทาง

จดหมายกับมุกที่ลู่ฝานส่งไป ดุจแสงแห่งเปลวเพลิง จุดไฟเมืองทั้งเมือง อีกทั้งยังเริ่มแผดเผาอย่างรุนแรงด้วย

ในคืนเดียวกัน เทพเงินแปดทิศมาหาอริยบุคคลแห่งจักรวาลและเทพบู๊หุ้นตุ้น หลังจากทั้งสามคนคุยกันหนึ่งชั่วโมง พวกเขาเรียกประมุขของเก้าประเทศที่ทรงพลัง รวมถึงหัวหน้าอำนาจใหญ่อื่นๆ มา

พวกเขาเข้ามาในห้องหินเหล็กปิดตายและมีค่ายกลเต็มไปหมด

ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกัน และไม่มีใครรู้ผลของการปรึกษาหารือของพวกเขา

สรุปว่าเมื่อฟ้าค่อยๆ สว่าง

กำลังคนทั้งหมดของเก้าประเทศที่ทรงพลังเริ่มถอยกลับ

คุณชายที่กำลังใช้ชีวิตสำมะเลเทเมาอยู่ข้างนอก โดนประเทศตัวเองเรียกกลับ

พวกทายาทตระกูลสูงส่งที่กำลังสนุกอยู่ที่บ่อนพนัน ต่างได้รับคำสั่งจากประมุขประเทศตัวเอง

อีกทั้งยังมีคำสั่งตายด้วย!

แม้แต่พวกศิษย์ชั้นยอดที่กำลังเหงื่อออกหาความสุขอยู่ ก็โดนคนดึงลงจากเตียง

เพียงไม่นาน ดูเหมือนเมืองฉิงเทียนมีบรรยากาศที่แตกต่างออกไป

อีกทั้งสถานการณ์พวกนี้ ถึงหูผู้อาวุโสซู่มั่นและคุณชายเฟิงเทียน

คุณชายเฟิงเทียนยิ้มบางๆ ให้เรื่องนี้

พูดเบาๆ ออกมาเพียงสองคำ

“เงามืด!”

......

เช้าวันต่อมา ตะวันโด่งฟ้า สายลมอ่อนโยน

เมืองฉิงเทียนยังมีเกาะลอยฟ้าอยู่บนฟ้าเหมือนเดิม แค่วันนี้เกาะลอยฟ้าเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว

วังเกาะลอยฟ้ากลายเป็นเวทีประลองที่ไม่มีสิ่งก่อสร้างอะไรเลย

หินใสปูเต็มพื้น เต่ามังกรหมอบอยู่ตรงกลาง ดูธรรมดามาก

พวกประมุขประเทศฉิงเทียนคงรู้ว่าถึงเวทีประลองหรูหราแค่ไหน หลังผ่านการประลองวันนี้ไป ก็กลายเป็นซากปรักหักพังอยู่ดี

ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องทำเวทีประลองให้ดีเกินไป

ถึงขนาดที่วันนี้ไม่มีค่ายกลป้องกันปรากฏออกมาด้วย

เพราะเป็นอะไรที่เยอะเกินความจำเป็น สำหรับคนที่ประลองวันนี้

ภายใต้แสงอาทิตย์ที่ส่องลงมา เวทีประลองสะท้อนแสงระยิบระยับ

ทั้งท้องฟ้าถูกแบ่งเป็นม่านแสงสี่ส่วน

เงาของลู่ฝาน ซูตง เย่หนานเทียนและเฟิงเสี่ยวชี่ ลอยอยู่ตรงขอบฟ้าเหมือนเทพสี่องค์

กลุ่มคนรวมตัวกันด้านล่างอย่างรวดเร็ว

วันนี้เป็นการสู้รอบสี่คนของการแข่งนานาประเทศ

คำว่าทุกคนต่างรอคอย คงไม่สามารถบรรยายการประลองรอบนี้ได้

เห็นสีหน้าบ้าคลั่งของกลุ่มคนด้านล่าง รวมถึงท่าทางเสียสติตอนพวกเขาตะโกนชื่อผู้เข้าแข่งขันทั้งสี่คน ดูออกเลยว่าพวกเขารอคอยการประลองครั้งนี้ขนาดไหน

จู่ๆ มีลำแสงกะพริบบนท้องฟ้า

แสงส่องไปทางท้องฟ้าด้านซ้ายของเกาะลอยฟ้า

สิ่งที่ปรากฏออกมาตามแสงคือสามอริยบุคคล จากนั้นคนที่ตามพวกเขามาติดๆ คือประมุขประเทศต่างๆ

สายลมเบาๆ กลางท้องฟ้ารวมตัวเป็นเก้าอี้ให้พวกเขานั่งจนครบทุกคน

ประมุขประเทศฉิงเทียนมองผู้คนที่เยอะจนสุดลูกหูลูกตา หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “วันนี้จะเป็นการต่อสู้ที่ยากจะลืมทั้งสองรอบ อริยบุคคลทั้งสามคิดว่าใครจะชนะ”

สามอริยบุคคลปรายตามองประมุขประเทศฉิงเทียน เทพเงินแปดทิศพูดว่า “ใครชนะก็ได้ทั้งนั้น สี่คนที่เหลือเป็นยอดอัจฉริยะ เป็นนักรบผู้ห้าวหาญ ฝ่าบาทควรประกาศเริ่มได้แล้ว!”

ประมุขประเทศฉิงเทียนปรบมือหัวเราะ “ใช่!”

ประมุขประเทศฉิงเทียนลุกขึ้นเดินไปด้านหน้า

น้องอวี๋ปรบมือเชียร์อยู่ข้างๆ เย่หนานเทียน มองเย่หนานเทียนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

เย่หนานเทียนขยิบตาให้น้องอวี๋เบาๆ จากนั้นก้าวไปด้านหน้า

เท้าเหยียบลงบนกาแล็กซี ด้านหลังเย่หนานเทียนก็มีผ้าคลุมสีเงินปรากฏออกมาเช่นกัน

ทันใดนั้นแสงสีดำและขาวร่วงลงมาพร้อมกัน

แยกกลุ่มคนที่ขวางทางเสาแสงออกทันที เหลือเพียงทางสีขาวและสีดำ

ทางสีดำขลับเหมือนยามค่ำคืน เสาแสงส่องลงบนตัวซูตง

วันนี้ไม่รู้ทำไม ซูตงสวมชุดนักบู๊สีดำทั้งตัว รวบผมขึ้น ใบหน้าซีด ตัวอยู่ภายใต้เสาแสงสีดำ ดูลึกลับเหมือนเทพแห่งราตรีอันมืดมิด นัยน์ตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความอาฆาตมากมาย

ทางสีขาว แวววาวละมุนเหมือนหยก เสาแสงร่วงลงบนรถม้าคันหนึ่ง ตอนนี้ลู่ฝานค่อยๆ เดินออกมาจากรถม้า

กลุ่มคนตะโกนเชียร์เสียงดังทันที

เสียงนี้ดังกว่าเสียงเชียร์ของเย่หนานเทียนและเฟิงเสี่ยวชี่

ใบหน้าลู่ฝานมีรอยยิ้มบางๆ โบกมือเบาๆ ให้คนรอบๆ

สาวๆ ในกลุ่มคนถึงกับเป็นลมเป็นแถบ ลู่ฝานมองเพียงแวบเดียวและละสายตาออกมา เขาเห็นเรื่องแบบนี้จนชินแล้ว!

เส้นทางแสงยาวไปจนถึงขอบฟ้า ทั้งสี่คนเดินอย่างรวดเร็วมาถึงบนเกาะลอยฟ้า

สิบคนรอบที่แล้ว ตอนนี้เหลือเพียงสี่คนเท่านั้น

ทั้งสี่คนยืนแยกตามมุมทิศเหนือ ใต้ ออก ตกบนเกาะลอยฟ้า

เต่ามังกรสีทองด้านหน้าเงยหน้าขึ้น

สายตาทุกคนจับจ้องไปที่กระบี่สีทองบนหลังเต่ามังกร

หมุน ลดความเร็ว หยุด!

วินาทีที่กระบี่สีทองหยุดลง ทุกคนส่งเสียงเชียร์ออกมา

ในเวลาเดียวกัน ประมุขประเทศฉิงเทียนพูดเสียงสูงว่า “ซูตงสู้กับเย่หนานเทียน เริ่มการต่อสู้รอบแรก!”