เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1990

เผชิญหน้าเหมือนกัน ทางตันเหมือนกัน

เฟิงเสี่ยวชี่ออกแรงฝืนเอาไว้ และอาจแตกสลายได้ทุกเมื่อ

ลู่ฝานกลับควบคุมสติอารมณ์ ยังคิดให้ไอ้เก้าวิเคราะห์ว่าท่านี้ของเฟิงเสี่ยวชี่ใช้ออกมาอย่างไร

ช่องว่างระหว่างนี้ เรียกได้ว่าตัดสินใจได้ง่ายว่าใครแพ้ใครชนะ

เหตุผลที่ทั้งสองคนคุมเชิงกันได้นานขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นผลมาจากไม่ต้องการที่จะจบลง

ช่างเป็นวิชาที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้ ช่างเป็นโอกาสดีเช่นนี้

ลู่ฝานจะปล่อยไปอย่างง่ายดายได้ยังไงกัน

เขาก็ต้องการที่ยืนหยัดไปสักพัก เพื่อทำความเข้าใจกับเต๋าสูญสิ้นท่านี้

พูดตามตรง ท่านี้กับฟ้าดินถอยหลังกลับที่ตัวเองรู้แจ้งได้ ก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้จริงๆ

ลู่ฝานคิดว่า พยายามฝึกฝนเต๋าสูญสิ้นนี้ โดยอ้างอิงจากสิ่งนี้ได้หรือไม่

แบบนั้น เขาก็มีวิชาสองเล่มในตัวไม่ใช่หรอกเหรอ และไร้เทียมทานในโลกไม่ช้าก็เร็ว?

เทพบู๊เสินเซียวในระยะแรก แค่เชี่ยวชาญเพียงหนึ่งเล่ม

ถ้าเขาสามารถฝึกฝนสองเล่มได้สำเร็จ บางทีในอนาคตเมื่อเขาทะลุถึงขีดจำกัด เป็นไปได้ที่จะเหนือกว่าเทพบู๊เสินเซียวจริงๆ

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ลู่ฝานจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร แล้วจะไม่ไปลองได้อย่างไร

เพียงแต่ว่า เวลาผ่านไปครึ่งก้านธูปเต็มๆ

ลู่ฝานพบว่า ตัวเองคิดมากเกินไปแล้วจริงๆ

เต๋าสูญสิ้นวิชานี้ เหนือกว่าฟ้าดินถอยหลังกลับของเขา มาได้ซับซ้อนและลึกซึ้งกว่า

ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว แม้แต่เขตวิถีก็สามารถถูกทำลายได้ ฟ้าดินถอยหลังกลับของเขา จะทัดเทียมเสมอเหมือนได้ยังไง?

ประเด็นสำคัญในนั้น ก็ย่อมไม่ใช่สิ่งที่ลู่ฝานสามารถเข้าใจได้ ในระยะเวลาแค่ครึ่งก้านธูปอยู่แล้ว

ถึงขนาดว่าลู่ฝานก็รู้สึกได้แล้วว่า แม้ว่าจะให้เวลาเขาอีกสิบวัน

ถ้าไม่ให้เขาอ่านหนังสือซ่อนวิถี เขาก็ไม่สามารถฝึกฝนกระบวนท่านี้ได้

ลู่ฝานแอบถอนหายใจในใจ ดูเหมือนว่าถ้ามีโอกาส ยังต้องให้เฟิงเสี่ยวชี่หรือว่านักวิชาการอาวุโส ให้เขาอ่านหนังสือซ่อนวิถี

สายเลือดเสินหวงกับสายเลือดจิ่วเซียว อันที่จริงก็เป็นสิ่งเดียวกัน

ลู่ฝานแอบคิดในใจว่าจะเกลี้ยกล่อมสองคนนี้อย่างไร

ในสมองของเขา มีวิธีการไร้ยางอายมากมายได้เริ่มปรากฏขึ้นแล้ว

ในเวลานี้ เฟิงเสี่ยวชี่ก็ทนไม่ไหวในที่สุด

ต่อให้ลู่ฝานจะควบคุมร่างกายของเขา และพลังปราณของเขาไม่ได้ เขาก็ยากที่จะรักษาเต๋าสูญสิ้นให้อยู่ได้เป็นเวลานานขนาดนี้

เรียกได้ว่าทนมาจนถึงตอนนี้ได้ เป็นปาฏิหาริย์อยู่แล้ว นอกจากนี้ก็ยังเป็นผลให้ลู่ฝานจัดการกับเขาไม่ได้จริงๆ

ไม่อย่างนั้นลู่ฝานควบคุมพลังปราณของเขาอย่างอุกอาจตั้งนานแล้ว เขายังสามารถรักษาเต๋าสูญสิ้นให้คงอยู่ได้เหรอ?

แน่นอน นี่ก็คือเหตุผลที่วิชาเต๋าสูญสิ้นของเขา แข็งแกร่งไม่เพียงพอ

หากเต๋าสูญสิ้นของเขาสามารถที่จะกำราบลู่ฝานได้ สามารถทำให้ลู่ฝานใช้ควบคุมฟ้าใช้ไม่ได้อย่างสมบูรณ์

สรุปได้ว่า สรุปทั้งหมดว่า ระดับยังไม่เพียงพอ ผลฝึกตนไม่ถึงที่

เฟิงเสี่ยวชี่อาศัยความแน่วแน่ของตัวเองประคับประคองทั้งหมด แต่ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปจริงๆ

ร่างกายสั่นอย่างกะทันหัน วิชาเต๋าสูญสิ้นลดลงเหมือนกระแสน้ำ เฟิงเสี่ยวชี่สูญเสียเรี่ยวแรงทั้งหมด คนทั้งคนก็อ่อนปวกเปียกลงมา และล้มลงข้างล่างในทันที

เมื่อเห็นฉากนี้ ลู่ฝานก็ถือโอกาสเก็บการควบคุมโลกของตัวเองกลับคืนมา

ความรู้สึกในการควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างนี้ดีจริงๆ แต่ก็ใช้พลังงานมากเช่นกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้เต๋าสูญสิ้น ไม่มีพลังอื่นสามารถใช้ได้ด้วยซ้ำ ต้องการควบคุมผู้อื่น กำราบผู้คนอื่น ก็ต้องอาศัยการควบคุมอำนาจพลังของตัวเองทั้งหมด