เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1993

เมื่อได้ยินหัวหน้าสำนักเงามืด ลู่ฝานก็เข้าใจในทันทีว่าคนพวกนี้ต้องการทำอะไร

หัวเราะเบาๆอย่างไม่สนใจเลยสักนิด ลู่ฝานสะบัดฝ่ามือ ลมก็ก่อตัวเป็นเก้าอี้ และก็นั่งลงอย่างตรงไปตรงมา

สำหรับเก้าอี้หินเหล็กที่พวกเขาเตรียมไว้ให้ลู่ฝาน ลู่ฝานไม่อยากจะมองด้วยซ้ำ

กวาดสายตามองทุกคน ผู้คนที่อยู่ที่นี่ก็คือผู้แข็งแกร่งในบรรดาผู้แข็งแกร่ง อย่างน้อยๆก็เป็นประมุขประเทศที่มีอำนาจในประเทศ

ลมปราณที่แพร่กระจายออกมาจากบนตัวของพวกเขา ก็น่ากลัวมาก ถ้าหากเปลี่ยนเป็นคนอื่น คงจะถูกค่ายกลแบบนี้ทำให้กลัวจนพูดไม่ออกอย่างแน่นอน

แต่สำหรับลู่ฝาน กลับไม่มีผลอะไร

“ดูเหมือนว่าพวกคุณจะรู้ตัวตนของฉันแล้ว!”

ลู่ฝานพูดด้วยรอยยิ้มอย่างราบเรียบ

การแสดงออกที่นิ่งมากเช่นนี้ กลับทำให้ประมุขประเทศหลายคนมองเขาดีขึ้นไปอีก

ถูกเปิดเผยตัวตนผู้ฝึกชั่วร้าย ถ้าหากเป็นคนอื่น เกรงว่าจะกลัวจนหัวหดตั้งนานแล้ว และก้มคำนับอย่างต่อเนื่อง

ประมุขประเทศที่อยู่ที่นี่ ใครบ้างไม่เคยเห็นพฤติกรรมของผู้ฝึกชั่วร้ายหลังจากถูกจับได้

เพื่อความอยู่รอด ผู้ฝึกชั่วร้ายเหล่านั้นสามารถทำสิ่งที่ต่ำต้อยได้ทุกประเภท

ในทางตรงกันข้ามกันเหมือนอย่างลู่ฝาน ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น หายากจริงๆ!

ประมุขประเทศหลงอู่พูดเสียงดังว่า “เงามืด นายอวดดีมาก ตอนนี้ตัวตนของนายถูกเปิดเผยแล้ว ยังไม่บอกเรื่องราวที่นายรู้ ออกมาทั้งหมดเหรอ เอาผลงานมาชดใช้ความผิด แบบนี้นายถึงจะมีโอกาสรอดชีวิต!”

เสียงที่เหมือนเสียงคำรามมังกร ประมุขประเทศหลงอู่เห็นได้ชัดว่าเป็นมนุษย์เผ่ามังกรที่มีผลการฝึกตนที่ดีเช่นกัน

เพียงแค่ประโยคเดียว ก็ทำให้ลักษณะอันน่าเกรงขามสูงสุดแผ่ขยายออกไป

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ลู่ฝานกลับหัวเราะขึ้นมา

ลู่ฝานพูดเสียงดังว่า “ขอถามหน่อย ฉันทำชั่วอะไร แล้วทำผิดอะไร?”

ประมุขประเทศหวนหยู่เย้ยหยัน และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ในฐานะผู้ฝึกชั่วร้าย นายยังถามพวกเราอีกว่านายทำชั่วอะไรเหรอ?”

ประมุขประเทศเฟิงหยู่พูดต่อ “ถูกต้อง แค่ฐานะหัวหน้าสำนักสาขาผู้ฝึกชั่วร้ายของนาย ก็เพียงพอให้พวกเราสับนายให้เป็นหมื่นๆชิ้น ไม่นึกเลยว่านายจะกล้าเข้าร่วมการแข่งนานาประเทศอย่างเปิดเผย ไม่กลัวตายจริงๆ!”

“พูด!”

ประมุขประเทศว่านจุนตบลงบนเก้าอี้ในทันที เบิกตากว้าง และจ้องมองไปที่ลู่ฝานด้วยสายตาโกรธ

คลื่นลมปราณกระทบบนตัวของลู่ฝาน!

เสื้อผ้าของลู่ฝานปลิวไสว แต่ใบหน้ากลับหุบยิ้มลงทีละนิด

รู้สึกว่าคนพวกนี้เชิญเขามา ก็เพื่อสอบปากคำเขา

ลู่ฝานกวาดสายตาไปบนใบหน้าของทุกคน และพูดอย่างช้าๆว่า “พวกคุณจะฆ่าฉันเหรอ?”

เทพเงินแปดทิศตอบว่า “ถ้าหากนายไม่ให้ความร่วมมือ ก็ใช่ ก็เป็นแบบนี้ ตอนนี้ ฉันจะถามคำถามบางอย่างกับนาย นายต้องตอบฉันตามความจริง ก่อนอื่น สัตว์อสูรอากาศธาตุที่นายกล่าวถึงในจดหมายคือ…….”

ทันใดนั้นลู่ฝานก็ขัดจังหวะคำพูดของเทพเงินแปดทิศ และพูดเสียงดังว่า “ฉันเอง คนที่ส่งข่าวให้พวกคุณ ก็คือฉันเอง ที่เตือนพวกคุณว่าการแข่งนานาประเทศครั้งนี้เป็นการหลอกลวงครั้งใหญ่ ก็คือฉันเอง ที่กำลังคิดหาทางช่วยพวกคุณให้รอดพ้นอันตราย ไม่นึกเลยว่าพวกคุณจะฆ่าฉัน ดูหมิ่นกัน! ไอ้เฒ่าแก่เทพเงินแปดทิศ จดหมายของคุณ มาจากไหนกัน?”

สีหน้าของเทพเงินแปดทิศกลายเป็นดูไม่ค่อยสู้ดีขึ้นมา

อาจเป็นเวลาหลายปีนี้ ลู่ฝานเป็นคนแรกที่กล้าขัดจังหวะคำพูดของเขา และยังเรียกเขาว่าไอ้เฒ่าแก่เทพเงินแปดทิศด้วย

ถูกรุ่นน้องตวาดแบบนี้ เขารู้สึกค่อนข้างโกรธ

อริยบุคคลทั้งสามก็ต่างจ้องมองลู่ฝานอย่างเฉียบคม ถ้าไม่ได้คำนึกถึงฐานะสามอริยบุคคลของพวกเขา เกรงว่าพวกเขาจะลงมือกับลู่ฝานในเวลานี้แล้ว

เมื่อประมุขประเทศอื่นๆได้ยินเช่นนี้ก็นิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็มองไปทางเทพเงินแปดทิศ