เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2015

“เหลือเวลาอีกหนึ่งก้านธูป!”

เจ้าสำนักหลีซีนิ้วมือสั่นเทา พูดเบา ๆ กับทุกคน

สายตาของเทพเงินแปดทิศ อริยบุคคลแห่งจักรวาลต่างมองลู่ฝานอย่างไม่พอใจ

เพราะคำพูดประโยคนี้ของลู่ฝาน พวกเขาถึงกับหมดทางหนี เพราะกระทั่งเด็กรุ่นหลังยังกล้ายืนหยัดไม่กลัวตายอย่างนี้ พวกเขาด้วยฐานะสามอริยบุคคลแห่งใต้หล้า จะถอยหนีได้ยังไง

ไม่อย่างนั้นหากเรื่องนี้ลือออกไป พวกเขาจะไม่ใช่ต้องชื่อเสียงด่างพร้อยหรอกเหรอ ชีวิตนี้ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้มีชื่อเสียง คงได้หายไปหมด

พออายุเท่าพวกเขา ยังมีใครบ้างที่ไม่สนใจชื่อเสียง

เทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลต่างแอบคาดเดา ลู่ฝานใช่หรือไม่ว่าเจตนาทำอย่างนี้

เขาตั้งใจคำรามประโยคนั้นขึ้นในเวลาเช่นนี้ เป้าหมายใช่หรือไม่ว่าเพื่อต้องการเหนี่ยวรั้งทุกคนไว้ที่นี่

ลู่ฝานดูคล้ายสัมผัสได้ถึงสายตาเย็นยะเยียบจากข้างหลัง จึงหันกลับไปมองอริยบุคคลแห่งจักรวาลและเทพเงินแปดทิศแวบหนึ่ง

ความคิดของทั้งสองคน ลู่ฝานใช้ก้นทายก็ทายได้

ไม่ผิด เมื่อครู่เขาตะโกนขึ้น แน่นอนว่าต้องการรั้งพวกเขาไว้ที่นี่

หากแม้กระทั่งเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลก็หนีแล้ว งั้นค่ายกลที่วางไว้นอกตำหนักหมิงฉี่ จะไม่ใช่พริบตาเดียวก็พังทลายเหรอ!

หากสถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างนั้น งั้นแผนที่เจ้าสำนักหลีซีวางไว้ จะไม่ใช่ไม่มีประสิทธิภาพแม้แต่ครึ่งส่วนหรอกเหรอ

ลู่ฝานแน่นอนว่าไม่ต้องการให้เรื่องอย่างนั้นเกิดขึ้น

ในเมื่อเขาเลือกที่จะเชื่อเจ้าสำนักหลีซี งั้นก็ต้องเชื่อให้ถึงที่สุด ดังนั้นเขาถึงได้พูดด้วยคุณธรรมอันเข้มงวดสักหน่อย เต็มไปด้วยพลังสักหน่อย

ไม่อย่างนั้น จะเพียงพอให้เทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลรู้สึกเหมือนถูกดูหมิ่นได้ยังไง? กระทั่งยอมรั้งอยู่ต่อ

แน่นอน ที่จริงลู่ฝานเองก็อยากหยามหยันเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลสักหน่อยจริง ๆ

ในฐานะสองคนที่แข็งแกร่งที่สุดในใต้หล้าในยุคนี้ พวกเขาถึงกับสู้ไม่ได้ก็วิ่งหนี เรื่องนี้จะให้พูดยังไงดี

ลู่ฝานอยู่ข้างกายพวกเขามองไม่เห็นท่าทางของผู้แข็งแกร่ง และสง่าราศีของผู้แข็งแกร่งแม้แต่น้อยจริง ๆ

หรือว่าจริง ๆ แล้ว เหล่าผู้แข็งแกร่งที่ต่อกรกับผู้ฝึกชั่วร้ายในปีนั้น ที่จริงตายหมดแล้ว? จึงเหลือเพียงสามคนไร้ประโยชน์นี้ที่ยืนอยู่ในสนามรบ

หากเป็นอย่างนั้น ใต้หล้าถูกผู้ฝึกชั่วร้ายหยอกเล่น ก็เป็นเรื่องสมเหตุสมผล

“เหอเหอ นายคงอยากทำให้ฉันขำจนตายจริง ๆ!”

เฟิงเทียนได้ยินวิธีพูดของลู่ฝาน หัวเราะจนตัวโก่ง แทบละมือจากโลกมนุษย์แล้ว

ขณะนั้นเอง ใต้เท้าของเขา มีก้อนเนื้อขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมา

ไม่ผิด นั่นก็คือก้อนเนื้อ

แสงสว่างเกลี้ยงเกลา ดวงตาเดี่ยวสีดำคล้ำปลดปล่อยลำแสงแข็งแกร่ง

“แก่นแท้สัตว์อสูรอากาศธาตุ! ”

เจ้าสำนักหลีซีรีบขยับขึ้นมาข้างหน้า มองก้อนเนื้อพลางพูดแผ่วเบา

เขาอยู่ในหอฝึกสัตว์มาหลายปี สัตว์อสูรในใต้หล้าเขาไม่กล้าพูดว่าพบเห็นทั้งหมด อย่างน้อยก็เคยเห็นมากว่าเก้าส่วน แต่แก่นแท้สัตว์อสูรอากาศธาตุที่เห็นวันนี้ นับเป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอ

หรืออาจพูดว่า แก่นแท้สัตว์อสูรอากาศธาตุที่ขนาดใหญ่เช่นนี้ เขาเพิ่งเคยเห็น

พูดอย่างง่าย ๆ สัตว์อสูรอากาศธาตุส่วนใหญ่ก็ธรรมดาทั่วไปมีเล็กมีใหญ่เหมือนหมาแมว แก่นแท้ก็คือลักษณะคล้ายหัวเห็ดชนิดหนึ่ง