เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2027

ใบหน้าคนปรากฏในมุกวิญญาณดับมอด แสงโลหิตมากมายไม่สามารถขวางพลังสีเทาที่แผ่ออกมาจากมุกวิญญาณดับมอดได้

ลู่ฝานเห็นมุกวิญญาณดับมอดเด้งออกมา แล้วก็เห็นใบหน้าคนบนมุกวิญญาณดับมอด

เขาจะยื่นมือไปจับมุก แต่พลังสีโลหิตทำให้เขาไม่สามารถขยับได้

ลู่ฝานเห็นอย่างชัดเจน วิญญาณอาฆาตมากมายในทะเลโลหิตพยายามจะมุดเข้ามาในตัวเขา

เมื่อมีวิญญาณอาฆาตพุ่งเข้ามาในตัวเขา ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังตัวเองโดนกัดกินไปส่วนหนึ่ง

เหมือนวิญญาณอาฆาตเหล่านี้กัดกินพลังชี่และพลังปราณในตัวคนโดยเฉพาะ

ยิ่งเป็นคนที่แข็งแกร่งก็ยิ่งดึงดูดวิญญาณอาฆาตเข้าไปเยอะ อย่างเช่นไอ้อ้วนตงข้างๆ ลู่ฝาน แม้เขาผนึกพลังตัวเองอย่างรวดเร็วแล้ว แต่ก็ยังดึงดูดวิญญาณอาฆาตเข้ามาเป็นจำนวนมาก โจมตีรอบตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง

ในฐานะที่เป็นขุนพลังสุดเหนือฟ้า ตอนนี้ไอ้อ้วนตงดูแข็งแกร่งมาก

ตอนนี้เหมือนร่างกายเขากลายเป็นหินไปแล้ว ไม่ใช่เรื่องง่ายที่วิญญาณอาฆาตพวกนั้นจะมุดเข้าไปในตัวเขา

ประมุขประเทศตันเซิ่งบีบวิชาแล้วหลับตาลง

เห็นได้ชัดว่าตอนนี้วิญญาณจมลงไปในร่างกาย กำลังต่อสู้กับวิญญาณอาฆาตพวกนั้นอยู่

“ไอ้เก้า! ไอ้เก้า!”

ลู่ฝานตะโกนในใจ

แต่พบว่าไอ้เก้ายังนิ่งอยู่ ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาเลย

พอถึงช่วงเวลาสำคัญไอ้หมอนี่ก็หายตลอด ลู่ฝานกัดฟันกรอด ดูเหมือนต้องพึ่งตัวเองแล้วล่ะ

เสียงหัวเราะจากมุกวิญญาณดับมอดที่อยู่ข้างๆ น่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งใบหน้าของอริยบุคคลวุ่นวายปรากฏออกมาเต็มๆ แล้ว

ลู่ฝานไม่รู้ว่าคนอื่นเห็นใบหน้านี้หรือเปล่า

แต่เขาเห็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความร้ายกาจของอริยบุคคลวุ่นวาย รวมถึงความบ้าคลั่งนัยน์ตาเธอ

“ลู่ฝาน ฮ่าๆ ฝึกทั้งบู๊และชี่ ช่วงนี้ฉันเห็นนายใช้พลังอันอ่อนแอสร้างความปั่นป่วนทั้งใต้หล้า นายเก่งมาก ฉันชอบคนหนุ่มแบบนาย!”

อริยบุคคลวุ่นวายแลบลิ้นใสของตัวเองออกมา ยังจะเลียแก้มของลู่ฝานด้วย

ตอนลู่ฝานเห็นเธอแลบลิ้นออกมา เขารู้สึกคลื่นไส้อย่างบอกไม่ถูก

ลู่ฝานสะบัดฝ่ามือจับลิ้นอริยบุคคลวุ่นวายเอาไว้

แต่เขาแค่ดึงเบาๆ ลิ้นนั้นกลายเป็นหมอกควันหายไปในทะเลโลหิต

“ฮ่าๆๆๆ ลู่ฝาน ตอนนี้นายยังทำอะไรได้อีก นายคิดว่าใช้เครื่องรางผนึกฉันแล้วจะผนึกฉันไว้ได้จริงเหรอ ฉันคืออริยบุคคลวุ่นวายผู้ยิ่งใหญ่ ขุนพลังสุดเหนือฟ้าอันดับต้นๆ ของใต้หล้า ถ้านายฆ่าฉันไม่ได้ นายต้องโดนฉันฆ่าแน่นอน! วันนี้ให้ฉันกลืนกินร่างกายนายเถอะ ฉันก็อยากเป็นคนที่ฝึกทั้งบู๊และชี่แล้วเหมือนกัน!”

เมื่อพูดเช่นนี้ พลังสีเทาหนาแน่นพุ่งออกมาจากมุกวิญญาณดับมอด พุ่งเข้าไปในตัวลู่ฝานพร้อมกับวิญญาณอาฆาตมากมาย

จู่ๆ ท่าทางของลู่ฝานแข็งทื่อ พลังบนตัวลดฮวบอย่างรวดเร็ว

ไอ้อ้วนตงและเจ้าสำนักหลีซีที่อยู่ข้างๆ เห็นความผิดปกติของลู่ฝาน

แต่พวกเขายังเอาตัวไม่รอด ไม่สามารถไปช่วยลู่ฝานได้เลย

โดยเฉพาะเจ้าสำนักหลีซี ตอนนี้เขาอยู่ในทะเลโลหิต ดูอ่อนแอบอบบางมาก ถ้ารถเข็นไม้ของเขาไม่ปล่อยม่านแสงใสออกมาต้านทานทะเลโลหิตอย่างสุดกำลัง ตอนนี้เขาคงโดนวิญญาณอาฆาตพวกนั้นกัดกินไปแล้ว

“ลู่ฝาน!”