เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2028

“ปราณแห่งหุ้นตุ้น! นายยังมีความลับอีกเยอะแค่ไหนกันแน่!”

อริยบุคคลวุ่นวายถอยหลังอย่างหวาดกลัว

กระเสือกกระสนมาหลายปี ทำให้เธอรู้สึกหวาดระแวงพลังที่สามารถทำลายเธอได้มากเป็นพิเศษ

แม้วิญญาณของลู่ฝานปล่อยปราณแห่งหุ้นตุ้นออกมาได้แค่นิดเดียว ก็เพียงพอที่จะทำให้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนได้แล้ว

วิญญาณของลู่ฝานปล่อยแสงสลัวออกมา จ้องอริยบุคคลวุ่นวายเขม็ง “ตอนนี้รีบไสหัวออกไปจากตัวฉันซะ”

อริยบุคคลวุ่นวายแอบกัดฟันมองวิญญาณของลู่ฝาน นัยน์ตามีความโลภและหวาดกลัวปะปนกัน

ปราณแห่งหุ้นตุ้นวนเวียนบนตัวลู่ฝาน นี่คือวิธีป้องกันสุดท้ายของเขา

แต่ลู่ฝานก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าปราณแห่งหุ้นตุ้นจะทำลายอริยบุคคลวุ่นวายได้หรือเปล่า

เธอไม่เหมือนกับความโหยหาของจักรพรรดิอู่ ความโหยหาของจักรพรรดิอู่เป็นเพียงเศษวิญญาณเท่านั้น เปราะบางและมีทักษะแค่อย่างเดียว แต่ถึงเป็นเช่นนั้น จนถึงตอนนี้ลู่ฝานก็ยังไล่ความโหยหาของจักรพรรดิอู่ออกไปไม่ได้เลย

อริยบุคคลวุ่นวายแข็งแกร่งกว่า วิญญาณของเธอไม่ใช่แค่สมบูรณ์ ยังซึมซาบวิถีวิญญาณดับมอดในมุกวิญญาณดับมอดตั้งหลายปี

ลู่ฝานคาดเดาพลังนี้ได้ยาก เห็นไอ้เก้าพยายามสุดกำลังแต่ก็ยังผนึกเธอไม่ได้ พละกำลังคงแข็งแกร่งจนน่ากลัว

เจอคนแบบนี้ ถ้าทำให้ตกใจจนหนีไปได้ แน่นอนว่าเป็นอะไรที่ดีที่สุด

แต่อริยบุคคลวุ่นวายไม่ได้ตกใจกลัวง่ายขนาดนั้น หลังจากเธอมองปราณแห่งหุ้นตุ้นบนตัวลู่ฝานอย่างละเอียด สุดท้ายความโลภมีมากกว่าความหวาดกลัว

อริยบุคคลวุ่นวายยกยิ้มมุมปาก ชี้วิญญาณของลู่ฝานแล้วพูดว่า “นายขู่ฉันไม่ได้หรอก ลู่ฝาน แค่ปราณแห่งหุ้นตุ้นธรรมดาๆ จะทำให้ฉันบาดเจ็บได้มากขนาดไหนกันเชียว นายทำแบบนี้มีแต่จะทำให้ฉันทำลายวิญญาณนายจนสิ้นซาก ไม่ใช่มาผสานกับฉันอย่างเป็นสุข!”

ลู่ฝานพูดว่า “ผสานกับเธอไม่ต่างอะไรกับทำลาย อริยบุคคลวุ่นวาย ถ้าเธอไม่กลัวจริงๆ ก็ลองดูได้ ฉันไม่กล้ารับประกันว่าจะชนะเธอได้ แต่ฉันรับรองได้ว่าจะพังพินาศไปพร้อมกับเธอ!”

ในน้ำเสียงมีความเด็ดขาด ลู่ฝานไม่ได้พูดขู่อริยบุคคลวุ่นวาย เขาคิดจะทำเช่นนี้จริงๆ!

เหมือนคำพูดของลู่ฝานทำให้อริยบุคคลวุ่นวายโมโหแล้ว สีหน้าไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก

วิญญาณของอริยบุคคลวุ่นวายเริ่มสั่นอย่างแรง วิญญาณอาฆาตน่ากลัวพวกนั้นแยกออกมาจากวิญญาณของอริยบุคคลวุ่นวายส่วนหนึ่ง

พวกมันลอยอยู่รอบตัวอริยบุคคลวุ่นวาย สีหน้าโหดเหี้ยม ขับให้ใบหน้าบิดเบี้ยวของอริยบุคคลวุ่นวายเด่นขึ้น

“พังพินาศไปด้วยกันเหรอ นายเนี่ยนะจะพังพินาศไปกับฉัน ตลก! ลู่ฝาน เมื่อกี้นายหาวิธีตายอย่างโหดเหี้ยมให้ตัวเองนะ ฉันจะกลั่นวิญญาณนายเป็นยา จากนั้นป้อนให้สัตว์อสูรที่สกปรก หดหู่และทรมานที่สุดในโลก นายจะกลายเป็นทากที่คลานอยู่บนพื้นไปตลอดชีวิต!”

อริยบุคคลวุ่นวายพุ่งไปหาลู่ฝานอย่างรวดเร็ว

ตันเถียนสั่นอย่างแรง วิญญาณกระเพื่อม อริยบุคคลวุ่นวายตบไปทางวิญญาณของลู่ฝาน

พลังน่ากลัวทำลายเส้นลมปราณและอวัยวะภายในของลู่ฝาน ดูจากภายนอกมีเลือดพุ่งออกมาจากตัวลู่ฝานทันที

ลู่ฝานก็ไม่ยอมอ่อนข้อ รวมปราณแห่งหุ้นตุ้นที่เหลืออยู่เป็นกระบี่แล้วพุ่งสวนเข้าไป

ทุกที่ที่แสงกระบี่พาดผ่าน พลานุภาพแข็งแกร่งจนไม่สามารถต้านทานได้

โจมตีด้วยกระบี่ แขนขวาของอริยบุคคลวุ่นวายโดนฟันจนขาด ปราณหุ้นตุ้นใช้รับมือวิญญาณได้เป็นอย่างดี

แต่มือซ้ายของอริยบุคคลวุ่นวายแทงทะลุวิญญาณของลู่ฝาน วิถีวิญญาณดับมอดอันน่ากลัวพุ่งเข้ามาในวิญญาณของลู่ฝาน ลู่ฝานรู้สึกหลอนเหมือนใกล้จะตาย

“เต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิต!”

แสงหนึ่งพุ่งเข้าใส่วิญญาณของลู่ฝาน บีบวิถีวิญญาณดับมอดออกจากวิญญาณของลู่ฝาน

แสงสีขาวกับสีเทาเริ่มปะทะกันไปมา ลู่ฝานกับอริยบุคคลวุ่นวายแยกออกจากกัน

“เต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิต!”

อริยบุคคลวุ่นวายแผดเสียงดุดันออกมา

ในบรรดาเต๋าอันยิ่งใหญ่ พลังที่สามารถข่มวิถีวิญญาณดับมอดได้อย่างสมบูรณ์ก็คือเต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิต

“เจ้าสำนักหลี ไหนบอกว่ายิ่งคนวิทยายุทธแข็งแกร่ง จะยิ่งดึงดูดการโจมตีของวิญญาณอาฆาตไม่ใช่เหรอ นี่มันอะไรกัน ฉันว่าลู่ฝานกลืนกินวิญญาณอาฆาตได้เยอะกว่าเทพเงินแปดทิศกับอริยบุคคลแห่งจักรวาลอีกนะ!”

ไอ้อ้วนตงตะโกนเสียงดัง พร้อมชี้ไปทางพวกเทพเงินแปดทิศที่อยู่ไกลๆ

สายตามองผ่านทะเลโลหิตเป็นชั้นๆ เทพเงินแปดทิศก็กำลังโดนล้อมโจมตีจากวิญญาณอาฆาตเหมือนคลื่นโหมกระหน่ำเช่นกัน

แต่เทียบกับการกลืนกินแบบลู่ฝาน สถานการณ์ของเทพเงินแปดทิศดูดีกว่าเยอะ

เจ้าสำนักหลีซีก็ไม่เข้าใจ สายตาเขาจับจ้องไปที่มุกวิญญาณดับมอดที่ลอยอยู่ข้างหน้าลู่ฝาน

เจ้าสำนักหลีซีพูดว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันพูดได้เพียงว่าวิญญาณอาฆาตพวกนี้อาจคิดว่าลู่ฝานแข็งแกร่งกว่าตาเฒ่าแปดทิศกับตาเฒ่าจักรวาล!”

เมื่อได้ยิน ประมุขประเทศตันเซิ่งหัวเราะอย่างดูหมิ่น

เหมือนไอ้อ้วนตงกำลังคิดอะไรอยู่ สีหน้าเฟิงเสี่ยวชี่และคนอื่นเปลี่ยนไปทันที หลิงเหยาจับมือลู่ฝาน ใส่พลังให้ลู่ฝานอย่างร้อนรน แต่กลับโดนวิญญาณอาฆาตดีดกลับมาทุกครั้ง

ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้สถานการณ์ที่ลู่ฝานเจออันตรายแค่ไหน วิญญาณอาฆาตที่พุ่งเข้ามาในตัวลู่ฝานแล้วกลายเป็นพลังของอริยบุคคลวุ่นวายทันที

แสงโลหิตรุนแรงทำให้ในตัวลู่ฝานกลายเป็นสีแดง

เมื่ออริยบุคคลวุ่นวายรู้สึกว่าตัวเองดูดพลังถึงขั้นสุดแล้ว ก็พุ่งเข้าไปฆ่าลู่ฝานอีกครั้ง

แสงโลหิตกางออกเป็นรูปพัด พุ่งเข้าไปหาวิญญาณของลู่ฝานทันที

ไม่รู้จะหลบหรือต้านทานยังไงแล้ว สิ่งเดียวที่ลู่ฝานทำได้คือสะบัดกระบี่โจมตีอีกครั้ง

“นายตายไปซะเถอะลู่ฝาน!”

เสียงเย็นชาของอริยบุคคลวุ่นวาย ดังออกมาจากตัวลู่ฝาน

เจ้าสำนักหลีซีและคนอื่นได้ยินอย่างชัดเจน