เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2038

อากาศเวิ้งว้างสุดลูกหูลูกตา เบื้องหน้าไร้ที่สิ้นสุด

ตามล่าไม่หยุด เดิมพันชีวิตไม่เลิกรา

หนึ่งวันผ่านไป

หันมอง ลู่ฝานเห็นด้านหลังยังคงเป็นผู้ฝึกชั่วร้ายกลุ่มใหญ่เหมือนเก่า ใบหน้าไม่อาจปรากฏรอยยิ้มใด ๆ แล้ว

พูดถึงความเร็วในการหนีของพวกเขา นับว่าเร็วมาก ดูเหมือนว่าทุกคนต่างทุ่มไปข้างหน้าสุดกำลัง แต่ยังคงสลัดผู้ฝึกชั่วร้ายที่อยู่ด้านหลังไม่หลุด

ไกลออกไป ลู่ฝานยังสามารถมองเห็นร่างของเทพเงินแปดทิศ

“ไปทางไหนต่อ?”

ศิษย์พี่หานเฟิงเปล่งเสียงถามลู่ฝาน

ลู่ฝานหันมองเจ้าสำนักหลีซี ถามว่า “เจ้าสำนักหลี กองหนุนของคุณล่ะ? ไม่ใช่บอกว่า มีกองเสริมออกมาแล้วเหรอ?”

เจ้าสำนักหลีซีพยักหน้า “แน่นอนว่ามีกองหนุนแล้ว มุ่งไปทิศตะวันออกเฉียงใต้ต่อเถอะ หากไม่เกิดเหตุสุดวิสัย จะต้องได้พบแน่นอน!”

ลู่ฝานมองฝูงชน พูดว่า “งั้นก็มุ่งหน้าทิศตะวันออกเฉียงใต้ต่อไป?”

ประมุขประเทศตันเชิ่งไม่พูดอะไร

ไอ้อ้วนตงและเฟิงเสี่ยวชี่ดื่มเหล้า พูดกับลู่ฝาน “พวกนายตัดสินใจเถอะ เพียงอย่าให้พวกข้างหลังตามทันก็พอ รวมถึงพวกเทพเงินแปดทิศด้วย”

“ลู่ฝาน นายว่ามาเถอะ!”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “งั้นก็มุ่งหน้าทิศตะวันออกเฉียงใต้!”

สองวันผ่านไป

ทิศตะวันออกเฉียงใต้ยังคงไม่พบกองหนุนที่เจ้าสำนักหลีซีพูดถึง

แต่พวกเทพเงินแปดทิศที่อยู่ข้างหลังช่างเร็วเหลือเกิน ค่อย ๆ ไล่ตามฝีเท้าของพวกลู่ฝานเข้ามาแล้ว

เหล่าผู้ฝึกชั่วร้ายดูเหมือนว่าถูกเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลวางกับดักอย่างชำนาญ รวมถึงความเร็วในการไล่ตามยังช้าลงด้วย เมื่อหันไปมองอีกครั้ง ก็เห็นเพียงอากาศเวิ้งว้างที่ห่างไกล และแสงสว่างวับแวม

สถานการณ์อย่างนี้ ทำให้ศิษย์ของหอฝึกสัตว์ เหล่าผู้แข็งแกร่งของประเทศตันเซิ่ง ต่างทยอยโล่งอก

แต่สีหน้าของลู่ฝานและเจ้าสำนักหลีซียังคงไม่มีความผ่อนคลายแม้แต่ครึ่งส่วน

พวกเขาเห็นเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลยิ่งนานวันยิ่งเข้ามาใกล้

สีหน้าของทั้งสองคนต่างย่ำแย่ เห็นได้ชัดว่าระหว่างสู้รบกับสามราชาปีศาจ ได้รับบาดเจ็บ

แต่ต่อให้เทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลได้รับบาดเจ็บ ก็ไม่อาจดูแคลน

ลู่ฝานควบคุมเรือกลางอากาศเวิ้งว้าง พลางถามเจ้าสำนักหลีซี “เจ้าสำนักหลี คุณว่า เทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลจะลงมือกับพวกเราไหม?”

เจ้าสำนักหลีซีตอบว่า “พวกเรา? ไม่ไม่ หากพวกเขาจะลงมือ คนที่จะลงมือด้วย แน่นอนว่ามีแค่นาย ลู่ฝาน นายไม่เข้าใจ วิชาบู๊และชี่ในร่างกายนาย สำหรับสองคนนั้นแล้ว เสมือนหนามยอกอกของพวกเขา โดยเฉพาะนายยังมาจากสำนักจิ่วเซียว อาจารย์ยังเป็นอริยบุคคลเฉียนที่เคยต่อกรกับพวกเขา พวกเขาจะมองนายเหมือนดังคู่อาฆาต นายไม่ตายวันหนึ่ง พวกเขาย่อมรู้สึกไม่สงบสุขไปวันหนึ่ง โดยเฉพาะตอนนี้นายยังแสดงออกถึงศักยภาพและพรสวรรค์ที่น่ากลัวอย่างนี้ พวกเขาย่อมอยู่ไม่สุข พยายามใช้ทุกวิถีทางเพื่อฆ่านาย สิ่งที่คิดมีเพียงจะฆ่านายที่ไหนและฆ่านายอย่างไรก็เท่านั้น”

ลู่ฝานร้องอ๋ออย่างเข้าใจ จากนั้นยิ้ม “ดูท่าศัตรูของฉันมีเยอะปานนี้เชียว”

เจ้าสำนักหลีซีตบบ่าลู่ฝาน ไอเบา ๆ สองครั้ง ยิ้มพลางพูดว่า “ศัตรูเยอะบางครั้งก็เป็นเรื่องดี เพื่อนของนายก็มีไม่น้อยเหมือนกัน!”

ลู่ฝานยิ้มเกลื่อนหน้า เพียงแต่ยิ้มพร้อมไอ ปากและจมูกเริ่มมีเลือดสดไหลริน

สามวันผ่านไป

“ลู่ฝาน! สมควรตาย นายจะมาสลบอย่างนี้ไม่ได้นะ ถ้านายตาย เพื่อนสักคนฉันก็คงไม่เหลือแล้วจริง ๆ ฟื้นขึ้นมา!”