เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2087

เจ้าสำนักหลีซีพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เห็นด้วยกับคำพูดของลู่ฝาน

เหมือนกับเขาไง ผู้แข็งแกร่งในใต้หล้าล้วนรู้ว่าเจ้าสำนักหลีของหอฝึกสัตว์ผอมกะหร่อง นักบู๊เพียงคนเดียวก็บีบคอเขาตายได้แล้ว

ดังนั้นเมื่อมีสงคราม เจ้าสำนักหลีซีจึงไม่ใช่เป้าหมายแรกเสมอ

เมื่ออยู่ในสงคราม ไม่ว่าจะเป็นผู้ฝึกชั่วร้ายหรือใครคนอื่น มักเมินเขาก่อนตามสัญชาตญาณ

เพราะเขาไม่โจมตีคนอื่น แล้วก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรด้วย หนำซ้ำยังต้องให้คนอื่นเปลืองแรงมาปกป้องเขาอีก

แต่เมื่อเรื่องผ่านไป เมื่อทุกคนฉุกคิดขึ้นมาอีกครั้งจะพบว่าคนที่ไม่มีพลังการต่อสู้อย่างเขา มักทำตัวเป็นประโยชน์สุดๆ

อย่างความดีความชอบที่ประเทศฉิงเทียน ถ้าไม่มีเจ้าสำนักหลีซี ผู้ฝึกชั่วร้ายคงฆ่าพวกเขาหมดทุกคนแล้ว

ลู่ฝานแอบขบคิดคำพูดของเจ้าสำนักหลีซี

เขารู้สึกว่าคำพูดของเจ้าสำนักหลีซีมีความหมายแฝงอยู่

ใช่แล้ว แดนตะวันออกอ่อนแอสุดในบรรดาสี่โลก ถ้าพูดถึงทั้งแดนตะวันออก คงมีแค่ประเทศตันเซิ่งที่พอพูดถึงได้

พื้นที่ใหญ่ขนาดนี้ ถ้าผู้ฝึกชั่วร้ายต้องการโจมตี ต้องโดนเต็มๆ แน่นอน

แม้เป็นเช่นนี้ พวกผู้ฝึกชั่วร้ายก็ยังไม่ยอมแตะต้องที่นี่

พวกเขาต้องรวมกำลังกำจัดพวกเทพเงินแปดทิศที่ตอบโต้กลับได้ทุกเมื่อก่อน แบบนี้ทำให้แดนตะวันออกมีโอกาสหายใจอีกหน่อย

แต่สิ่งที่ลู่ฝานไม่เข้าใจคือแม้มีโอกาสได้หายใจ แต่พวกเขาจะทำอะไรได้ล่ะ

รวมผู้แข็งแกร่งของแดนตะวันออกเหรอ

ลู่ฝานมองดูรอบๆ คนพวกนี้น่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งทั้งหมด

พละกำลังอันน้อยนิดของพวกเขา พอจะลอบโจมตีได้ แต่ถ้าต่อไปต้องต่อสู้ซึ่งหน้ากับผู้ฝึกชั่วร้ายที่พละกำลังแข็งแกร่ง โอกาสชนะคงมีไม่มาก

แต่เหมือนเจ้าสำนักหลีมีความมั่นใจมาก ลู่ฝานอยากรู้มากว่าเขากำลังวางแผนอะไรอยู่

เหมือนมองความกังวลของลู่ฝานออก เจ้าสำนักหลีพูดว่า “ทำไมล่ะ ลู่ฝาน นายคิดว่าแผนนี้มีปัญหาเหรอ วางใจเถอะ ฉันเตรียมจะยกทรัพย์สินทั้งหมดของหอฝึกสัตว์ให้นายแล้ว มีหอฝึกสัตว์คอยสนับสนุนอย่างเต็มกำลัง นายป้องกันการโจมตีของผู้ฝึกชั่วร้ายในแดนตะวันออกได้สบายๆ ถึงการวิเคราะห์ของฉันผิดพลาด พวกผู้ฝึกชั่วร้ายก็ทำอะไรเราไม่ได้ไปอีกสักพักหนึ่ง”

ลู่ฝานพูดว่า “เจ้าสำนักหลี ฉันไม่เข้าใจ ทำไมเจ้าสำนักถึงสนับสนุนฉันขนาดนี้ ถึงขั้นที่จะเอากำลังทั้งหมดของหอฝึกสัตว์มาสนับสนุนฉัน ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าตัวเองมีอะไรให้เจ้าสำนักเห็นความสำคัญขนาดนี้”

เจ้าสำนักหลีจ้องลู่ฝานแล้วพูดว่า “ถ้าฉันพูดถึงคนคนหนึ่งให้นายฟัง นายก็จะเข้าใจเอง นายรู้ไหมว่าเทพบู๊เสินเซียวมาจากที่ไหน”

ลู่ฝานครุ่นคิดแล้วพูดว่า “แดนตะวันออกเหรอ ฉันรู้ว่าตอนนั้นประมุขประเทศตันเซิ่งสนิทกับเขามาก”

เจ้าสำนักหลีพยักหน้า “ใช่ แดนตะวันออก ฉันจะบอกให้นายรู้ว่าแดนตะวันออกดูเหมือนอ่อนแอมาก ผู้แข็งแกร่งทั้งประเทศมีไม่มาก เป็นสถานที่ที่อ่อนแอสุดในบรรดาสี่โลก ประเทศกระจัดกระจายเป็นหย่อมๆ ประเทศที่แข็งแกร่งเพียงประเทศเดียวอย่างประเทศตันเซิ่งก็เป็นประเทศปิด แต่เมื่อดูจากประวัติศาสตร์ นายจะพบว่าผ่านไปสักพักจะมีผู้แข็งแกร่งที่เก่งกาจสุดๆ โผล่มาในแดนตะวันออกเสมอ พวกเขามักจะมาจากครอบครัวฐานะต่ำต้อย พรสวรรค์โดดเด่นเหนือใคร มีพรสวรรค์ไร้เทียมทานจนกลายเป็นตำนานแห่งยุค เทพบู๊เสินเซียวก็เป็นหนึ่งในนั้น นายก็จะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน”

ลู่ฝานพูดอะไรไม่ออก เขาไม่รู้จะพูดอะไรดี

เจ้าสำนักหลียิ้มแล้วพูดว่า “ทำไม ไม่เชื่อเหรอ ลู่ฝาน นายลองคิดดูสิ เส้นทางการฝึกฝนของนาย สิ่งที่นายเจอมาตลอดสองสามปีนี้กับตัวตนของนายในตอนนี้ นักบู๊ที่มาจากประเทศเล็กๆ อย่างนาย มีวิชาที่ฝึกทั้งบู๊และชี่ซึ่งเป็นตำนานในใต้หล้าอยู่กับตัว เข้าสู่อริยปราชญ์ตอนอายุ 20 กว่าปี เคยเป็นผู้ฝึกชั่วร้าย เคยฝ่าฟันฟ้าดิน สู้กับระดับสูงสุดก็ยังไม่ตาย อริยบุคคลเฉียนเป็นอาจารย์ ทูตแห่งเทพเป็นภรรยา ตอนนี้ยังเป็นอันดับหนึ่งของการแข่งนานาประเทศ ชื่อเสียงสะเทือนใต้หล้า แม้แต่คนอย่างเฟิงเทียนยังไม่อยากฆ่านายเลย นายคิดว่าตัวเองปกติเหรอ”