เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2097

“หุ้นตุ้นเหรอ”

ลู่ฝานตาเป็นประกาย เขาอยากไปเห็นสถานที่มหัศจรรย์แบบนี้นานแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะไปยังไงเท่านั้นเอง

คิดไม่ถึงว่าไอ้อ้วนตงจะพาเขาไปหุ้นตุ้นได้ งั้นแสดงว่าคนสายเลือดเสินหวงซ่อนตัวอยู่ที่หุ้นตุ้นน่ะสิ

ลู่ฝานถามว่า “ไปเจอคนสำนักจิ่วเซียวคนอื่นๆ ที่หุ้นตุ้นเหรอ”

ไอ้อ้วนตงหัวเราะเบาๆ “คนอื่นเหรอ เหอะๆ น่าจะใช่มั้ง ตอนนั้นหลังจากเทพบู๊เสินเซียวเจ้าสำนักตายไป เราย้ายสำนักหลักของจิ่วเซียวไปที่หุ้นตุ้น จนกระทั่งหลังจากเจ้าสำนักโอวหยางตาย จึงสามารถย้ายทุกอย่างเรียบร้อย แน่นอนว่าเพราะปัญหาของเทพบู๊เสินเซียวในตอนนั้น ทำให้สายเลือดเสินหวงกับสายเลือดจิ่วเซียวมีความขัดแย้งกันมาก ตอนย้ายจึงเกิดปัญหาขึ้นมากมาย ทำให้ตำราสวรรค์สามเล่มของเทพบู๊เสินเซียวหายไปหนึ่งเล่ม เพื่อปกป้องของของสายเลือดจิ่วเซียว อาจารย์นายเลยต้องมอบของที่ควรเป็นความรับผิดชอบของสายเลือดจิ่วเซียวให้สายเลือดเสินหวงทั้งหมด จนถึงตอนนี้ของเหล่านั้นยังอยู่ในความคุ้มครองของสายเลือดเสินหวงอย่างพวกเราอยู่เลย”

ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “อาวุธวิเศษของสำนักจิ่วเซียวเหรอ”

ไอ้อ้วนตงส่ายหน้า “ไม่ใช่แค่นี้หรอก ฉันบอกแบบนี้แล้วกัน มีสิ่งทุกอย่างที่นายจินตนาการได้ แต่อาจารย์นายทิ้งสิทธิ์คุ้มครองของเหล่านั้นแล้ว ดังนั้นของเหล่านั้นจึงตกเป็นของสายเลือดเสินหวง สิ่งเดียวที่อาจารย์นายเอาไปคือแหวนบนมือนาย นี่คือสิ่งที่คนสายเลือดเสินหวง บางส่วนยังจำขึ้นใจจนถึงทุกวันนี้ ถ้านายไปหุ้นตุ้น ต้องระวังคนพวกนั้น เป็นพวกคนที่โดนพลังครอบงำจนตาบอด”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “แสดงว่าตอนนั้นอาจารย์คงใช้ชีวิตลำบากสินะ!”

เหมือนไอ้อ้วนตงนึกถึงภาพตอนนั้นขึ้นมาได้ เขาฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “แน่นอนอยู่แล้ว เขาโดนบีบจนเกือบสละตำแหน่งเจ้าสำนักจิ่วเซียว ถ้าซู่มั่นไม่สนับสนุนเขา เขาคงไม่มีทางเอาแหวนออกจากหุ้นตุ้นได้หรอก ฉันคิดว่าเพราะเรื่องพวกนี้ อาจารย์นายเลยปิดปากเงียบ ไม่พูดถึงสำนักจิ่วเซียว นายอาจยังไม่รู้ ถึงสำนักจิ่วเซียวพังพินาศแล้ว แต่คนที่พังพินาศอย่างสิ้นซากคือสายเลือดจิ่วเซียวของพวกนายเท่านั้น อันที่จริงสองสามปีมานี้สายเลือดเสินหวงของพวกเราฟื้นฟูกำลังกลับมาไม่น้อย กำลังที่แข็งแกร่งกว่าที่นายจินตนาการไว้เยอะมาก”

ลู่ฝานรู้ถึงสิ่งที่แฝงอยู่ในคำพูดไอ้อ้วนตง

รอยยิ้มบนหน้ากว้างขึ้นอีก “ผู้อาวุโสหมายความว่าอันที่จริงสำนักจิ่วเซียวยังมีกำลังในการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมาก สามารถต่อสู้ตัดสินกับผู้ฝึกชั่วร้ายได้ใช่ไหม”

ไอ้อ้วนตงส่ายหน้าพูดว่า “ถ้าไม่มีเฟิงเทียน สายเลือดเสินหวงของเรายังพอสู้กับพวกผู้ฝึกชั่วร้ายได้ แต่ตอนนี้เขาใกล้กลายเป็นเทพแล้ว รวมของปีศาจครบห้าอย่างแล้ว ร่างสัตว์อสูรอากาศธาตุ ถ้าอยากฆ่าเขาต้องมีความสามารถฆ่าเทพได้ รวมกำลังทั้งใต้หล้าเข้าด้วยกันถึงจะทำได้มั้ง แค่สายเลือดเสินหวงของเราคงทำไม่ได้แน่นอน”

นัยน์ตาลู่ฝานเป็นประกายขึ้นเรื่อยๆ เขาพูดอย่างราบเรียบว่า “เฟิงเทียนยังไม่ได้กลายเป็นเทพ เขายังขาดอีกเล็กน้อย”

ไอ้อ้วนตงขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจว่าลู่ฝานกำลังพูดอะไร

ลู่ฝานก็ไม่ได้อธิบาย เขาพูดต่อ “ถ้าฉันอยากได้ความช่วยเหลือของสายเลือดเสินหวง ฉันควรทำยังไง”

ไอ้อ้วนตงมองหน้าลู่ฝานแล้วพูดว่า “ว่ากันตามเหตุผลแล้ว นายเป็นเจ้าสำนักของยุคนี้ นายออกคำสั่ง สายเลือดเสินหวงของเราต้องทำตาม แต่นายก็รู้สถานการณ์ตอนนี้ดี นายคิดว่าแค่นายออกคำสั่ง สายเลือดเสินหวงจะทำตามนายเหรอ ถ้านายอยากได้ความช่วยเหลือจากเราจริง นายต้องไปหุ้นตุ้นกับฉัน แสดงความสามารถทั้งหมดออกมาให้ไอ้พวกหัวโบราณนั่นเห็น แล้วก็คนเอาแต่ได้พวกนั้นด้วย แสดงให้พวกเขาดูว่านายมีคุณสมบัติเป็นเจ้าสำนักหรือเปล่า เมื่อได้รับการยอมรับจากพวกเขา นายถึงจะนำทัพของสำนักจิ่วเซียว พร้อมกำลังคนมากมายสู้กับผู้ฝึกชั่วร้ายอีกครั้ง”

เมื่อพูดจบ ไอ้อ้วนตงหยิบหินโยนลงไปในน้ำ

เป็นแค่หินก้อนเล็กๆ แต่ทำให้น้ำสาดกระเซ็นขึ้นมาหลายเมตร

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “เข้าใจแล้ว ผู้อาวุโสช่วยฉันแบบนี้ จะรู้สึกผิดต่อสายเลือดเสินหวงหรือเปล่า”

ไอ้อ้วนตงยิ้มแล้วพูดว่า “แท้จริงแล้วสายเลือดเสินหวงกับสายเลือดจิ่วเซียวคือสำนักเดียวกัน ฉันช่วยนายจำเป็นต้องมีเหตุผลอะไรด้วยเหรอ แค่ตอนนี้มีคนบางส่วนคิดว่าสายเลือดเสินหวงกับสายเลือดจิ่วเซียวไม่เกี่ยวข้องกันเท่านั้น คนไร้สมองแบบนี้ไม่ใช่ฉันแน่นอน นายรู้หรือเปล่าว่าตอนอาจารย์นายรับตำแหน่งเจ้าสำนัก สายเลือดเสินหวงคิดว่าสายเลือดจิ่วเซียวใกล้ตายแล้ว ต่อไปจะไม่มีสายเลือดจิ่วเซียวอีก มีแค่สายเลือดเสินหวง แต่ฉันกลับคิดว่านี่คือการผงาดขึ้นมาของสายเลือดจิ่วเซียว เหมือนคนฝึกบู๊ เมื่อถึงช่วงเป็นตายและจนมุม นั่นคือช่วงเวลาที่เป็นจุดเปลี่ยน พวกคนที่หวงเงินทอง คิดแต่จะกินบุญเก่า ไม่มีทางเข้าใจสัจธรรมนี้ ฉันคิดมาตลอดว่าอาจารย์นายละทิ้งทุกอย่างแล้วจากไปตามลำพัง คือหนึ่งในการตัดสินใจที่ห้าวหาญและฉลาดที่สุดในชีวิตเขา แล้วก็รับคนอย่างนายมาเป็นศิษย์ด้วย!”