เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2105

เจ้าสำนักหลีถอนหายใจ โบกมือไปมาแล้วพูดว่า “เอาล่ะ งั้นพวกนายไปเถอะ แต่จำไว้ว่าห้ามเป็นอะไรเด็ดขาด ฮ่วนเย่ว์ เธอตามคุณชายลู่ฝานไปด้วย ดูแลอาหารการกินและที่พักให้คุณชายลู่ฝานด้วย ถ้าทำได้ดี หลังกลับมาเธอจะได้เป็นผู้ท้าชิงตำแหน่งผู้อาวุโสรุ่นใหม่ของหอฝึกสัตว์!”

ฮ่วนเย่ว์ได้ยินแล้วเดินออกมา เธอขานรับเสียงเบา

คนโง่ก็ดูออกว่าเจ้าสำนักหลีให้ฮ่วนเย่ว์ไปกับลู่ฝานหมายถึงอะไร

ศิษย์พี่หานเฟิงมายืนข้างลู่ฝานแล้วพูดว่า “ศิษย์น้องลู่ฝาน เจ้าสำนักหลีเอาแต่จะให้นายรับฮ่วนเย่ว์ไว้ให้ได้เลย!”

ลู่ฝานไม่ได้พูดอะไร แล้วก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี

ถ้าก่อนหน้าที่ฮ่วนเย่ว์จะสละชีวิตเพื่อช่วยเขา เขาอาจจะปฏิเสธ

แต่ตอนนี้เมื่อเห็นหน้าฮ่วนเย่ว์ ลู่ฝานพูดปฏิเสธไม่ออกเลย

ลู่ฝานพยักหน้าให้ฮ่วนเย่ว์ จากนั้นหันหลังเตรียมตัวจะออกไปโดยไม่ลังเล

จู่ๆ เจ้าสำนักหลีตะโกนว่า “ลู่ฝาน จะรีบไปไหนล่ะ เดี๋ยวก่อน ฉันเปิดอุโมงค์มิติให้นายก่อนแล้วค่อยว่ากัน นายจะได้กลับไปเร็วขึ้นหน่อย”

เจ้าสำนักหลีพูดพลางพลิกฝ่ามือ หนูมิติปรากฏออกมาอีกครั้ง

เจ้าสำนักหลีขยับปากเบาๆ เหมือนกำลังพูดอะไรกับมัน

จากนั้นหนูมิติเริ่มขุดโพรงในอากาศเวิ้งว้าง

เจ้าสำนักหลียิ้มแล้วพูดว่า “หนูมิติของฉันสามารถพาคนข้ามอุโมงค์มิติได้ครั้งละหนึ่งรถม้า จากนั้นต้องพักผ่อน 3-5 วัน ถึงจะกลับมาได้ ลู่ฝาน พวกนายจัดการเรื่องให้เสร็จภายในหนึ่งเดือนได้หรือเปล่า”

ลู่ฝานมองไอ้อ้วนตงแวบหนึ่ง ไอ้อ้วนตงพยักหน้าเบาๆ

ลู่ฝานตอบว่า “ได้!”

เจ้าสำนักหลีพูดว่า “งั้นก็ดี ฉันจะให้หนูมิติจำกลิ่นนายไว้ อีกหนึ่งเดือนฉันจะให้มันไปรับพวกนาย เราจะรอพวกนายที่ประเทศตันเซิ่ง!”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “ได้!”

พูดจบ ลู่ฝานกวักมือให้พวกฉินฝานเอารถม้ามา

พวกศิษย์พี่หานเฟิงขึ้นมาบนรถม้า

หนูมิติเปิดอุโมงค์มิติแล้ว จู่ๆ มันยืนสองขา ใช้สองข้างหน้าเกี่ยวรถม้าเข้ามาในอุโมงค์มิติ

ทันใดนั้นเงาของพวกลู่ฝานก็หายไปทันที

ประมุขประเทศตันเซิ่งเห็นภาพนี้แล้วพูดว่า “หนูมิติเป็นสัตว์อสูรที่มหัศจรรย์จริงๆ”

เจ้าสำนักหลียิ้มแล้วพูดว่า “ใช่ แต่น่าเสียดายที่จำนวนน้อยไปหน่อย ไม่งั้นครั้งนี้เราจะโดนกระทำในประเทศฉิงเทียนขนาดนี้ได้ยังไงล่ะ ประมุขประเทศตันเซิ่ง ฉันรู้ว่านายจะพูดอะไร ทำไมตอนอยู่ประเทศฉิงเทียน ฉันถึงไม่ใช้หนูมิติขนย้ายคนอื่นออกมาใช่ไหมล่ะ”

ประมุขประเทศตันเซิ่งพูดว่า “ฉันอยากรู้เหตุผล”

เจ้าสำนักหลีพูดว่า “ง่ายมาก คนเรามักเห็นแก่ตัว ฉันก็เหมือนกัน ในประเทศฉิงเทียนมีศิษย์ของหอฝึกสัตว์ไม่รู้ตั้งเท่าไร”

ประมุขประเทศตันเซิ่งตกใจจนอ้าปากหวอ ผ่านไปนานจึงพูดว่า “ฉันนึกว่าเจ้าสำนักหลีเป็นคนเที่ยงธรรมซะอีก”

เจ้าสำนักหลีพูดว่า “ชมกันเกินไปแล้ว คนแบบนี้ตายเร็วเสมอ ฉันไม่อยากเป็นปีศาจสาปแช่งให้คนอื่นตายเร็วๆ หรอกนะ”

เมื่อพูดจบ เจ้าสำนักหลีกับประมุขประเทศตันเซิ่งมองหน้ากันแล้วหัวเราะ

......