เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2111

“พรวด”

อริยบุคคลน้ำแข็งกระอักเลือดออกมา เลือดเต็มท้องฟ้ากลายเป็นผลึกน้ำแข็งร่วงลงมาบนพื้น

กระบี่หนักไร้คมแทงทะลุตัวอริยบุคคลน้ำแข็ง เสียบเขาติดกับพื้น

จะว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาร่วงลงมาข้างพวกศิษย์พี่หานเฟิง

พวกศิษย์พี่หานเฟิงรีบถอยหนีทันที

หานเฟิงตะโกนพูดกับลู่ฝานที่อยู่บนท้องฟ้าด้วยความตกใจ “ศิษย์น้องลู่ฝาน โยนแม่นๆ หน่อย นายเกือบโยนใส่หน้าฉันแล้วนะ!”

หานเฟิงหันมาปัดพลังที่เหลือทิ้ง จากนั้นเพ่งมองไปบนพื้น

เกิดหลุมลึก ห้องถล่มลงมา พื้นดินเหมือนเพิ่งเกิดแผ่นดินไหว รอยร้าวแผ่กระจายไปจนสุดสายตา

ร่างของอริยบุคคลน้ำแข็งโดนกระบี่หนักไร้คมปักอยู่ในหลุมลึกหลายเมตร

เจอกระบวนท่าของลู่ฝานติดต่อกันสามครั้ง ถึงเธอเป็นขุนพลังสุดเหนือฟ้าก็ต้านทานไม่ไหว

เลือดออกเจ็ดทวาร ร่างโดนแทงทะลุ ตอนนี้อริยบุคคลน้ำแข็งน่าเวทนามาก

ไม่เหลือคราบขุนพลังสุดเหนือฟ้าผู้สูงส่งอีกแล้ว ถูกแทนที่ด้วยแววตาตกใจและหวาดกลัวปะปนกัน

พูดตามตรงว่าร่างกายของขุนพลังสุดเหนือฟ้าไม่เลวเลยจริงๆ

แม้โดนลู่ฝานทารุณขนาดนี้ เธอก็ยังไม่ตาย

ลู่ฝานยังไม่ได้ฝึกวิถีแห่งชีวิตถึงขั้นเชี่ยวชาญ เมื่อโดนวิชาคร่าชีวิตของลู่ฝาน อริยบุคคลน้ำแข็งจึงเสียพลังชีวิตไปไม่มากเท่าไร

ศิษย์พี่หานเฟิงนั่งยองริมหลุมแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “อริยบุคคลน้ำแข็งแห่งประเทศเป่ยเสิน ทำให้ฉันได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ ขุนพลังสุดเหนือฟ้าที่อ่อนแอจนสู้เซียนบู๊ไม่ได้!”

อริยบุคคลน้ำแข็งโมโหจนกระอักเลือดออกมาอีก

ลู่ฝานพลิกตัวลงมาบนพื้น ค่อยๆ ดึงกระบี่ผลึกน้ำแข็งออกจากตัว

พลังบนกระบี่ไม่สามารถทำร้ายเขาได้เลยสักนิด

ตัวหดเล็กลง มองอริยบุคคลน้ำแข็งในหลุมด้วยสายตาเย็นชา

พวกศิษย์ประเทศเป่ยเสินที่ยังสู้กับพวกศิษย์พี่ใหญ่อยู่รอบๆ เมื่อเห็นลู่ฝานลอยลงมา พวกเขาไม่กล้าเข้าไปด้านหน้าอีก

สำหรับพวกเขาการมีอยู่ของลู่ฝาน เหมือนเทพปีศาจไร้เทียมทาน

แม้แต่อริยบุคคลน้ำแข็งหัวหน้าหอเทวาลัย ผู้แข็งแกร่งที่สุดของประเทศเป่ยเสินยังพ่ายแพ้ พวกเขาจะกล้าสู้กับลู่ฝานได้ยังไงกันล่ะ

ตอนนี้คนจำนวนไม่น้อยรู้สึกว่าแขนขาตัวเองสั่น อาวุธแทบหลุดมือ

อริยบุคคลน้ำแข็งถ่มเลือดออกมา มองลู่ฝานแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน ฉันประมาทนายเกินไป นายโหดมาก คิดไม่ถึงว่าบนตัวจะมีเต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งฟ้าดินแข็งแกร่งขนาดนี้ แต่ฉันต้องให้นายชดใช้!”

ลู่ฝานเลิกคิ้วขึ้นแล้วพูดว่า “ชดใช้เหรอ เธอหมายถึงอะไร”

อริยบุคคลน้ำแข็งหัวเราะแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน นายคิดว่าฉันมาประเทศอู่อานตั้งนานแล้วไม่เจอนาย คิดว่าฉันทำแค่เดินเล่นในเมืองหลวงเหรอ หึ ฉันจะบอกให้นะว่าฉันส่งราชาน้ำแข็งไปเขตตงหวาบ้านเกิดนายแล้ว ฆ่าทุกคนในตระกูลนาย นายฆ่าศิษย์ที่ฉันรักที่สุด เลือดต้องล้างด้วยเลือด!”

นัยน์ตาลู่ฝานเต็มไปด้วยความอาฆาตทันที เขากัดฟันพูดว่า “ยัยปีศาจเฒ่า เธอนี่ไร้ยางอายสุดๆ ไปเลย ตายซะเถอะ!”

ลู่ฝานโมโหสุดขีด เหาะเข้าไปหาอริยบุคคลน้ำแข็งทันที

ในขณะที่โมโห เปลวไฟบนตัวลู่ฝานลุกโชน พลังประหลาดปรากฏบนหมัดของลู่ฝาน

อริยบุคคลกัดปลายลิ้นตัวเองทันที

มิติรอบตัวเธอกระเพื่อมเป็นระยะ กระจกน้ำแข็งปรากฏด้านล่างตัวอริยบุคคลน้ำแข็ง ดึงอริยบุคคลน้ำแข็งลงไปทันที

วาร์ปย้ายตำแหน่ง!

ความรู้ด้านวิถีมิติของอริยบุคคลน้ำแข็งไม่ธรรมดาจริงๆ!

วิชาหลบหนีอยู่ในอันดับต้นๆ!

แต่พลังทั้งตัวลู่ฝานก็ยังโจมตีโดนกระจกน้ำแข็ง เสียงร้องโอดครวญของอริยบุคคลน้ำแข็งดังออกมาจากกระจกน้ำแข็งทันที

วินาทีสุดท้าย ลู่ฝานเห็นเงาของอริยบุคคลน้ำแข็งหายไปในกระจกอย่างรวดเร็ว

“วิชาดับวิญญาณ!”

ลู่ฝานแผดเสียงอย่างโมโห

โจมตีโดนอริยบุคคลน้ำแข็งอย่างโหดเหี้ยมในวินาทีสุดท้าย