เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2121

เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นที่ประเทศอื่นเหมือนกัน

อาณาจักรอสูรซีเหลียง ประเทศหลิง ประเทศเสวี่ยและประเทศอื่นๆ ตอนนี้กำลังอยู่ท่ามกลางสงคราม

ราวกับภายในคืนเดียว ทั้งแดนตะวันออกเต็มไปด้วยความโกลาหล

ความขัดแย้งระหว่างประเทศ เปลี่ยนจากเล็กเป็นใหญ่ จากนั้นความขัดแย้งตึงเครียดขึ้น จนเกิดเป็นสงครามประเทศ

เรียกได้ว่าเหตุการณ์เหมือนประเทศอู่อาน ประเทศตันเซิ่ง

ไม่มีใครเข้าใจว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง แล้วก็ไม่มีใครไปคิดว่าคนที่บงการอยู่เบื้องหลังคือใคร

เพราะแทบทุกประเทศโดนลากเข้าไปในหลุมแห่งสงครามแล้ว

ตอนนี้แดนตะวันออกที่สงบสุขมาหลายปีเหมือนน้ำขุ่นที่กวนผสมกันอยู่ ทำให้ไม่เห็นว่าใต้น้ำมีอะไร

แม้แต่คนฉลาดหลักแหลมอย่างประมุขประเทศตันเซิ่ง ก็ยังไม่มีเวลาไปคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ โดนประเทศอื่นยั่วโมโหจนเดือดสุดขีด

เจ้าสำนักหลีที่ยังพอมีสติอยู่เพียงคนเดียว ก็ไม่มีกำลังไปหยุดเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นได้

เขาทำได้เพียงมองประมุขประเทศตันเซิ่งที่โมโหสุดขีด พายอดฝีมือของประเทศตันเซิ่งที่รวมตัวกัน ไปกำจัดคนปัญญาอ่อนที่มายั่วโมโหทิ้งอย่างง่ายดาย

ตอนประมุขประเทศตันเซิ่งออกจากประเทศตันเซิ่ง คนพวกนี้ยังโอ้อวดแสนยานุภาพเพราะจำนวนคนเยอะได้

เมื่อประมุขประเทศตันเซิ่งพายอดฝีมือของห้าตระกูลใหญ่กลับมา พวกเขาก็เปราะบางเหมือนกระดาษ แค่จิ้มก็ตายแล้ว

เห็นได้ชัดว่าช่วงนี้ประมุขประเทศตันเซิ่งก็สะกดกลั้นความโกรธอยู่ ลงมืออย่างโหดเหี้ยม ไม่เหลือทางรอดให้เลยสักนิด

เจ้าสำนักหลีดูอยู่ข้างๆ ตลอด เขาถอนหายใจไม่หยุด สีหน้าไม่สู้ดีขึ้นเรื่อยๆ

เขารู้ว่าผู้ฝึกชั่วร้ายต้องมีวิธีอื่นตามหลังมาแน่ๆ เป็นไปตามคาด เรื่องที่เขาไม่อยากเห็นที่สุดเกิดขึ้นแล้ว

ผู้ฝึกชั่วร้ายมาอย่างดุดัน ใต้หล้าระส่ำระสายอีกครั้ง

ไม่ต้องสงสัยเลย คนที่สามารถป่วนให้แดนตะวันออกอันสงบสุขกลายเป็นน้ำขุ่นแบบนี้ได้ มีเพียงผู้ฝึกชั่วร้ายเท่านั้น

พวกเขาคงวางแผนนี้ไว้นานแล้ว

จุดชนวนสงคราม ทำให้เกิดความโกลาหล เป็นเรื่องที่ผู้ฝึกชั่วร้ายถนัดอยู่แล้ว

เจ้าสำนักหลีแอบกัดฟัน สถานการณ์เลวร้ายมาก สิ่งแรกที่ต้องทำตอนนี้คือหาหัวหน้าผู้ฝึกชั่วร้าย ที่เป็นตัวการก่อเรื่องที่แดนตะวันออกให้เจอ

เขาต้องซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งแน่ๆ แอบชักจูง 1-2 ประเทศให้เกิดไฟสงคราม

เจ้าสำนักหลีต้องรู้ให้ได้ว่าคนคนนี้คือใคร และต้องจับตัวเขาให้ได้ ความโกลาหลของแดนตะวันออกจะได้จบลงสักที

ครุ่นคิดครู่หนึ่ง เจ้าสำนักหลีหันไปพูดกับหลีเหรินหลงที่อยู่ด้านหลัง “ฉันต้องการข้อมูลในแดนตะวันออกทั้งหมด ทุกคนที่ต้องจับตามอง ทำเป็นเล่มมาให้ฉัน!”

หลีเหรินหลงไม่ประหลาดใจกับคำพูดของเจ้าสำนักหลีสักนิด ราวกับทำแบบนี้จนเป็นเรื่องปกติแล้ว

เงียบไปครู่หนึ่ง เจ้าสำนักหลีนึกอะไรขึ้นมาได้อีก เขารีบพูดกับหลีเหรินหลงว่า “อสูรสามตาอยู่กับฮ่วนเย่ว์ใช่ไหม”

หลีเหรินหลงพยักหน้าพูดว่า “ให้เธอไว้นานแล้ว เรารู้เหตุการณ์ทั้งหมดในประเทศอู่อานเป็นอย่างดี แค่......”

เจ้าสำนักหลีพูดว่า “แค่การทำแบบนี้ต่ำช้าไปหน่อย ดูไม่ไว้ใจลู่ฝานเลยใช่ไหม”

หลีเหรินหลงไม่ได้พูดอะไร

เจ้าสำนักหลียิ้มแล้วพูดว่า “หลีเหรินหลง นายยังเด็กเกินไป รอวันหนึ่งนายรู้ว่าการที่ฉันทำแบบนี้เพราะจำเป็นต้องทำ นายก็จะรับตำแหน่งต่อจากฉันได้”

หลีเหรินหลงแววตาวูบไหว เขาพูดว่า “เจ้าสำนัก ฉันจะไปเตรียมเล่มให้ตอนนี้เลย”

หลีเหรินหลงหันหลังเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

เจ้าสำนักหลีส่ายหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “คนหนุ่มใจร้อน ไร้ความหนักแน่น”

เจ้าสำนักหลีพูดแล้วเอากระจกจำภาพออกมา ภาพที่เคลื่อนไหวอยู่ด้านในคือภาพเมืองหลวงประเทศอู่อานโดนผนึกด้วยน้ำแข็ง แล้วก็ภาพที่ลู่ฝานสู้กับอริยบุคคลน้ำแข็ง

เจ้าสำนักหลีใช้นิ้วเคาะลงบนรถเข็นไม้เบาๆ แล้วพึมพำออกมาว่า “ประเทศเป่ยเสิน อริยบุคคลน้ำแข็ง การแก้แค้น ทำไมฉันรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ”

......

หลังผ่านไปสามวัน

ประเทศเป่ยเสิน