เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2138

กระบี่ยาวโจมตีใส่ร่างผลึกน้ำแข็งของอริยบุคคลน้ำแข็ง ออร่าปีศาจที่เธอควบรวมเมื่อครู่ ถูกลู่ฝานทำให้สลายไปด้วยกระบี่เดียว

พลังเต๋าผลึกน้ำแข็งในร่างเธอก็ถูกกระบี่ของลู่ฝานสั่นสะเทือนเช่นกัน วิถีวิญญาณดับมอดกดข่มอริยบุคคลน้ำแข็งไว้

พลังเต๋าของทั้งสองคนกำลังพัวพันกัน ทว่าฝั่งทางลู่ฝานดูเหมือนจะได้เปรียบมากกว่า

“คนโง่เง่า คุณคิดว่าตัวเองได้พลังของผู้ฝึกชั่วร้ายมาแล้ว คุณจะเอาชนะฉันได้งั้นเหรอ? คุณรู้ไหมว่าฉันฆ่าผู้ฝึกชั่วร้ายไปกี่คนแล้ว!”

ลู่ฝานเอ่ยขึ้น ก่อนจะฟาดกระบี่ลงไปอีกหนึ่งครั้ง ในเสี้ยววินาทีวิกฤติอริยบุคคลน้ำแข็งเอียงตัวไปข้างหลังพร้อมเบี่ยงตัวหลบ

กระบี่หนักไร้คมของลู่ฝานแทงลำคออริยบุคคลน้ำแข็งไม่ทัน ไหล่ของอริยบุคคลน้ำแข็งจึงได้รับคมกระบี่แทน

เลือดของอริยบุคคลน้ำแข็งไหลลงมาอย่างต่อเนื่อง ยามที่เลือดค่อย ๆ ซึมออกมา เห็นได้ชัดว่าสีของมันต่างไปจากปกติ ทั้งยังเป็นสีดำคล้ายหลังได้รับพิษ

ลู่ฝานปล่อยปราณชี่เข้าไปในร่างของอริยบุคคลน้ำแข็ง

ขุนพลังสุดเหนือฟ้าผู้สง่างาม กระทั่งพลังแห่งโลกเพียงเล็กน้อยก็ไม่มีในร่าง

พลังปราณอันนุ่มนวล แม้จะมีไอเย็นติดมาด้วยบางส่วน แต่ลู่ฝานยังคงใช้ปราณชี่ของตนเองกดข่มไว้

ทันใดนั้นร่างของอริยบุคคลน้ำแข็งที่อยู่ตรงหน้าลู่ฝานก็อ่อนแรงลงจนไม่รู้จะอ่อนอย่างไรต่อ

เลือดพุ่งทะลักออกมาไม่หยุด นัยน์ตาแดงก่ำของอริยบุคคลน้ำแข็งไม่เพียงไม่หายไป แต่กลับเข้มข้นขึ้นอีกหลายส่วน

สีหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นดุร้ายและน่าสะพรึงกลัว

ยามนี้เธอไม่เหลืออำนาจและความน่าเกรงขามของประมุขหอเทวาลัยแห่งประเทศเป่ยเสินอีกแล้ว มีเพียงอากัปกิริยาของหมาบ้าเท่านั้นที่เหลืออยู่ ดูแล้วไม่ต่างอะไรกับผู้ฝึกชั่วร้ายที่จนตรอกใกล้ตาย

“ลู่ฝาน! นายมันไม่ใช่คน! เห็น ๆ กันอยู่ว่านายไม่ใช่ขุนพลังสุดเหนือฟ้า ทำไมนายถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้!”

อริยบุคคลน้ำแข็งกู่ร้องออกมาอย่างเดือดดาล

อันที่จริงตั้งแต่ต้นจนจบเธอไม่มีโอกาสชนะเขาเลยสักครั้ง

ลู่ฝานมองไปที่อริยบุคคลน้ำแข็ง ก่อนจะเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณคิดว่าการเอาพลังของผู้ฝึกชั่วร้ายมาเพิ่มพลังในการต่อสู้ จะทำให้คุณเอาชนะฉันได้งั้นเหรอ? ไร้สาระ! อริยบุคคลน้ำแข็ง คุณรู้รึเปล่าว่าคำว่าฝึกทั้งบู๊และชี่ห้าคำนี้มีความหมายว่าอย่างไร คุณรู้ไหม ว่าขุนพลังสุดเหนือฟ้าที่แข็งแกร่งกว่าคุณ ฉันก็เคยเอาชนะมาแล้ว คนที่ธาตุทั้งห้ายังไม่สมบูรณ์อย่างคุณ ทั้งกล้าฝืนทะลุระดับไปสุดเหนือฟ้า ยังกล้ามาเทียบชั้นกับฉันอีกงั้นเหรอ!”

ลู่ฝานเอ่ยทุกอย่างออกมาโดยไม่เกรงใจ เขาไม่เพียงเอาชนะอริยบุคคลน้ำแข็งได้ซึ่ง ๆ หน้า

ด้านจิตใจเขายังกดข่มไว้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ พลังบนตัวของลู่ฝานพุ่งเข้าใส่ร่างอริยบุคคลน้ำแข็งอย่างต่อเนื่อง

เธอในตอนนี้แค่วิถีแห่งมิติยังปล่อยออกมาไม่ได้

สูญเสียทั้งโอกาสที่ดีที่สุดและโอกาสที่จะได้รับชัยชนะไป

อริยบุคคลน้ำแข็งยังคิดจะขัดขืน ทว่าลู่ฝานกลับไม่ได้ให้ความสนใจเธออีก

ลู่ฝานใช้ฝ่ามือตบลงไปบนหว่างคิ้วอริยบุคคลน้ำแข็งหนึ่งครั้ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ควบคุมฟ้า!”

พลังในร่างทั้งหมดถูกลอกออกมา ก่อนจะถูกกดข่มไว้ภายในเสี้ยววินาที อริยบุคคลน้ำแข็งส่งเสียงร่ำร้องครวญคราง กระทั่งแรงที่จะขัดขืนก็ยังไม่มีเหลือ

ยามนี้ลู่ฝานเพิ่งจะรู้สึกว่าการฆ่าขุนพลังสุดเหนือฟ้าสักคนเป็นเรื่องที่วุ่นวายอย่างยิ่ง

ไม่เพียงต้องควบคุมเธอให้อยู่หมัด ยังต้องมีพลังมากพอที่จะสลายทุกสิ่งในร่างกายของเธอด้วย ไม่อย่างนั้นหากพลังไม่เพียงพอ แล้วหลงเหลือเสี้ยวพลังเล็กน้อยไว้ในตัวเธอ ไม่แน่ว่าอีกฝ่ายอาจจะหลบหนีไป จากนั้นก็กลับมาใหม่อีกได้