เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 214

เซียนสือฟางกลายเป็นโครงกระดูกสีทองอีกครั้ง จากนั้นโครงกระดูกเริ่มหักเป็นท่อนๆ กลายเป็นผงสีทองลอยกลางอากาศ มาถึงตรงหน้าลู่ฝาน

ผงสีทองเข้าไปในตัวลู่ฝานอย่างรวดเร็ว ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังมหาศาล เริ่มหล่อเลี้ยงร่างกายตัวเอง

รูปทรงกลมที่อยู่ในตันเถียน เริ่มหดเล็กลงอย่างรวดเร็ว ปล่อยแสงนวลออกมา

รูปทรงกลมอยู่ด้านล่างฐานกลมหล่อเลี้ยงของพลังสีทอง ตรงจุดที่ยุบลงไปมีแสงสว่างขึ้น

เหมือนยาเม็ดหนึ่ง ปล่อยพลังกระเพื่อมในตันเถียนของเขา แรงกระเพื่อมเข้าไปในเส้นลมปราณ กลายเป็นปราณชี่ราวกับสายน้ำ เข้าไปในกระดูกและทำให้กระดูกแข็งแรงทนทานยิ่งขึ้น ไม่สามารถหักง่ายๆ

เข้าไปในกล้ามเนื้อ ทำให้กล้ามเนื้อมีพลังที่ระเบิดออกมาอย่างน่ากลัว เข้าไปในอวัยวะภายในร่างกาย ทำให้มีเกล็ดสีทองปรากฏออกมาด้านนอกเหมือนเกราะ สามารถป้องกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ขณะเดียวกัน ภาพและความรู้มากมาย เข้าไปในสมองลู่ฝาน

ความรู้เหมือนน้ำทะลัก รวมความทรงจำทั้งชีวิตของเซียนสือฟางเข้าไปด้วย

ในความทรงจำเหล่านี้ ส่วนที่เซียนสือฟางประสบพบเจอมา หายไปอย่างรวดเร็ว ส่วนที่ฝังอยู่ในสมองเขา เหมือนความรู้ต่างๆ ตามสัญชาตญาณ หลงเหลือเอาไว้เกือบทั้งหมด

ลู่ฝานกำลังซึมซับความรู้เหล่านี้ การถ่ายทอดมีเพียงครั้งเดียว เมื่อผ่านครั้งนี้ไป ความทรงจำทั้งหมดที่เซียนสือฟางหลงเหลือเอาไว้ จะหายไปพร้อมกับโครงกระดูกของเขา

ลู่ฝานจะซึมซับได้เท่าไร ต้องดูความโชคดีครั้งนี้

นี่คือการถ่ายทอดอย่างแท้จริง ถ่ายทอดพลังและความรู้ทั้งหมด อย่างไม่หลงเหลือไว้สักนิด

ภายในภาพเหล่านี้ ลู่ฝานเห็นความแค้นระหว่างเซียนสือฟางกับอู่ชิงเฉิงรางๆ

ที่แท้อู่ชิงเฉิงเป็นสาวงามคนหนึ่ง ภาพที่ชัดเจนที่สุดคืออู่ชิงเฉิงมีเมฆเรืองรองคลุมตัว ลอยอยู่ท่ามกลางเมฆ มองออกไปไกลแสนไกล