เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 215

เวลาในจวนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ส่วนโลกภายนอกยุ่งเหยิงไปหมด

หลังจากลู่ฝานเก็บตัวรับการถ่ายทอดวิชา มีเสียงหนึ่งดังไปทั่วสถาบันสอนวิชาบู๊

"อะไรนะ ลู่ฝานโดนขังไว้ในจวนอากาศธาตุเหรอ"

อาจารย์อี้ชิงโมโหมาก ตบโต๊ะด้านหน้าจนพัง ถึงจะเป็นโต๊ะทานข้าวตัวเดียวในคณะหนึ่งเดียวก็เถอะ

เจ้าดำที่นอนหมอบอาบแดดอยู่หน้าประตู ก็ลุกขึ้นมองพวกหานเฟิง ที่คุกเข่าอยู่บนพื้นเช่นกัน

หานเฟิงกัดฟันพูดเสียงดังว่า "เพราะเอี๋ยนชิงของคณะหยินหยาง ไอ้หมอนั่นใช้วิชาบูชาเลือดบังคับให้เราเอาเลือดสารจำเป็นออกมา เพื่อหลบเครื่องรางของเซียนบำเพ็ญชี่ ศิษย์น้องลู่ฝาน......ศิษย์น้องลู่ฝานเข้าไปในจวนอากาศธาตุเพื่อช่วยพวกเรา ไอ้เอี๋ยนชิงหนีออกมาได้ แต่ศิษย์น้องลู่ฝานไม่ได้ออกมา ศิษย์น้องลู่ฝานอาจ......อาจตายอยู่ในนั้นแล้ว!"

อาจารย์อี้ชิงพูดอย่างโมโหว่า "ไอ้เอี๋ยนชิง กล้าดีขนาดนี้"

ทันใดนั้นอาจารย์อี้ชิงเหาะขึ้นไป มุ่งไปทางคณะหยินหยาง พร้อมลำแสงเป็นแถบ

อาจารย์เต้ากวงกับศิษย์พี่ใหญ่ ยังไม่ทันพูดอะไรสักคำ

อาจารย์เต้ากวงเห็นอาจารย์อี้ชิงเหาะไป จึงกัดฟันพูดว่า "ครั้งนี้เป็นศึกใหญ่ของสองคณะ หานเฟิง พวกนายรีบพาฉันไปที่เกิดเรื่อง มีชีวิตอยู่ขอให้ได้เจอคน ตายไปก็ขอให้เจอศพ"

หานเฟิงรีบพาอาจารย์เต้ากวงออกไป

ใบหน้าอวบอิ่มของศิษย์พี่ใหญ่เคร่งขรึม คว้าฉู่สิงที่กำลังจะตามไปด้วย ศิษย์พี่ใหญ่พูดว่า "ศิษย์น้องฉู่สิง เอี๋ยนชิงคณะหยินหยางใช่ไหม"

ฉู่สิงกัดฟันพูดว่า "ใช่ครับ เขานั่นแหละ"

ฉู่สิงกำหมัด ตะโกนออกมาว่า "ถ้าเขาฆ่าศิษย์น้องลู่ฝานตายจริง ผมจะฆ่าเขาแน่นอน"

ศิษย์พี่ใหญ่พูดว่า "คนที่ทำร้ายศิษย์น้องฉัน แม้อยู่สุดหล้าฟ้าเขียว ก็ต้องตาย"

ศิษย์พี่ใหญ่เดินเอามือไพล่หลังออกไปด้านนอก