เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 216

เอี๋ยนชิงนั่งขัดสมาธิ เอาของที่ได้รับจากการต่อสู้ครั้งนี้ออกมา

โดนไล่ออกมาจากจวนอากาศธาตุ ทำให้เขาไม่ได้ยาจากเฒ่าประหลาดแม้แต่เม็ดเดียว สิ่งที่ได้เพียงอย่างเดียว คือกระบี่หนักไม่คมของลู่ฝาน

เอี๋ยนชิงเอากระบี่หนักสีดำขลับ ออกมาจากแหวน เขามองดูอย่างละเอียด

กระบี่หนักกว่าที่เขาคิด เอี๋ยนชิงไม่เข้าใจ ทำไมนักบู๊แดนปราณในธรรมดาๆ ถึงสะบัดกระบี่หนักแบบนี้ได้

เขาใช้นิ้วเคาะลงไปบนกระบี่ ตามองไปที่ตัวอักษร "กระบี่หนักไม่คม ไหวพริบต้องเรียบง่าย" ประกายในตาเอี๋ยนชิงสว่างวาบ

"กระบี่ดี! กระบี่ดีจริงๆ หายากมากๆ ราคากระบี่เล่มนี้ คงเกินกว่ายาทิพย์สิบเม็ด"

เอี๋ยนชิงเห็นความไม่ธรรมดาของกระบี่หนักไม่คม โดยเฉพาะตัวอักษรบนกระบี่ เป็นสมบัติที่ตีราคาไม่ได้

"กระบี่ดีขนาดนี้ อยู่ในมือนักบู๊แดนปราณในธรรมดาๆ ช่างไม่เป็นธรรม อยู่กับฉันสิ แกถึงจะส่องแสงได้อย่างงดงาม"

เอี๋ยนชิงยิ้มกว้าง จากนั้นเอาขวดสิบกว่าขวดกับหินรูปร่างประหลาด ออกมาจากแหวน

"อืม ในเมื่ออยู่ในมือฉัน ต้องเพิ่มพลานุภาพของกระบี่นี่สักหน่อย"

เอี๋ยนชิงเอาขวดเล็กๆ ขึ้นมาหนึ่งขวด เทของเหลวสีดำขลับ ลงบนกระบี่หนักไม่คม

ของเหลวนี้มีชื่อว่า น้ำทิพย์รวมสาร มีประสิทธิภาพยกระดับผลการฝึกตนของร่างกายคน แต่เมื่อปาดลงบนอาวุธหรือเครื่องราง จะมีประสิทธิภาพยกระดับความสามารถของอาวุธ น้ำทิพย์รวมสารเพียงขวดเดียว ราคาไม่ด้อยกว่าอุกกาบาตจิตเย็นเลย เอี๋ยนชิงชอบกระบี่เล่มนี้จริงๆ เขาจะเปลี่ยนกระบี่หนักไม่คม เป็นอาวุธที่เหมาะสมกับเขาที่สุด ยกระดับพลานุภาพของอาวุธ คือสิ่งจำเป็นอยู่แล้ว เอี๋ยนชิงจึงทำอย่างเต็มที่

เพียงแค่ไม่นาน เอี๋ยนชิงเทน้ำทิพย์รวมสารสี่ขวดกับน้ำสุเมรุสองขวด ขณะเดียวกันก็เอาหินแปลกที่สามารถรวมพลังอัคคีบนโลกบดเป็นผง แล้วปาดลงไปบนตัวกระบี่

ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งล้ำค่าที่สุด ที่เอี๋ยนชิงเก็บเอาไว้ ไม่งั้นเขาคงไม่เก็บติดตัวไว้