เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2143

ไอ้อ้วนตงตกใจ เหล้าพุ่งออกจากปาก “ว่าไงนะ”

ลู่ฝานเดินขึ้นหน้าอีกก้าว ถึงแม้การก้าวเดินจะเชื่องช้า และจะยังดูแข็งทื่อเล็กน้อยก็ตาม แต่การที่เขาสามารถเคลื่อนไหวได้มันคือเรื่องจริง!

เฟิงเสี่ยวชี่เอ่ยถามด้วยความตกใจ “ลู่ฝาน นายทำมันได้ยังไง นายไม่ได้ถูกฟ้าดินปราบปรามแล้วเหรอ ทำไมในหุ้นตุ้น ถึงยังเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระแบบนี้ล่ะ”

ไอ้อ้วนตงรีบเอามือไปวางไว้ที่ไหล่ของลู่ฝาน ตรวจดูพลังงานในตัวของลู่ฝาน

และแล้วสีหน้าของไอ้อ้วนตงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เขาสัมผัสได้ว่าพลังในร่างกายของลู่ฝานถูกระงับอย่างรุนแรง การไหลเวียนของปราณชี่แทบจะหยุดนิ่งไปเลย และพลังต้าเต๋าก็ได้ซ่อนตัวเข้าไปอยู่ในตันเถียนของลู่ฝานโดยสมบูรณ์

แต่ร่างกายของลู่ฝานกลับสามารถทนต่อแรงกดดันของฟ้าดินได้ พลังทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเขาถูกผลักออกโดยอัตโนมัติ ไม่สามารถบีบอัดพลังของลู่ฝานได้เลย

สถานการณ์แบบนี้มันแปลกประหลาดมาก ไอ้อ้วนตงไม่เข้าใจ

มีเพียงลู่ฝานเท่านั้นที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น มันน่าจะเป็นเพราะพลังที่แหวนนิรนามปล่อยออกมาได้เข้าสู่ร่างกายของเขา ซึ่งนำพาพลังงานมาให้เขา

ตอนนี้พอมาคิดดู ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ พลังของแหวนนิรนามก็ได้ต่อสู้กับฟ้าดินมาโดยตลอด

ทุกครั้งที่ฟ้าดินต้องการทิ้งร่องรอยอะไรบางอย่างไว้บนร่างของลู่ฝาน หรือต้องการเปลี่ยนแปลงร่างกายของลู่ฝาน ก็จะถูกแหวนนิรนามยับยั้งเอาไว้

มาถึงตอนนี้ ลู่ฝานน่าจะเดาได้แล้ว ว่าแหวนนิรนามต้องการจะทำอะไร

สิ่งที่เป็นไปได้มากที่สุดคือ มันเพียงต้องการจะยับยั้งแรงปราบปรามจากฟ้าดินเท่านั้น

เขาต่อสู้กับฟ้าดินมาตั้งแต่แรกต้น เมื่อเขาถึงจุดสูงสุดเหนือฟ้าแล้ว ฟ้าดินก็จะไม่สามารถทำอะไรเขาได้อีกต่อไป

ตอนนี้ แม้ว่าลู่ฝานจะยังไม่ถึงจุดสูงสุดเหนือฟ้า แต่พลังงานที่แปลกประหลาดนี้ก็เริ่มแสดงฤทธิ์ของมันออกมาแล้ว

ร่างกายของลู่ฝาน ไม่กลัวแม้แต่การปราบปรามที่เกิดในหุ้นตุ้นด้วยซ้ำ

เขาใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีก็สามารถปรับตัวให้เป็นปกติได้แล้ว การก้าวเดินของเขาก็เร็วขึ้น และก็เคลื่อนไหวได้อย่างราบรื่น และไอ้อ้วนตงกับเฟิงเสี่ยวชี่ที่ยืนดูก็เริ่มจะทำตัวไม่ถูกหมดคำพูดไปเลย

“ผู้อาวุโส ไปกันเถอะ มัวยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นทำไม”

ลู่ฝานพูดไปด้วย และปล่อยเจ้าดำออกมาด้วยพร้อมกัน

ถึงแม้เจ้าดำเหมือนจะถูกพลังในหุ้นตุ้นกดทับจนหายใจไม่ค่อยออก

แต่ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังในหุ้นตุ้น จะต้องเป็นผลประโยชน์ที่ดีมากกับสัตว์อสูรอย่างเจ้าดำ

ไม่เคยเจอสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งที่สุด และส่วนใหญ่มันมักจะออกมาจากหุ้นตุ้นงั้นเหรอ

แม้แต่วานรปีศาจสวรรค์ที่ติดตามเฟิงเทียน ก็เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่มาจากหุ้นตุ้นเหมือนกัน

ลู่ฝานไม่ได้คาดหวังให้เจ้าดำมีพลังที่แข็งแกร่งเหมือนกับวานรปีศาจสวรรค์ ขอแค่เจ้าดำจะสามารถดูดซับพลังงานจากหุ้นตุ้น และความแข็งแกร่งของมันได้เพิ่มขึ้นแค่นิดหน่อยก็เพียงพอแล้ว

เจ้าดำนอนปิดตาแน่นอยู่บนไหล่ของลู่ฝาน น่าจะต้องใช้เวลาหลายวันกว่าเลยกว่ามันจะชิน

“ลู่ฝาน นับวันฉันไม่เข้าใจนายมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ฉันรู้สึกเหมือนจะเริ่มดูออกเข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว นายก็จะทำเรื่องให้ฉันประหลาดใจทุกครั้ง นายช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม ว่านายทำมันได้ยังไง ถ้ามีวิธีจริงๆ ฉันอยากจะเอาวิธีการนี้ไปสอนให้กับผู้อาวุโสใหญ่คนอื่นๆ อย่างน้อยพวกผู้อาวุโสใหญ่จะต้องให้ความช่วยเหลือนายอย่างแน่นอน การปล่อยให้นายออกจากหุ้นตุ้นโดยปลอดภัยไม่เป็นอันตราย มันไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไร”

ลู่ฝานอ้าปากเล็กน้อย ไม่คิดว่าจะมีนัยแบบนี้ด้วย

เขาหันหน้าไปถามเฟิงเสี่ยวชี่ “เสี่ยวชี่ นายเห็นอะไรเหรอ”

เฟิงเสี่ยวชี่ยกยิ้มอย่างได้ใจ “ภูเขาสูงใหญ่ ความสูงเกินหมื่นเมตร ฉันยืนอยู่บนยอดเขา และก้มมองผู้คนที่นมัสการอยู่ด้านล่าง”

ไอ้อ้วนตงพูดต่อ “เพราะแบบนี้ฉันถึงคิดว่าเฟิงเสี่ยวชี่จะสามารถรับช่วงเจ้าสำนักจิ่วเซียวต่อได้อย่างไม่มีปัญหา ศักยภาพของเขา น่าจะใหญ่กว่าฉันอีก”

ลู่ฝานไม่ได้พูดอะไรต่อ ปิดปากเงียบ

ไอ้อ้วนตงเห็นสีหน้าของลู่ฝานแปลกๆ จึงเอ่ยถามอีกครั้ง “ทำไม ลู่ฝาน นายเห็นอะไรที่มันพิเศษอย่างนั้นเหรอ หรือไม่เห็นอะไรเลย”

เฟิ่งเสี่ยวชี่เเละไอ้อ้วนตงใบหน้าของทั้งคู่จ้องมองลู่ฝานอย่างสงสัยและกำลังรอฟังคำตอบอยู่

ลู่ฝานไม่รู้จะตอบยังไง เขามองเห็นอะไรบางอย่างก็จริง แต่สิ่งที่เขาเห็นมันยิ่งใหญ่และงดงามมากเกินไป

นิ่งไปสักพัก แล้วตอบกลับ “ผู้อาวุโส เสี่ยวชี่ เหมือนสิ่งที่ฉันเห็นมันไม่ค่อยเหมือนกับของพวกคุณสักเท่าไหร่”

ไอ้อ้วนตงหัวเราะ “บอกมาตามตรงก็พอ ศักยภาพของนาย มันมากกว่าเฟิงเสี่ยวชี่แน่นอนอยู่แล้ว นายเห็นอะไรกันแน่”

ลู่ฝานหยุดเดิน ดวงตาเป็นประกาย มองหน้าไอ้อ้วนตงกับเฟิงเสี่ยวชี่ แล้วเอ่ยตอบอย่างช้าๆ

“ฉันมองเห็นโลกทั้งใบ!”