เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2203

โดยไม่รู้ตัว ลู่ฝานก็เดินทางมาถึงครึ่งเขาแล้ว

เขาได้ผ่านค่ายกลนับไม่ถ้วนโดยทำลายพังพินาศย่อยยับไปอย่างง่ายดาย

ฝ่าวงล้อมที่แข็งแกร่งและขึ้นไปยังบนเขาแบบนี้ ลูกหลานของสายเลือดเสินหวงจำนวนไม่น้อยที่มองอยู่นั้นถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว

ครานี้นั้นสังเกตโดยตรงมากกว่าการเด็ดหมู่ดาวในแม่น้ำดาราของลู่ฝาน

เพราะค่ายกลเหล่านี้ของเขาหวงเซียว ลูกหลานเกือบทั้งหมดของสายเลือดเสินหวงล้วนรู้และเข้าใจกล

ถึงแม้กับคนที่ไม่ใช่คนของเขาหั่วเซียว แต่อย่างน้อยก็ยังเคยไปเหยียบที่เขาหั่วเซียวมาก่อน

ต่างจากตำหนักหยุนหยาบนเขาหลางเซียว เพราะคนที่สามารถเข้าฝึกฝนภายในตำหนักหยุนหยานั้นมีมากเกินไป

ทั้งที่จริง ๆ มีเพียงไม่กี่รายเท่านั้น อาจจะเป็นผู้อาวุโสของสายเลือดเสินหวง หรือไม่ก็เป็นลูกหลานที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาหลางเซียว

แต่เขาหั่วเซียวนี้ จำนวนสาวกของสายเลือดเสินหวงที่เคยไปนั้น สามารถอธิบายได้ด้วยคำว่านับไม่ถ้วนเหมือนขนวัวเท่านั้น

มีหลายคนที่หลงทางและสูญเสียความแข็งแกร่งภายใต้ค่ายกลเขาหั่วเซียว

และมีบางทีที่อาจถูกค่ายกลเล่นงานจนหัวหมุนและได้รับบาดเจ็บในที่สุด

แม้แต่ลูกหลานที่ฝึกฝนอยู่บนเขาหั่วเซียวตลอดทั้งปี เวลาเดินขึ้นเขาเองก็ต้องระมัดระวัง เดินตามเส้นทางที่วางแผนไว้ มิเช่นนั้นหากมีปัญหาเพียงเล็กน้อยก็อาจจะเกิดเรื่องขึ้นได้

ยิ่งขึ้นสูงเท่าไหร่ อันตรายก็ยิ่งมากขึ้น ใครจะเป็นเช่นลู่ฝานได้ เพียงมองก็ยังไม่มอง ทำทีราวกับเขาหั่วเซียวไม่มีอะไรเลย ถึงเดินรุดหน้าไปทั้งอย่างนั้น

ในสายตาของทุกคน มีคนเพียงสองประเภทเท่านั้นที่สามารถทําได้อย่างลู่ฝาน

ประเภทแรกคือคนที่ไม่เข้าใจค่ายกลแม้แต่น้อย แต่มีพลังมาก และไม่ถูกกลหลงเยินยอความแข็งแกร่งในจิตใจ มุทะลุและพุ่งจะทลายจนแตกหัก

แต่การทําเช่นนี้ ไม่ง่ายเหมือนแบบที่ลู่ฝานทำอย่างแน่นอน อย่างน้อยสุดวุ่นวายกันไปหมด และหินภูเขาจะแตก ค่ายกลพังทลายลง

ส่วนคนประเภทที่สองคือผู้ที่เชี่ยวชาญค่ายกลที่ไม่สามารถอธิบายได้ พวกเขาสามารถทลายปราการตั้งรับด้วยวิธีใดก็ได้ที่ต้องการ และยังสามารถออกจากค่ายกลด้วยทุกวิถีทางอย่างที่พวกเขาต้องการ ความเข้าใจในค่ายกลเช่นนั้น ถือว่ายอดเยี่ยมที่สุด

ไม่ว่าจะก้าวผ่านไปที่ใด ค่ายกลนั้นจะถูกรวบรวมไว้ หรือค่ายกลนั้นยังคงสภาพสมบูรณ์และยังคงอยู่ตรงนั้น

ไม่มีสิ่งใดเคลื่อนไหว ใบไม้ไม่ร่วงหล่น ก้อนหินไม่แตกทลาย ทุกอย่างคืบคลานไปข้างหน้าราวกับเครื่องเล่น

สถานการณ์ปัจจุบันของลู่ฝานนั้น ดูเหมือนเป็นประเภทที่สอง

เวลานั้น จำนวนลูกหลานของสายเลือดเสินหวงที่ไม่เข้าใจไม่รู้เท่าไร ในตอนนี้ต่างก็ถือว่าลู่ฝานเป็นผู้แข็งแกร่งที่หายากในรอบร้อยปี

เขาอายุเพียงไม่เท่าไหร่ คาดไม่ถึงว่าความเข้าใจของลู่ฝานจะมาถึงขั้นนี้แล้ว

นี่ไม่ใช่การฝึกฝน ไม่มีโอสถให้กิน ไม่มีแรงจะเอื้อนเอ่ย เป็นเพียงการสะสมความรู้และประสบการณ์วิธีการเผชิญหน้ากับค่ายกลเท่านั้น

อายุยี่สิบกว่า ๆ แต่เก่งกาจราวเหล่าปีศาจที่ได้เห็นค่ายกลมานับไม่ถ้วนในโลก

นี่เขาเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า ?

มีอะไรอีกไหมที่เขาทำไม่ได้ ?

ลูกหลานของสายเลือดเสินหวงเองก็ไม่รู้จะกล่าวอะไรได้อีก

โดยเฉพาะคนเหล่านี้ที่ออกมาจากเขาหั่วเซียว พวกเขาส่วนใหญ่เป็นคนหนุ่มสาวที่มีความสนใจในค่ายกลและกระตือรือร้น เมื่อเห็นพฤติกรรมของลู่ฝานในเวลานี้ สายตาก็ลุกเป็นไฟ อีกนิดก็คงแทบจะกราบไหว้ลู่ฝานแล้ว

สามารถจินตนาการได้ว่า หลังจากลู่ฝานผ่านด่านนี้ไปได้ กี่คนกันที่จะแห่แหนไปคารวะลู่ฝาน

วิถีแห่งค่ายกล สิ่งที่เป็นใจความสำคัญมากที่สุดคือมีอาจารย์ชื่อดังมาชี้แนะ ในขณะนี้พวกเขาทั้งหมดเชื่อว่าการฝึกฝนของลู่ฝานในด้านค่ายกลจะแข็งแกร่งกว่าผู้อาวุโสสี่อย่างแน่นอน

แน่นอนว่าไม่ใช่แค่พวกเขาที่คิดแบบนี้ แม้แต่ผู้อาวุโสสี่เองก็ยังอึ้ง

อ้าปากค้าง รูม่านตารวมไปถึงรูจมูกต่างพากันขยาย