เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2206

สรุปบท บทที่ 2206 ทลายค่ายกล(5): เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

สรุปเนื้อหา บทที่ 2206 ทลายค่ายกล(5) – เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น

บท บทที่ 2206 ทลายค่ายกล(5) ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

เมื่อกระบี่โจมตีออกมา กลับมีพลังที่ทุกคนคาดไม่ถึงแผ่ซ่านออกมา

ปราณชี่ปะปนกับพลังแห่งโลก กวาดทุกอย่างเหมือนพายุ

ในช่วงสุดท้าย มุกหกเต๋าหุ้นตุ้นสามเม็ดที่ลอยอยู่รอบตัวลู่ฝาน ปล่อยพลังแห่งโลกเท่าที่มีอยู่ในตัวออกมา

เจอค่ายกลรวมศูนย์แข็งแกร่งขนาดนี้ ลู่ฝานก็จนปัญญาเหมือนกัน

เขาลองใช้วิถีเป็นวิถีตายของตัวเอง ลองใช้พลังวิญญาณ ลองใช้แรงทำลายค่ายกล พยายามฝ่าวงล้อม แต่ก็ทำไม่สำเร็จ

ไม่เคยมีคนเข้าไปในค่ายกลรวมศูนย์ จึงจินตนาการความน่ากลัวด้านในไม่ออกเลย

มันเป็นพลังที่แทรกซึมเข้าไปในกระดูก แค่โดนอาทิตย์หุ้นตุ้นส่อง ก็จะโดนพลังหุ้นตุ้นอันน่ากลัวกัดกร่อน จากนั้นจะพังทลายลงอย่างรวดเร็ว

ร่างกายของลู่ฝานแข็งแกร่งพอ วิถีแห่งชีวิตแข็งแกร่งพอ แต่ก็เกือบต้านทานไม่ไหวเหมือนกัน

พลังนี้ไม่สนใจการป้องกันอะไรเลย ผิวหนังทนทานแข็งแกร่งของลู่ฝานจึงไม่ค่อยได้ผล กระดูกที่แข็งแกร่งก็เช่นกัน ปราณชี่ที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายก็ไม่ต่างกัน โดนพลังหุ้นตุ้นทำให้เจ็บไปทั้งตัว เหมือนจะตายได้ทุกเมื่อ

ขนาดเจดีย์เสวียนเก้ามังกรอยู่ในค่ายกลรวมศูนย์ ยังร้องโหยหวนไม่หยุด มันเป็นเครื่องรางไร้เทียมทาน มีมุกเทพมังกร มุกวิญญาณมังกรของบรรพบุรุษมังกรเพลิงคอยช่วยเหลือ แต่หลังจากเข้ามาในค่ายกลรวมศูนย์ มันกลับแอบอยู่ในตัวลู่ฝาน ไม่ยอมออกมาเลย

ราวกับว่าแค่มันออกมา ก็จะโดนพลังของค่ายกลรวมศูนย์กำจัดทิ้งทันที

ในเมื่อหมดปัญญาแล้ว ลู่ฝานทำได้เพียงสู้สุดใจสักตั้ง

มีพลังอะไรก็ปล่อยออกมาจนหมด แม้หาช่องโหว่ของค่ายกลไม่ได้ งั้นก็ใช้วิธีที่โง่ที่สุด

ลู่ฝานขยายร่างกายตัวเองให้ใหญ่สุดขีด เวลาเพียงพริบตาเดียว ร่างกายของลู่ฝานขนาดเท่าเขาหั่วเซียว

จะมัดร่างกายมหึมาแบบนี้ ต้องใช้พลังของค่ายกลรวมศูนย์เยอะมาก

ในเวลาเดียวกัน พลังแห่งโลกที่ลู่ฝานปล่อยออกมา กลับเป็นหนึ่งในพลังที่สามารถต้านทานค่ายกลรวมศูนย์ได้พอดี

“ยังไม่ถึงระดับสูงสุด เอาพลังแห่งโลกมาจากไหน!”

ผู้อาวุโสสี่จะบ้าแล้ว ลู่ฝานใช้พลังแห่งโลกที่ขุนพลังสุดเหนือฟ้าหลายคนโหยหาออกมาในวินาทีสุดท้าย

เขาเป็นเซียนบู๊ที่ยังไม่ก้าวเข้าสู่ระดับสูงสุดเลยไม่ใช่เหรอ

มีดีอะไรถึงใช้พลังแห่งโลกได้

เพราะอะไรกัน

ผู้อาวุโสสี่ดึงเคราตัวเองแทบหลุด

เมื่อมองรอบๆ สายตาของผู้อาวุโสทุกคนไม่ต่างกัน โดนลู่ฝานทำให้ตกใจอีกครั้ง

แต่สีหน้าพวกเขาสู้ไอ้อ้วนตงที่อยู่ในกลุ่มคนไม่ได้เลย

ตอนนี้ไอ้อ้วนตงอ้าปากหวอจนแทบจะยัดกำปั้นตัวเองเข้าไปได้แล้ว เหมือนคางจะหลุดออกมาแล้ว!

พลังแห่งโลก!

พลังแห่งโลกจริงด้วย อีกทั้งไอ้อ้วนตงยังรู้จักพลังแห่งโลกนี้ด้วย เพราะเขาไปประเทศอู่อานมาหลายปี เพราะต้องการหาพลังแห่งโลกนี่แหละ!

พลังแห่งโลกที่เป็นของจักรพรรดิอู่!

นัยน์ตาไอ้อ้วนตงเต็มไปด้วยความสับสน ตอนนี้ในใจเขาแตกสลาย

คิดดูสิว่าเขาอยู่ในประเทศอู่อานมาตั้งหลายปี เขาหาจนแทบจะพลิกแผ่นดินประเทศอู่อานแล้ว วิ่งหาไปทั่ว ก็ยังไม่เจอการถ่ายทอดของจักรพรรดิอู่กับพลังแห่งโลก

ส่วนลู่ฝาน คนที่มาจากเขตตงหวาประเทศอู่อาน อยู่ในประเทศอู่อานมาทั้งชีวิต คงเคยไปแค่เขตตงหวากับเมืองหลวงเพียงสองที่ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะได้มัน

ใต้หล้านี้ยังมีเรื่องไร้เหตุผลกว่านี้ไหม

ไอ้อ้วนตงอยากพุ่งเข้าไปบีบคอถามลู่ฝานตอนนี้เลย

อาทิตย์หุ้นตุ้นมีรอยแตกชัดเจนอีกหนึ่งรอย ตอนนี้ลู่ฝานให้ความรู้สึกเหมือนเทพวิญญาณใช้กระบี่ฟาดฟันดวงอาทิตย์

เลือดที่กระอักออกมาเหมือนฝนโลหิต สาดไปทั่วเขาหั่วเซียว!

ผู้อาวุโสสี่สั่นไปทั้งตัว เห็นรอยแตกบนอาทิตย์หุ้นตุ้น รวมถึงลู่ฝานยกกระบี่หนักไร้คมขึ้นอีกครั้ง ผู้อาวุโสสี่ร้องเสียงหลงว่า “หยุดนะ!”

ทันใดนั้น ศิษย์สายเลือดเสินหวง ผู้อาวุโสทั้งหมด ลู่ฝาน รวมถึงค่ายกลรวมศูนย์ต่างหยุดชะงัก

ผู้อาวุโสสี่สะบัดธงค่ายกลอันเล็กๆ ในมือ ค่ายกลรวมศูนย์หายไปทันที

อาทิตย์หุ้นตุ้นกลายเป็นแสงสว่าง จมหายไปในพื้นดินเขาเสินหวง

ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “นี่มันอะไรกัน”

ผู้อาวุโสรองดึงผู้อาวุโสสี่แล้วพูดว่า “นายทำอะไร ทำลายการทดสอบเหรอ”

ผู้อาวุโสสี่แววตาวูบไหว กัดฟันพูดว่า “ฉันทนมองน้ำพักน้ำแรงหลายสิบปีของฉัน โดนลู่ฝานทำลายในวันนี้ไม่ได้หรอก”

ผู้อาวุโสสี่พูดพลางเงยหน้ามองลู่ฝาน พูดด้วยสีหน้าไม่พอใจว่า “ลู่ฝาน ถือว่านายผ่านด่านนี้แล้ว นายถึงยอดเขาแล้ว ไม่ต้องทำลายค่ายกลฉันอีก!”

ลู่ฝานได้ยินแล้วอึ้งไปในตอนแรก จากนั้นหัวเราะออกมา

ที่แท้ผู้อาวุโสสี่เสียดายค่ายกลรวมศูนย์นี่เอง!

พอรู้เหตุผลแล้ว ลู่ฝานเก็บพลังตัวเอง ร่างกายหดเล็กลงอย่างรวดเร็ว ลู่ฝานยืนอยู่บนยอดเขาหั่วเซียว

ลู่ฝานค่อยๆ เช็ดเลือดบนตัวแล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสสี่เป็นคนที่รักค่ายกลเหมือนชีวิตจริงๆ ขอบคุณผู้อาวุโสสี่ที่ออมมือให้!”

ผู้อาวุโสรองถอนหายใจแล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสสี่ นายปล่อยให้เขาผ่านง่ายๆ แบบนี้เหรอ”

ผู้อาวุโสสี่เก็บค่ายกลแล้วพูดเสียงเบาว่า “เขาถึงยอดเขาแล้ว ไม่ว่าจะทำลายค่ายกลได้หรือไม่ ใครก็ว่าเขาไม่ผ่านไม่ได้ไม่ใช่หรือไง เพราะคุยกฎเข้าใจกันตั้งแต่แรกแล้ว!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า