เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2208

ยาลงสู่ท้อง ฤทธิ์ยาซัดโถมมาเหมือนสายน้ำ

เวลาเพียงไม่กี่อึดใจ อาการบาดเจ็บบนตัวลู่ฝานเริ่มฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว เห็นด้วยตาเปล่าว่าบาดแผลน่ากลัวเหล่านั้นเริ่มสมานกัน

แม้แต่ตรงจุดที่บาดเจ็บเพราะปราณแห่งหุ้นตุ้น ก็เริ่มฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว

ต้องรู้ก่อนว่าโดยทั่วไปแล้ว คนเก่งจะบาดเจ็บยาก แต่พอบาดเจ็บขึ้นมาจะฟื้นตัวยากมาก

โดยเฉพาะอาการบาดเจ็บที่เกิดจากพลังแข็งแกร่งจำพวกปราณแห่งหุ้นตุ้น ถึงวิทยายุทธดีขนาดไหน ยังไงก็ต้องนอนพักเป็นสิบวันหรือเป็นครึ่งเดือน ฟื้นฟูร่างกายหลายเดือนหรือหลายปี กว่าจะค่อยๆ กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้

ทว่าตอนนี้ลู่ฝานทำลายสถานการณ์ปกติที่ทุกคนเข้าใจไปหมดทุกอย่าง

แค่ยาเพียงเม็ดเดียว ลู่ฝานใกล้จะหายเป็นปกติแล้ว

อีกทั้งไม่ใช่แค่ฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ แม้แต่ปราณชี่ของลู่ฝาน พลังของลู่ฝาน ลมหายใจของเขาก็ฟื้นฟูอย่างรวดเร็วด้วย

นี่มันปาฏิหาริย์ชัดๆ ผู้อาวุโสสี่พูดอย่างตกตะลึงว่า “แม้แต่วิชาที่เอาแต่ได้ของผู้ฝึกชั่วร้าย ก็ยังไม่ฟื้นฟูเร็วขนาดนี้เลย!”

ความคิดของผู้อาวุโสสี่ คือความคิดของผู้อาวุโสคนอื่นเช่นกัน

ผู้อาวุโสรองเอ่ยชมไม่หยุด “แค่ยาเม็ดเดียว ถึงเป็นยาเทพ ก็ไม่น่ามีประสิทธิภาพเท่านี้ แม้ด้านในมีกล้วยไม้สวรรค์แห่งหุ้นตุ้น อย่างมากก็แค่ช่วยระงับอาการบาดเจ็บของลู่ฝานได้ชั่วคราวเท่านั้น ทำไมถึงทำให้แผลเขาสมานกันเร็วขนาดนี้ นี่น่าจะเป็นความสามารถของเขาเอง!”

ผู้อาวุโสรองมีประสบการณ์มาก สายตาเฉียบแหลม พูดตรงประเด็นทันที

ในขณะที่ผู้อาวุโสคนอื่นคิดว่าการฟื้นฟูของลู่ฝานมาจากประสิทธิภาพของยา ผู้อาวุโสรองเห็นทันทีว่าอันที่จริงจุดสำคัญสุดๆ คือความสามารถในการฟื้นฟูของตัวลู่ฝานเอง

กล้ามเนื้อกับปราณชี่ของเขาเหมือนน้ำวน กำลังกัดกินพลังฟ้าดินรอบๆ อย่างบ้าคลั่ง

ตอนนี้วิถีแห่งชีวิตในตัวเขาเหมือนต้นไม้ใหญ่ แผ่กิ่งก้านสาขาออกมามากมาย ทะลุไปทั้งตัวลู่ฝาน กำจัดบาดแผลทิ้งไป รวมถึงฟื้นฟูกล้ามเนื้อร่างกาย

บวกกับกล้ามเนื้อร่างกายลู่ฝานแข็งแกร่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เลยเป็นดั่งภาพที่ศิษย์สายเลือดเสินหวงกับผู้อาวุโสทุกคนเห็น

แค่นั่งอยู่ตรงนั้นเพียงครู่เดียว นอกจากเสื้อผ้าที่ขาดยับเยินของลู่ฝาน

ส่วนอื่นฟื้นฟูกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว

ใบหน้าเริ่มมีเลือดฝาด ฤทธิ์ยายังคงไหลเวียนอยู่ในร่างกายเขา

สีหน้าผู้อาวุโสสามเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก หลังจากนั้นพูดว่า “ผู้อาวุโสสี่ คงคิดไม่ถึงกับเหตุการณ์แบบนี้สินะ!”

ผู้อาวุโสสี่ไม่รู้จะพูดยังไงดี ตอนนี้เขาเพิ่งพบว่าตัวเองพลาดโอกาสที่ดีที่สุดในการต้านทานลู่ฝานไปแล้ว

ส่วนสิ่งที่เขาคิดทั้งหมดคือ หลังจากลู่ฝานบาดเจ็บสาหัส เขาจะไม่สามารถผ่านด่านต่อไปได้ แต่ดูเหมือนตอนนี้เป็นเพียงเรื่องตลกเท่านั้น

มีคนที่มีความสามารถในการฟื้นฟูน่ากลัวขนาดนี้ แม้วิทยายุทธจะแย่ขนาดไหน ก็ยังเป็นคู่ต่อสู้ที่รับมือยากอยู่ดี

แค่ฆ่าเขาไม่ตายภายในครั้งเดียว เขาจะฟื้นฟูอย่างรวดเร็วและกลับมาอีกครั้ง

ยิ่งไปกว่านั้นวิทยายุทธของลู่ฝานไม่ได้ด้อยเลย อย่างน้อยภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ใช้กำลังของสายเลือดเสินหวง ให้พวกเขาสู้หนึ่งต่อหนึ่งกับลู่ฝาน ไม่มีใครกล้าพูดเลยว่าจะชนะได้

ทุกคนรอคอยเงียบๆ ใช่ว่าพวกเขาไม่อยากซัดลู่ฝาน แต่เมื่อกี้เพิ่งผ่านสงครามใหญ่ ไม่ให้เวลาฟื้นฟูแม้แต่สักสองชั่วโมง พูดออกไปมีแต่จะเสียภาพพจน์

ยิ่งไปกว่านั้นดูจากสภาพของลู่ฝาน จะให้เวลาเขาหรือไม่คงไม่ต่างกัน ความสามารถในการฟื้นฟูของเขา แค่เหาะช้าๆ ไปบนยอดเขาอีกลูกหนึ่ง ระหว่างทางคงฟื้นฟูได้พอสมควร สู้ใจกว้างหน่อย ให้เขาฟื้นฟูเสร็จแล้วค่อยไปดีกว่า

แต่หลังจากนั้นผู้อาวุโสพวกนี้เสียใจกับการตัดสินใจของตัวเองแล้ว

เพราะจู่ๆ ลู่ฝานหลับตาลง พลังบนตัวเริ่มกระเพื่อมอย่างประหลาด

พลังเฉียนคุนรวมตัวเป็นค่ายกลด้านหลัง พลังหยินหยางก่อตัวเป็นรูปร่างบนหัว

แสงหนึ่งลอยขึ้นมาจากตันเถียนของลู่ฝาน อยู่ดีๆ เขตวิถีด้านล่างปรากฏออกมา พลังฟ้าดิน พลังแห่งวิถีรอบตัว เริ่มกระเพื่อมอย่างรุนแรง

เหมือนกำลังส่งเสียงเชียร์!