เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2210

เขาจื่อเซียวเป็นเขาธรรมดาทั่วไป

ต้นไม้ใบหญ้าเขียวชอุ่ม นกบินวนเวียนไปมาอย่างอิสระ

ถ้าเทียบเขาลูกนี้กับเขาอื่นๆ ของเขาจิ่วเซียว มันเป็นอะไรที่ธรรมดาทั่วไปมาก

หนึ่งคือไม่มีค่ายกลคุ้มครองภูเขา สองคือไม่มีตำหนักหรืออาคารอะไรเลย

มีเพียงบ้านไม้ที่สร้างอยู่ในภูเขาแบบประปราย

ควันจากปล่องเตาเผาม้วนลอยสูง เสียงสัตว์คำรามเป็นระยะ มีสัตว์อสูรทั่วไปบนเขาแห่งนี้ด้วย เหลือเชื่อจริงๆ

ลู่ฝานมาถึงหน้าภูเขา มองยอดเขาที่ธรรมดาจนไม่รู้ธรรมดายังไงแล้ว

ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าด่านที่ตัวเองต้องฝ่าฟันอยู่ไหน

ทอดมองไปไกล มีนักบู๊ชุดขาวกำลังฝึกกระบี่อยู่บนเขาจื่อเซียว

พวกเขาร่ายรำกระบี่อยู่ในภูเขา ดูเคลิบเคลิ้มเป็นอย่างมาก

กระบี่ไม่มีปราณชี่ แต่สามารถเคลื่อนไหวพลังฟ้าดินได้ คนไม่ได้มีความโกรธอะไรเลย แต่กลับโจมตีกระบี่ที่มีความอาฆาตมากมายออกมาได้

ศิษย์สายเลือดเสินหวงที่อยู่รอบๆ รวมตัวกัน ศิษย์เขาจื่อเซียวตะโกนออกมา

พวกคนที่กำลังฝึกกระบี่จึงหยุดลง

คนพวกนี้เงยหน้ามองลู่ฝานที่อยู่กลางอากาศ จากนั้นหลีกทางให้อัตโนมัติ

แม้ลู่ฝานก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงหลีกทางให้ง่ายขนาดนี้ ทางเล็กๆ ในภูเขาทะลุผ่านกันหลายทาง ไม่ใช่ถนนเพียงเส้นเดียวทะลุไปถึงยอดเขา

“เชิญศิษย์พี่ลู่ฝาน!”

จู่ๆ พวกศิษย์ตะโกนอยู่บนเขาจื่อเซียว

แววตาพวกเขาลุกโชน เห็นได้ชัดว่าเคยดูการต่อสู้ของลู่ฝานก่อนหน้านี้

ส่วนการต่อสู้สองครั้งวันนี้ ลู่ฝานไม่รู้ว่าพวกเขาดูหรือยัง แต่เมื่อได้ยินน้ำเสียงการพูดของพวกเขา ลู่ฝานก็ไม่ได้หยิ่งผยอง

เหาะลงมาที่ตีนเขา คารวะทุกคนแล้วเดินไปบนเขา

ก้าวออกไปหนึ่งก้าว ต้นไม้รอบๆ หลีกให้โดยอัตโนมัติ ลู่ฝานเห็นแล้วถึงกับอึ้ง

หญ้าด้านล่างเท้า สัตว์ในภูเขา หลีกไปอยู่สองข้างทางอย่างเป็นระเบียบ

เมื่อเงยหน้ามองไปด้านบน เห็นถนนเส้นหนึ่งยาวจนไปถึงถ้ำแห่งหนึ่งบนเขาจื่อเซียว

ส่วนพวกศิษย์เขาจื่อเซียวเมื่อครู่ ต่างยืนอยู่สองข้างทางอย่างเป็นระเบียบ

ถ้ำแห่งนี้เป็นด่านที่เขาต้องฝ่าฟันวันนี้แน่นอน

เมื่อกี้ลู่ฝานเห็นสถานที่ที่มีกระบี่ผุพังในม่านแสง

ลู่ฝานก้าวขึ้นไปบนภูเขา ทุกครั้งที่เดินผ่านศิษย์เขาจื่อเซียวหนึ่งคน เขาจะได้ยินคนพวกนี้กระซิบคุยกันว่า “วิญญาณกระบี่อยู่กับคุณเสมอ!”

ลู่ฝานขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจว่าพวกเขากำลังพูดอะไร จากนั้นเดินไปด้านหน้าต่อ

ผู้อาวุโสทุกคนมาอยู่กลางอากาศ พวกคนจากยอดเขาอื่นๆ ก็มารวมตัวกัน เบิกตาโตมองลู่ฝาน

มีคนบางส่วนอ้อมมาด้านหลังภูเขา เพราะพวกเขารู้สภาพของเขาจื่อเซียว สุสานกระบี่ที่ว่าอยู่หลังภูเขา รีบมาจองที่ดูก่อนดีกว่า

ผู้อาวุโสสามพูดกับผู้อาวุโสคนอื่นเสียงเบาว่า

“ผู้อาวุโสทุกท่าน ให้ฉันไปก่อนเถอะ ฉันจะควบคุมสุสานกระบี่ในระยะใกล้ ผู้อาวุโสรอง เชื่อฉันเถอะ ฉันไม่มีทางให้เรื่องที่ผู้อาวุโสพูดเกิดขึ้นแน่นอน”

ผู้อาวุโสรองพยักหน้า “ไม่เกิดขึ้นจะดีที่สุด แต่ถ้าเกิดขึ้นจริง ต้องกำจัดทุกอย่างทิ้งในสุสานกระบี่ ห้ามให้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นเด็ดขาด!”

ผู้อาวุโสสามพยักหน้าเข้าใจแล้วเหาะออกไป