สรุปเนื้อหา บทที่ 237 – เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น
บท บทที่ 237 ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
แต่พละกำลังของลู่ฝาน ทำให้พวกเขารับไม่ได้จริงๆ
ยืนเอามือไพล่หลังไม่ปล่อยพลังปราณออกมาสักนิด คู่ต่อสู้ก็ลงไปนอนกองกับพื้นเอง โดนกดเข้าไปในพื้นหินจนสลบ
ทักษะระดับนี้ พวกเขาไม่เคยเห็น อีกทั้งยังไม่เคยได้ยินมาก่อน
ถ้าเรื่องนี้เป็นฝีมือของอาจารย์หรือครูคนใดคนหนึ่ง ยังพอเข้าใจได้ แต่ลู่ฝานที่ดูเด็กกว่าคนส่วนใหญ่ในที่นี้ ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งขนาดนี้
อีกทั้งคนที่โดนเขาจัดการอย่างง่ายดาย ไม่ใช่นักเรียนธรรมดาด้วย เป็นเหลิ่งหาน ที่มีอันดับไม่เลวในรายชื่อบู๊
ยอดฝีมือที่จัดการเหลิ่งหานได้ง่ายดายขนาดนี้ แล้วถ้าจัดการพวกเขา แค่ดีดนิ้ว คงทำให้พวกเขาตายได้เป็นแถบ ไม่ใช่สิ ไม่แน่อาจไม่ต้องดีดนิ้วเลยก็ได้
เหลิ่งหานโดนแบกออกไป ครูที่ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของเหลิ่งหาน สัมผัสได้ว่ากระดูกในตัวเหลิ่งหาน โดนกดจนเปลี่ยนรูป แค่อีกฝ่ายใช้แรงอีกนิด กระดูกพวกนี้ต้องหักและแทงอวัยวะภายในแน่นอน พวกอี้ว์หวาที่ยืนอยู่บนหอคอย หน้าซีดเผือด พวกเขารู้สึกอับอายเมื่อยืนอยู่ที่นี่
ไม่รอให้ซิงยวนพูดอะไรออกมา พวกเขาวิ่งลงจากหอคอยทันที
อาจารย์อี้ชิงลุกขึ้นยืน เดินมาตรงกลาง หยิบชุดคลุมบู๊มังกรดำ ที่ลอยอยู่กลางอากาศ จากนั้นโยนให้ลู่ฝาน "ลู่ฝานรับไป เรากลับกันเถอะ"
ลู่ฝานยิ้มบางๆ และพยักหน้า เดินลงจากหอคอยช้าๆ
อาจารย์อี้ชิงฮัมเพลงเบาๆ ยืดพุงโตๆ เดินออกไปอย่างสง่าผ่าเผย
หานเฟิง ฉู่สิงและศิษย์พี่ใหญ่ ยืนขึ้นเช่นกัน
อาจารย์เต้ากวงสะบัดมือ ใช้พลังปราณลากเหรียญทองขึ้นมา แล้วหันหลังเดินออกไป
"ศิษย์น้องลู่ฝาน กระบวนท่านี้ไม่เลว กลับไปสอนฉันด้วย"
หานเฟิงกับลู่ฝานกอดคอกัน
ลู่ฝานพูดว่า "ได้เลย แค่พี่เรียนได้ ผมสอนอยู่แล้ว"
เสวียนเฟิงคณะกระบี่กอดกระบี่ แล้วพูดว่า "คู่ต่อสู้ที่หายาก มีเวลาต้องไปคณะหนึ่งเดียวสักหน่อยแล้ว"
มู่ซั่วหัวเราะอยู่ข้างๆ "เหอะๆ นายไม่คิดว่าพวกเขาจะมาสู้กับคณะกระบี่เหรอ"
เสวียนเฟิงยิ้มบางๆ กอดกระบี่ไม่พูดอะไร
มู่ซั่วก็เข้าใจ แล้วหันไปมองอีกด้าน จ้องไปทางคณะหยินหยาง
หลิงเหยาแห่งคณะสงบใจ พูดพึมพำว่า "ที่แท้ลู่ฝานแข็งแกร่งขนาดนี้เลย ดูเหมือนฉันต้องพยายามสักหน่อยเหมือนกัน อืม รอให้มาคณะสงบใจของเรา ฉันต้องสู้กับเขาไหมนะโอ๊ย เลือกยากจริงๆ"
จางเยว่หานแห่งคณะบังเหิน แววตาเย็นชา เล่นไข่มุกในมือ จู่ๆ มีรอยยิ้มปรากฏตรงมุมปาก
"ลู่ฝาน วันสุดท้ายของนายใกล้มาถึงแล้ว"
เอี๋ยนชิงแห่งคณะหยินหยาง ไม่พูดอะไรสักคำ เขาหลับตาลงช้าๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...