เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 241

มองชุดคลุมดำในมือ ลู่ฝานส่ายหน้าแล้วยิ้มบางๆ พวกศิษย์พี่ดีกับเขามาก แต่ชุดคลุมบู๊มังกรดำนี้ ลู่ฝานรู้สึกว่ารับมาแล้วรู้สึกผิด ตัวเองซึมซับพลังจากเหรียญทองคนเดียว ตอนนี้ยังได้ชุดคลุมบู๊มังกรดำอีก ลู่ฝานคิดว่าตัวเองต้องชดเชยให้พวกศิษย์พี่หานเฟิงสักหน่อย เพราะพวกศิษย์พี่หานเฟิงก็ออกแรงเหมือนกัน

เมื่อคิดเช่นนี้ ลู่ฝานคิดถึงยาเม็ดและสมุนไพรเป็นกองในจวนอากาศธาตุ

เขารีบเอาแสงดำในจวนอากาศธาตุจากในเข็มขัดตัวเองออกมา

เมื่อคิดเช่นนั้น ลู่ฝานเข้าไปในจวนอากาศธาตุ

ทันใดนั้น ลู่ฝานมาถึงหน้าประตูคุ้มครอง แต่ครั้งนี้ประตูคุ้มครองไม่ได้ขัดขวาง ลู่ฝานมองมันแวบหนึ่ง มันก็เปิดออก

ลู่ฝานเดินเข้าไปข้างใน เดินผ่านตำหนักดวงดาว องครักษ์ดวงดาวด้านใน คุกเข่าตรงหน้าลู่ฝาน อ้าปากจนเห็นประตู

หม้อสือฟางกับเจดีย์เสวียนเก้ามังกร ลอยออกไปช้าๆ ร่วงลงข้างหน้าลู่ฝาน

ลู่ฝานถือหม้อสือฟางกับเจดีย์เสวียนเก้ามังกรเอาไว้ เขาสัมผัสได้ถึงแรงกระเพื่อมที่ออกมาจากหม้อสือฟาง นั่นเป็นเจตนาดีจากจิตวิญญาณ หม้อสือฟางเหมือนเด็กน้อยเจอพ่อ ให้ความรู้สึกสนิทสนมกับลู่ฝาน

ไม่ต้องสงสัยเลย หม้อสือฟางใกล้รวมตัวเป็นเครื่องรางที่มีภูติอาวุธแล้ว

แค่จุดนี้ หม้อสือฟางเหนือกว่าเครื่องรางธรรมดาเป็นอย่างมาก แม้แต่หม้อไฟบุ๋นที่อาจารย์หวูเฉินให้เขา ก็ไม่สามารถเทียบได้

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรตรงมือขวา มีออร่าลึกลับยากที่จะจับต้องได้

ทันใดนั้น เสียงของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้นในหัวลู่ฝานอีกครั้ง

"นายเข้ามาอีกแล้ว ฉันคิดว่านายจะให้ฉันอยู่ในนี้ไปตลอด"

ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบ "ให้แกอยู่ในนี้ไม่ดีเหรอ"

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า "ดีอะไรล่ะ ฉันเดินไปไหนมาไหนเองไม่ได้ ในเมื่อนายมาแล้ว รีบพาฉันไปห้องเครื่องราง หรือห้องหุ่นก็ได้ ตอนนี้ฉันต้องรีบฟื้นฟูพลัง"

ลู่ฝานหัวเราะอย่างมีความสุข "ฉันคิดว่าแกไปเองได้ซะอีก ห้องเครื่องราง ห้องหุ่น อยู่ไหนเหรอ ฉันไม่เคยไปเหมือนกัน"

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า "มีฉันอยู่ นายยังกลัวหาไม่เจอเหรอ อีกอย่าง ทั้งจวนอากาศธาตุเป็นของนายหมดแล้ว นายคิดในใจก็สามารถไปได้แล้ว นายจงใจหลอกฉันใช่ไหม"

ลู่ฝานอึ้งไป เขาไม่รู้ว่าแค่ตัวเองคิด ก็สามารถไปถึงได้

ลู่ฝานยืนอยู่ที่เดิมสักพัก จากนั้นคิดอยู่ในใจ แต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น

ลู่ฝานพูดอย่างดูหมิ่นในใจ "แกนั่นแหละหลอกฉัน ทำไมไปไม่ได้ล่ะ"

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า "เป็นไปไม่ได้ งั้นนายเดินไปข้างหน้า เดี๋ยวฉันบอกทางให้"

ลู่ฝานถอนหายใจเบาๆ เจดีย์เสวียนเก้ามังกรดูพึ่งไม่ได้เท่าไร เดินไปทางองครักษ์ดวงดาว ลู่ฝานมองตำหนักดวงดาวอยู่ครู่หนึ่ง