เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 256

อาจารย์อี้ชิงยิ้มแล้วพูดว่า "ความคิดนี้ไม่เลว แต่ลู่ฝานนายต้องบอกอะไรเราหน่อย ตอนนี้พละกำลังของนายเป็นยังไงบ้าง"

ลู่ฝานพูดว่า "ปราณนอกขั้นสาม"

หานเฟิงตะโกนว่า "ศิษย์น้องลู่ฝาน ทำไมนายยกระดับเร็วขนาดนี้"

ฉู่สิงกับฉู่เทียนถึงกับช็อก

ฉู่สิงพูดว่า "ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ศิษย์น้องลู่ฝาน เซียนสือฟางเป็นผู้ฝึกชี่ไม่ใช่เหรอ ทำไมนายถึงได้รับโอกาสในนั้นล่ะ เขาถ่ายทอดพลังปราณให้นายได้เหรอ"

ลู่ฝานจิตใจวูบไหว คำถามนี้ตอบยากแล้ว

อาจารย์อี้ชิงเคาะโต๊ะ แล้วพูดว่า "ใครจะตอบเรื่องโอกาสได้กันล่ะ มีความลับบนตัวลู่ฝานเล็กน้อย พอเข้าใจได้อยู่"

ฉู่สิงตอบรับ มองลู่ฝานแล้วพูดว่า "ศิษย์น้องลู่ฝานอย่าถือสา ฉันแค่สงสัย"

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า "ไม่เป็นไรๆ อันที่จริงผมก็ไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ในตอนนั้นเท่าไร"

หานเฟิงพูดว่า "ไปสนใจทำไม ตอนนี้ศิษย์น้องลู่ฝานเก่งก็พอแล้ว แต่ศิษย์น้องลู่ฝาน นายพูดแค่ระดับขั้น มันไม่ได้ใช้ประโยชน์สูงสุดนะ ดูพละกำลังโดยรวมไม่ออก ไม่งั้น......"

สายตาหานเฟิงหันไปมองศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์พี่ฉู่สิง และศิษย์พี่ฉู่เทียน

จู่ๆ ศิษย์พี่หานเฟิงชี้ท้องศิษย์พี่ใหญ่ "ศิษย์น้องลู่ฝาน นายสู้กับศิษย์พี่ใหญ่ไหม ให้พวกเราดูหน่อย ถ้านายชนะศิษย์พี่ใหญ่ได้ หึหึ ต่อไปฉันจะตามนายไปด้วย"

ไขมันบนหน้าศิษย์พี่ใหญ่สั่นไปมา "ศิษย์น้องหานเฟิง วิธีนี้ไม่เหมาะสม ไม่เหมาะเป็นอย่างมาก ฉันเพิ่งกินอิ่ม กำลังง่วงเลย สู้อะไรล่ะ"

อาจารย์อี้ชิงพูดว่า "ฉันคิดว่าวิธีนี้ไม่เลว อู๋เหวย ถือซะว่าชี้แนะศิษย์น้องสักหน่อย สู้กับเขาสักรอบ"

อาจารย์เต้ากวงพูดว่า "อืม อู๋เหวย ลองดูสิ พละกำลังของลู่ฝานไม่ด้อยเลย นายไม่ต้องกลัวทำเขาบาดเจ็บหรอก"

ศิษย์พี่ใหญ่สีหน้าหดหู่ พูดอย่างไม่เต็มใจ "เฮ้อ เดี๋ยวนี้เป็นศิษย์พี่ใหญ่ช่างยากจริงๆ ศิษย์น้องลู่ฝาน เรามาพูดกันก่อน สามกระบวนท่าเท่านั้น เมื่อผ่านสามกระบวนท่า ฉันไม่สู้แล้ว ขอกลับห้องไปนอน"

ลู่ฝานยิ้มแหยแล้วพูดว่า "ศิษย์พี่ใหญ่ เชื่อผมเถอะ ผมไม่อยากใช้สักกระบวนท่า แต่ในเมื่ออาจารย์สั่งแล้ว งั้นเรามาสู้กันสามกระบวนท่าละกัน"

ทั้งสองลุกขึ้นยืน ไม่จำเป็นต้องพูดพร่ำทำเพลง

ล้วนเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องของคณะหนึ่งเดียว ลงมืออย่างยับยั้งชั่งใจ

ศิษย์พี่ใหญ่ยื่นพุงใหญ่ไปยืนหน้าลู่ฝาน "โอเค ศิษย์น้องลู่ฝาน นายโจมตีได้แล้ว จะหมัดหรือกระบี่ก็ได้ แต่สามกระบวนท่านะ"

ลู่ฝานพูดอย่างตกใจ "ศิษย์พี่ใหญ่ พี่บอกว่าสามกระบวนท่า ให้ผมสู้สามกระบวนท่าเหรอ"

ศิษย์พี่ใหญ่ลูบท้องแล้วพูดว่า "ผลการฝึกตนของฉันทั้งตัว ล้วนอยู่ที่ไขมันทั้งหมด มาสิ ทำให้ฉันถอยหลังได้หนึ่งก้าว ถือว่านายชนะ"

ลู่ฝานพยักหน้า "ได้ ศิษย์พี่ใหญ่ยืนให้ดี"

ลู่ฝานสูดหายใจลึก ประกายในแววตาดูดุดันขึ้น

ง้างมือส่งหมัดออกมา กระบวนท่าแรก หมัดถล่มเขาอู๋เซี่ยง!

ทันใดนั้น ไขมันบนตัวศิษย์พี่ใหญ่ยุบลงไป พลังหมัดอันน่ากลัวของลู่ฝาน ปกคลุมผิวหนังบนท้องศิษย์พี่ใหญ่เอาไว้ เหมือนหมัดทุบลงบนก้อนแป้ง

แต่ศิษย์พี่ใหญ่ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม สีหน้าไม่เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย

ทันใดนั้น ผิวหนังบนท้องศิษย์พี่ใหญ่ดีดกลับมา แรงสะท้อนกลับทำให้ลู่ฝานเซถอยหลังไปสามก้าว

ลู่ฝานรู้สึกถึงพลังหมัดของตัวเองทั้งหมด กระแทกเข้ากับตัวเขาเอง