เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 261

"วางค่ายกลมากมายในพริบตางั้นเหรอ"

ลู่ฝานตาเป็นประกาย ฟังดูล่อตาล่อใจมาก

ลู่ฝานมองพวกเฟิ่งหวา แอบประเมินกำลังตัวเองครู่หนึ่ง สู้แบบหนึ่งต่อห้า น่าจะไม่ใช่ปัญหา

อืม รีบจัดการให้เสร็จ แล้วกลับไปเร็วๆ ดีกว่า

เฟิ่งหวาที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเดินออกมาก่อน

"ฉันสู้รอบแรก"

เฟิ่งหวาเดินมาทางลู่ฝานด้วยสีหน้าเย็นชา หยุดลงห่างจากลู่ฝานประมาณ 10 ก้าว

พลังปราณก่อตัวเป็นกระบี่ ชี้ลู่ฝานจากไกลๆ

"ลู่ฝาน ฉันจะทำให้นายรู้ว่าสวะคณะหนึ่งเดียว ไม่ว่าจะดิ้นรนยังไง สุดท้ายก็ยังเป็นสวะอยู่วันยังค่ำ"

ใบหน้าเฟิ่งหวาเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง เหมือนเคียดแค้นกับลู่ฝานมาก แต่ในความเป็นจริง ลู่ฝานรู้ดีแก่ใจ เขาเคยเจอเฟิ่งหวาในหอคอยฝึกฝนครั้งหนึ่ง และไม่ได้ช่วยเฟิ่งหวาเอาเคล็ดวิชาบู๊มาแค่นั้น

ผู้หญิงหยิ่งยโสคนนี้ เชิดหน้าใส่ลู่ฝาน

ลู่ฝานพูดเบาๆ ว่า "เข้ามาพร้อมกันห้าคนเถอะ"

เมื่อเขาพูดออกมา นักเรียนรอบๆ พากันก่นด่าออกมา

"บ้าหรือไง คิดว่าตัวเองเป็นเซียนบู๊หรือไง"

"ฆ่าไอ้หมอนี่เลย ทำให้เขาลงจากคณะศิงขรไม่ได้เลย!"

อาจารย์ชีหลินสีหน้าเย็นชา ส่งเสียงหึออกมาเบาๆ

เฟิ่งหวาพูดอย่างดุดันว่า "อะไรนะ คณะศิงขรจัดการนาย ต้องใช้ห้าคนเหรอ รับกระบี่นี่ไปซะ!"

เมื่อกระบี่พุ่งออกมา พัดดินหินจนปลิว พุ่งไปตรงหน้าลู่ฝาน

ลู่ฝานยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่มีท่าทีจะดึงกระบี่หนักขึ้นจากพื้น

เห็นกระบี่พุ่งเข้ามา ลู่ฝานยกมือขวาขึ้นช้าๆ ยืนนิ้วออกมาสองนิ้ว

ชิ้ง!

เหมือนเหล็กกระทบกัน ลู่ฝานรับกระบี่ของเฟิ่งหวาเอาไว้ได้ เสื้อปราณปกคลุมร่างกาย ลู่ฝานรับกระบี่ของเฟิ่งหวาได้อย่างง่ายดาย

เป็นแดนปราณนอกเหมือนกัน ลู่ฝานสัมผัสได้ว่าเฟิ่งหวาแตกต่างกับเขาไม่ใช้น้อยๆ

"อำนาจเหลือล้น พลานุภาพยังไม่พอ"

ลู่ฝานประเมินวิชากระบี่ของเฟิ่งหวา ใช้แรงที่นิ้วเล็กน้อย ปราณชี่เคลื่อนไหวจากนั้นระเบิดออกมา เหนือกว่าแรงระเบิดของพลังปราณ 30 เท่า

หลังจากค่ายกลในตัวกลายเป็นมุกเทพ พลังระเบิดของลู่ฝานในตอนนี้ แข็งแกร่งกว่าก่อนมาก

ไม่ต้องแปรเปลี่ยนผ่านค่ายกล ใช้เพียงการเคลื่อนไหวปราณชี่ ก็สามารถระเบิดพลังอันน่ากลัวออกมาได้

เสียงหักดังกรอบ กระบี่ของเฟิ่งหวาโดนหนีบจนแหลกเป็นชิ้น

ลู่ฝานกระทืบเท้าบนพื้นอย่างแรง กระแสลมอันน่ากลัวกระเพื่อมออกมา เฟิ่งหวากระเด็นออกไป มีเลือดไหลออกมาตรงมุมปาก

อ่อนแอยิ่งนัก!

สี่คำนี้ปรากฏขึ้นในหัวนักเรียนคณะศิงขรทันที

นักเรียนคณะศิงขรคนอื่น พากันสูดหายใจเฮือก

"ไอ้หมอนี่พละกำลังแข็งแกร่งจริงๆ!"

พวกนักเรียนแอบตกใจ สีหน้าอาจารย์ชีหลินเคร่งขรึม ดูเหมือนว่านักเรียนคณะศิงขรทั้งห้าคน น่าจะสู้เขาไม่ได้สักคน

ลู่ฝานระเบิดพลังที่แข็งแกร่งของตัวเองออกมา หลังจากนั้นก็ข่มขวัญคนคณะศิงขรได้

ลู่ฝานพูดว่า "ฉันบอกแล้ว เข้ามาห้าคนเลย จัดการให้เสร็จครั้งเดียว"

ครั้งนี้ไม่มีใครกล้าว่าลู่ฝานอวดดีอีกแล้ว

ตอนนี้อาจารย์ชีหลินนั่งไม่ติดแล้ว เขาลุกขึ้นพูดว่า "ลู่ฝาน นายจะสู้หนึ่งต่อห้าจริงเหรอ"

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า "ได้ยินมานานว่าค่ายกลปราณมังกรของคณะศิงขรมหัศจรรย์ อยากเห็นสักหน่อย"

เมื่อได้ยินคำว่าค่ายกลปราณมังกร อาจารย์ชีหลินพยักหน้า พูดอย่างดุดันว่า "ได้ จะให้นายได้เห็นละกัน เหยียนฮ่าว รวมค่าย!"