เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 263

"ปราณมังกรคำราม ฟ้าดินแตกสลาย!"

เหยียนฮ่าวเปลี่ยนค่ายกลอีกครั้ง ครั้งนี้ปราณมังกรพุ่งไปหาลู่ฝานทันที

พลังปราณนับไม่ถ้วน เหมือนมีดพุ่งไปทั่ว นักเรียนคณะศิงขรที่อยู่ใกล้สุด ก็โดนไปด้วย

ลู่ฝานถือกระบี่หนักไม่คมเอาไว้แน่น ไฟบนตัวลุกโชนขึ้นมา

ปราณชี่ในตัว เคลื่อนไหวตามลายเส้นวิชาเทพไร้ขีดจำกัด ตอนนี้กระบี่หนักไม่คมในมือลู่ฝาน มีเปลวไฟขึ้นมาด้วย

"กระบี่มังกรเพลิงคำราม!"

เมื่อฟาดกระบี่ออกมา ลู่ฝานมีปราณมังกรเช่นกัน

วิชาหมัดเปลี่ยนเป็นวิชากระบี่ ใช้พลังประสานอันน่ากลัวของวิชาเทพไร้ขีดจำกัด ลู่ฝานประสบความสำเร็จอย่างเหลือเชื่อ

ถ้าตอนนี้อาจารย์เต้ากวงอยู่ที่นี่ เห็นภาพนี้ ต้องร้องออกมาอย่างตกใจแน่นอน

มังกรตัวเล็กและตัวใหญ่ ปะทะเข้าด้วยกัน

พลังอันน่ากลัว สั่นสะเทือนจนพวกเหยียนฮ่าวทั้งห้าคน เลือดออกปากและจมูก พลังแผ่ออกไปเป็นวงกว้างพร้อมเสียงลม พัดจนนักเรียนจำนวนไม่น้อยหมอบอยู่บนพื้น

ตอนนี้เฟิ่งหวากระอักเลือดออกมา เธอฝืนไม่ไหวเป็นคนแรก

อาจารย์ชีหลินเห็นเฟิ่งหวาหน้าซีดเผือด ก็ใจสั่นทันที

นี่แสดงออกถึงการที่ค่ายกลจะพังทลาย อย่าบอกนะว่านักเรียนคณะศิงขรห้าคน ต้านทานลู่ฝานคณะหนึ่งเดียวเพียงคนเดียวไม่ได้

ตัวลู่ฝานโงนเงนเหมือนกัน แม้เสื้อปราณที่แข็งแกร่ง ช่วยต้านทานพลังส่วนใหญ่เอาไว้ แต่พลังที่เหลือ ก็ยังทำให้เขารู้สึกเจ็บ

แต่นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร สิ่งสำคัญที่สุดคือ พลานุภาพของกระบี่นี้ แข็งแกร่งจนน่าตกใจจริงๆ ขนาดเขาเองยังคิดไม่ถึง

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรในตัวตะโกนขึ้นมาอีกครั้ง

"เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เจ้านายดุดันมาก เจ้านายใกล้ทำลายค่ายกลของพวกเขาแล้ว ตอนนี้ฉันเก็บมันได้ไหม"

ลู่ฝานพูดในใจว่า "เก็บสิ"