เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 280

สีหน้าหลินเสี่ยวอวิ๋นเปลี่ยนไป ประกายในแววตากำลังวูบไหว

ฉู่เทียนยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เหมือนที่ปักบนตัวเขาไม่ใช่กระบี่ ที่ไหลออกมาไม่ใช่เลือดของเขา

"ทำไมไม่หลบ ทำไมนายไม่หลบ!"

หลินเสี่ยวอวิ๋นตะโกนออกมาแทบขาดใจ

"ดาบของนายล่ะ ทำไมไม่เอาดาบออกมา นายบื้อหรือไง"

ฉู่เทียนพูดอย่างราบเรียบ "ฉันไม่ใช้ดาบกับเธอ ไม่มีทางเด็ดขาด!"

สีหน้าหลินเสี่ยวอวิ๋นเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว มือเริ่มสั่น

พวกนักเรียนคณะสงบใจ เห็นภาพตรงหน้า แววตาเริ่มเป็นประกาย

หันมามองด้านคณะหนึ่งเดียว หานเฟิงเอาเนื้อแห้งออกมาจากในอก แบ่งให้ลู่ฝานและคนอื่น แบ่งพลางพูดว่า "มาๆ ศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์พี่ฉู่สิง ศิษย์น้องลู่ฝาน นี่เป็นเนื้อแห้งที่เจ้าดำทำใหม่ๆ ทุกคนลองชิม เจ้าดำอย่ากัดฉัน แค่กินเนื้อแห้งของแกนิดหน่อยเอง ต้องทำขนาดนี้เหรอ"

ลู่ฝานปลอบใจเจ้าดำ กินเนื้อแห้งอย่างมีความสุข มองศิษย์พี่ฉู่เทียนกับหลินเสี่ยวอวิ๋นมองหน้ากันอย่างมีเยื่อใย

ดูเหมือนศิษย์พี่ฉู่เทียนโดนกระบี่แทง แต่ความจริงแล้วบาดเจ็บเพียงแค่ผิวหนังเท่านั้น

หลินเสี่ยวอวิ๋นออมมือตอนวินาทีสุดท้าย พลังปราณไม่ได้เข้าไป

บาดเจ็บเพียงเล็กน้อย ไม่เป็นปัญหาอะไร

ลู่ฝานและคนอื่นเหมือนดูเรื่องสนุก

อาจารย์อี้ชิงมองหานเฟิงและคนอื่น น่าอับอายจริงๆ

ศิษย์พี่ของตัวเองกำลังอยู่ในช่วงสำคัญของความรัก ไอ้พวกนี้กลับกินอาหารกัน แต่ละคนกินจนมีเสียงแจ๊บๆ ออกมา เสียบรรยากาศ เสียบรรยากาศจริงๆ

ไม่เหลือเนื้อแห้งให้พวกเขาสักนิด......

ฉู่เทียนพูดกับครูว่า "รอบนี้ผมยอมแพ้"